ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 19/07/2014

Να μας γελάσουν θέλουνε

με λίγο καλοκαίρι.

Αφού πιο πριν μας «νύχτωσαν»

από το …μεσημέρι.

Δεν ξέρω αν φταίει το αντι-γερμανικό κλίμα που κυριαρχεί στη χώρα ή αν η οικονομική κρίση μας έχει σημαδέψει τόσο πολύ, ώστε να τα περνάμε όλα μέσα από την κρησάρα της κακομοιριάς μας, αλλά διάβασα και άκουσα πολλά σχετικά σχόλια, με αφορμή την πορεία της εθνικής ομάδας της Γερμανίας στο Μουντιάλ και είδα (όπως θα είδατε κι όλοι εσείς) μια πόλωση στις προτιμήσεις των φιλάθλων. Φέτος, συχνά – πυκνά, ακόμη κι απ’ τους ίδιους τους πολιτικούς ηγέτες της παγκόσμιας σκακιέρας πάντως, έγιναν απόπειρες να πολιτικοποιηθεί το ποδόσφαιρο, νίκες και ήττες πήραν εθνικές και διεθνείς, ακόμη και σοβινιστικές διαστάσεις.

Όχι μόνο η Ελλάδα των μνημονίων, όχι μόνο η Ευρώπη των αντιφάσεων, αλλά ολόκληρος ο πλανήτης φαντάζει σαν χύτρα που σιγοβράζει κυοφορώντας εκρήξεις. Θα μου πείτε, πως έτσι ήταν πάντα, αφού δεν έλειψαν ποτέ τοπικές συγκρούσεις και οι πόλεμοι, οι θεαματικές κινήσεις των παγκόσμιων οικονομικών δολοφόνων, που πάντοτε μετέρχονταν κάθε …αθέμιτο μέσο υπέρ των συμφερόντων τους. Κι όμως… Αυτό το «άγευστο» καλοκαίρι, ειδικότερα στη χώρα μας, μου μυρίζει περισσότερο «μπαρούτι». Και δεν είναι που υπάρχει η φθινοπωρινή προσμονή εθνικών εκλογών. Είναι η αίσθηση, ότι αυτή η πολύπαθη χώρα δεν μπορεί για πολύ ακόμα να παραμένει …ακίνητη. Προς τα κάπου πρέπει να κινηθεί επειγόντως ή προς τα κάπου θα επιχειρήσουν πάλι να τη ρίξουν, εκείνοι που κινούν τα νήματα, ντόπιοι και ξένοι.

Διάβασα ένα σχόλιο του Κώστα Στούπα (πηγή: Capital), που -ανάμεσα σε πολλά άλλα- τονίζει, ότι «η «παλαβή» αριστερά, στο ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνεχίζει να καλύπτει πολιτικά κάθε αντίδραση συντεχνίας, όσο παράλογη και παράτυπη και αν είναι αυτή, για λόγους δημαγωγικού λαϊκισμού. Εν μέρει το πράττει, γιατί μια μερίδα της έχει την αυταπάτη πως θα καταφέρει να πάρει την εξουσία και θα επαναλάβει στην Ελλάδα με επιτυχία, αυτό που απέτυχε στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Εν μέρει, γιατί μια άλλη μερίδα, η παρασιτική που έκανε μετάσταση από το ΠΑΣΟΚ, πιστεύει πως το λεφτόδενδρο υπάρχει, αρκεί να ξέρεις να το τινάζεις. Η κυβέρνηση αδυνατεί να φέρει σε πέρας τις μεταρρυθμίσεις, καθώς είναι αιχμάλωτη των πελατειακών και συντεχνιακών δομών, που τα δυο κόμματά της έχουν δημιουργήσει τις τελευταίες δεκαετίες. Το πολιτικό σκηνικό παραμένει σάπιο και αδύναμο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων μιας χώρας που συνεχίζει να καταρρέει και, αν συνεχίσει έτσι, μοιραία θα οδηγηθεί σε έκρηξη με ανεξέλεγκτες συνέπειες.»

Υπερβολική η άποψη του σχολιογράφου; Δεν θα το ‘λεγα… Με Γιακουμάτους και άλλες ακραιφνείς και δοκιμασμένες μετριότητες, ο Σαμαράς έκανε έναν «προεκλογικό» ανασχηματισμό, αντί εκείνου που είχε πραγματική ανάγκη η χώρα. Άρα; Πρώτα έρχονται τα ψηφαλάκια τους και μετά οι πραγματικές ανάγκες της χώρας.

Πίσω από τις …γενόσημες «ενέσεις» αισιοδοξίας, με τις οποίες προσπαθεί να μας ντοπάρει το σύστημα, η Ελλάδα διαλύεται καθημερινά, δυναμιτίζει πολλά από τα θεμέλια της κοινωνίας της, εξαθλιώνει τους Έλληνες και τους χώνει βαθύτερα στη φτώχεια, στα δικαστήρια και στις φυλακές, μόνο και μόνο για χρέη. Ήδη -ως ένα τραγικό παράδειγμα- μόνο ένας στους πέντε χρονίως πάσχοντες μπορεί να πληρώνει τα φάρμακά του. Οι άλλοι -σκόπιμοι ή ανόητοι- πειραματισμοί στο σύστημα Υγείας, το έχουν ολοσχερώς ξεχαρβαλώσει, σε βάρος όλων μας. Επίσης, η μερική απορρόφηση κονδυλίων του ΕΣΠΑ, κάποια συνεχιζόμενα έργα και κάποιες «ασπιρίνες» απασχόλησης από τον ΟΑΕΔ και τα Υπουργεία, ελάχιστα αναχαιτίζουν ή βελτιώνουν την τρομακτική ανεργία, που χρόνια τώρα μαστίζει τον τόπο. Αυτά και πολλά άλλα, μόνο προς ένα συμπέρασμα οδηγούν: Δεν μπορεί να πάει έτσι ακόμη για πολύ. Δεν γίνεται να πάει χειρότερα…

Τραγική κατάληξη είχε ο άτυχος καρδιοπαθής, τον οποίο ο Διευθυντής της Καρδιοχειρουργικής Μονάδας του Ευαγγελισμού αρνούνταν επί 18 ημέρες να χειρουργήσει, ζητώντας του εκβιαστικά φακελάκι. (σχετικό ρεπορτάζ στο προηγούμενο φύλλο). Ο καταπονημένος ασθενής (συνταξιούχος ναυτικός), που είχε εισαχθεί πριν από περίπου τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο και έπρεπε να υποβληθεί άμεσα σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς (by-pass), δεν άντεξε τα εκβιαστικά παιχνίδια του ασυνείδητου γιατρού και έχασε τη μάχη με το θάνατο. Η εγκληματικά καθυστέρηση της εισαγωγής του στο χειρουργείο, σε συνδυασμό με το άγχος και τη στεναχώρια που του προκάλεσε η ιστορία με το «φακελάκι», ήταν αυτά που -επί της ουσίας- του κόστισαν τη ζωή.

Είναι μερικοί άνθρωποι(;), σε θέσεις – κλειδιά, που είτε τους άγγιξε η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών είτε όχι, συνεχίζουν να φέρονται στην κοινωνία με τις ίδιες ανάλγητες και παράνομες νόρμες, θησαυρίζοντας, αισχροκερδώντας και κλέβοντας, σαν να μη συμβαίνει τίποτε γύρω τους. Και λίγο δείχνει να μετράει γι’ αυτούς, ακόμη κι όταν παίζουν με τις ανθρώπινες ζωές κάποιων άτυχων δυστυχισμένων. Έρχεται και η ατιμωρησία ή οι βραδείς ρυθμοί απόδοσης Δικαιοσύνης, για να εξαχρειώσουν την αντικοινωνική -έως και εγκληματική- συμπεριφορά τους.

Έγκαιρα είχαμε προειδοποιήσει (και από την παρούσα στήλη), ότι το φετινό καλοκαίρι προμηνύεται δύσκολο για τις πυρκαγιές. Ιδού λοιπόν και για την περιοχή μας, χωρίς κάτι πολύ σοβαρό μέχρι στιγμής ευτυχώς, το Πυροσβεστικό κλιμάκιο είναι διαρκώς επί ποδός, ειδικότερα τις μέρες και τις νύχτες που πνέουν άνεμοι. Καθημερινές οι κλήσεις και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή απ’ όλους μας.

Πάνω από 1.700 μετανάστες έσωσε ειδική αποστολή έρευνας και διάσωσης της Ιταλίας, στα νερά της Μεσογείου, τις τελευταίες ημέρες, ενώ βρέθηκε ένας νεκρός μετανάστης σε μια μισοβυθισμένη σχεδία. Το τελευταίο διάστημα αριθμός – ρεκόρ μεταναστών έχει προσπαθήσει να φτάσει δια θαλάσσης από τη Βόρειο Αφρική στην Ιταλία, συχνά πάνω σε υπερφορτωμένες βάρκες ή αυτοσχέδια πλοιάρια. Κάτι ανάλογο -ή και χειρότερο- γίνεται καθημερινά και από τις ακτές της Τουρκίας προς την Ελλάδα, με συχνές τις τραγωδίες και τους μαζικούς πνιγμούς. Το κύμα λαθρομεταναστών ογκώνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, που πολλοί απ’ αυτούς τους δύστυχους έχουν περισσότερες ελπίδες -λόγω καλοκαιρίας-, να περάσουν στην ελευθερία, πάνω στα σαπιοκάικά τους, ακόμη και σε σχεδίες. Πέρα από τον έντονα ανθρωπιστικό χαρακτήρα του φαινομένου, όλο το βάρος διάσωσης και υποδοχής τους πέφτει σε δυο χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, που αμφότερες παλεύουν να βγουν από την κακοδαιμονία της οικονομικής κρίσης και είναι λογικό να μην μπορούν να ανταποκριθούν όπως θα έπρεπε. Η υπόλοιπη Ευρώπη είναι εκείνη (που κάνει πως δεν βλέπει), η οποία πρέπει να δώσει λύσεις, παίρνοντας μέτρα και όχι μόνο οικονομικής ενίσχυσης των υποδοχέων.

Η Εθνική μας ομάδα, που έφτασε μέχρι τη φάση των «16» στο Μουντιάλ, θα λάβει τελικά από τη FIFA 9 εκατομμύρια δολάρια. Όπως είναι λογικό, το μεγαλύτερο ποσοστό θα λάβει η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία, αφού η Ομοσπονδία της χώρας θα βάλει στα ταμεία της 35 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η φιναλίστ Αργεντινή, θα γίνει πλουσιότερη κατά 25 εκατομμύρια. Και για μας πάντως, τα …μπικικίνια δεν είναι κι άσχημα, αρκεί να μην «υποκύψουν» -κατά τα …ειωθότα- στη λογική της ρεμούλας.

Ποινή κάθειρξης 12 ετών επέβαλε το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων στον τέως Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο, ο οποίος κρίθηκε ένοχος, κατά πλειοψηφία (3-2), για την πολύκροτη υπόθεση υπεξαίρεσης στα ταμεία του Δήμου Θεσσαλονίκης. Ο πρότερος έντιμος βίος και η μετέπειτα καλή συμπεριφορά, «έσπασαν» τα αρχικά ισόβια δεσμά, που του είχαν επιβληθεί. Μια χαρά, κύριε Παπαγεωργόπουλε… Με την ίδια καλή συμπεριφορά, σε δυο – τρία χρόνια θα είσαι πάλι έξω (εκτίοντας μόνο το 1/3 της ποινής), για να απολαύσεις τους …κόπους σου.

Συζητούν δυο φίλοι, στη Πλατεία:

-Πού θα πας φέτος διακοπές;

-Σεϋχέλλες…

-Δεν κόβεις τις βλακείες, λέω εγώ…

-Εσύ τις άρχισες πρώτος.

Σοφά λόγια (ίσως σε ώτα μη ακουόντων): Οι γενναίοι πεθαίνουν μια φορά, ενώ οι δειλοί πεθαίνουν κάθε μέρα.

Απίστευτο, πόσο τρέχει ο χρόνος. Μόλις ένας μήνας απόμεινε για το …παζάρι. Άρα; Τρέξτε, (έστω και …κουτσαίνοντας) να προλάβετε το λίγο καλοκαίρι που απέμεινε.

Το φετινό θέρος, μου πέφτει λίγο άνοστο, άγευστο ή έτσι νομίζω;