ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 3/5/2014

Η πιο μεγάλη Κυριακή (αμέσως μετά από εκείνες της λαϊκής ετυμηγορίας στις κάλπες) ήταν η προηγούμενη, τουλάχιστον η πιο κρίσιμη της προεκλογικής περιόδου, αφού συνέπεσε με την κατάθεση των αυτοδιοικητικών ψηφοδελτίων στο Πρωτοδικείο. Απ’ όσα δύναμαι να γνωρίζω, παντού έγινε μάχες μέχρι την τελευταία στιγμή, για τη μεγιστοποίηση της συμμετοχής και την πληρότητα των ψηφοδελτίων. Κι αυτός ο αγώνας και η αγωνία είχαν απ’ όλα: Μετεγγραφές, «κατασκοπεία», σενάρια και σκόπιμη παραπληροφόρηση, συμβιβασμούς, ίσως και εκβιασμούς, από κάποιους.

Μελετώντας κανείς το παζλ των ψηφοδελτίων, που ήδη δημοσιεύονται, μπορεί να καταλάβει την εξέλιξη της προσπάθειας, εκ του αποτελέσματος. Από τους έξι συνδυασμούς που διεκδικούν το Δήμο Αλμυρού, άλλοι συμπληρώθηκαν οριακά και άλλοι με περισσότερη ευκολία (κανείς σχεδόν με …άνεση), ενώ για τους περισσότερους η εκπροσώπηση σε κάποια χωριά είναι εμφανώς οριακή και σε άλλα όχι. Φυσικά, τελείως άλλο πράγμα η ποσοτική διαφορά στις λίστες και άλλο η ποιοτική, κάτι που ο καθένας ατομικά το βλέπει, αλλά η κάλπη θα το αποφασίσει τελικά.

Μοιραίος απότοκος της δυσκολίας που περιγράφω πιο πάνω είναι η συμμετοχή στενών συγγενών στο ίδιο ψηφοδέλτιο και σε διαφορετικές Δημοτικές ενότητες, αλλά και το ίδιο φαινόμενο σε διαφορετικά ψηφοδέλτια, όπου προφανώς επιχειρήθηκε να «σπάσουν» οι ψήφοι συγκεκριμένων πολιτικών χώρων και οικογενειών.

Όπως και να ’χει πάντως, ο πολίτης έχει πια στα χέρια του 500 περίπου υποψηφίων εν συνόλω, για να μελετήσει, να κρίνει και να συγκρίνει, προκειμένου ν’ αποφασίσει πού και σε ποιους θα δώσει την ψήφο του. Τούτου δοθέντος, μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι, όσο πλησιάζουμε στη 18η Μαΐου, θα μειώνονται -με γεωμετρική πρόοδο- και οι αναποφάσιστοι.

Κι επειδή πολλοί με ρωτούν, γιατί μάλλον δεν θυμούνται λεπτομέρειες, για τα στατιστικά στοιχεία της πρώτης Κυριακής των Δημοτικών εκλογών του 2010 στο Δήμος μας (κάποιοι μπορεί να θέλουν να …ξεσκονίσουν από τώρα και τα κομπιουτεράκια τους), να θυμίσω ότι: Στα 54 -εν συνόλω- εκλογικά τμήματα του Αλμυρού ήταν εγγεγραμμένοι 20.782. Ψήφισαν 14.518. Βρέθηκαν στις κάλπες άκυρα λευκά 667. Και έλαβαν: Χατζηκυριάκος 5.909 ψήφους, Βούλγαρης 6.741 και Τσόγκας 1.201.

Τώρα θα μου πείτε (και θα συμφωνήσω μαζί σας) τι είδους συγκρίσεις, με τις εκλογές της πρώτης Κυριακής του 2010, μπορεί να κάνει σήμερα κανείς, όταν τότε οι υποψήφιοι Δήμαρχοι Αλμυρού ήταν τρεις και τώρα είναι οι διπλάσιοι (έξι); Θα σας πω ότι οι κάθε είδους τέτοιες ..λεκανομαντείες καθίστανται αυτόχρημα απρόβλεπτες και εν πολλοίς αστήρικτες. Αλλά, από την άλλη μεριά, και τα κομπιουτεράκια του …καφενείου είναι αναπόσπαστο και παραδοσιακό κομμάτι κάθε τοπικής προεκλογικής περιόδου και δεν μπορεί η τρέχουσα να αποτελέσει εξαίρεση.

Κανένας μας δεν θα πιστέψει βέβαια, ότι από την προηγούμενη Κυριακή …λιγόστεψε η δουλειά για τους υποψηφίους Δημάρχους και τους άλλους υποψηφίους των συνδυασμών τους. Η παραγγελία και η διανομή των ψηφοδελτίων, η οργάνωση προεκλογικών ομιλιών στον Αλμυρό και σε άλλες πόλεις του Καλλικρατικού Δήμου, αλλά κυρίως οι επισκέψεις πόρτα – πόρτα για τον προσεταιρισμό ψηφοφόρων, θα κάνουν τη νύχτα – μέρα και οι δύο βδομάδες που μεσολαβούν θα αποδειχτούν πολύ λίγες.

Έστω κι αν αισθάνομαι ότι είναι πολύ πιθανό να χτυπάω στου …κωφού την πόρτα, θα συστήσω ηρεμία και ευπρέπεια από όλους τους υποψηφίους, για το χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τη μέρα των εκλογών. Είναι προφανές ότι οδηγούμαστε σε δεύτερο γύρο για την τελική ετυμηγορία και μοιραία η δεύτερη Κυριακή της 25ης Μαΐου θα αφορά μόνον δυο από τους έξι υποψηφίους Δημάρχους και τα ψηφοδέλτιά τους. Επομένως, ο ανταγωνισμός είναι πολύ μεγάλος και ίσως οι διαφορές μεταξύ συνδυασμών να είναι με πολύ λίγες ψήφους.  Στις μέρες μας και στους δύσκολους καιρούς μας, όμως, αυτός ο ανταγωνισμός να μην έχει άλλους εκβιασμούς και κάθε είδους παλιομοδίτικα κολπάκια, για την υφαρπαγή της ψήφου, των πιο αδύναμων και των ασθενέστερων. Σε μια εποχή που η βασανισμένη Ελλάδα επιχειρεί να συνέλθει και να γυρίσει σελίδα, όλοι εμείς, λαός, φορείς και εξουσία, φαντάζει παράξενο να μείνουμε κολλημένοι σε πρακτικές του χθες.

Σε όσους κρατούν ακόμη παλιά «εργαλεία» στα χέρια τους για την ψηφοθηρία, να επισημάνω ότι οι εποχές άλλαξαν, ο πολύς κόσμος πια έχει φτάσει στα όρια του και δεν ξεγελιέται, ούτε εκβιάζεται όπως άλλοτε.

Εθιμικά να θυμίσω, ότι βάσει της γνωστής νομολογίας που δεν έχει αλλάξει, η ψήφος στις αυτοδιοικητικές εκλογές που έρχονται, καθώς και στις Ευρωεκλογές, είναι υποχρεωτική.

«Αυτή η Ελλάδα της φιγούρας, η Ελλάδα των συνθημάτων, είναι η Ελλάδα που χρεοκόπησε», γράφει ο Φώτης Γεωργελές. «Η χώρα των ηρωικών αγωνιστών που δίνουν συνέχεια μάχες και αγώνες κατηγορώντας τους άλλους. Δίπλα στους 62.000 βόθρους στην Αττική. Η Ελλάδα που ξέρει να εισπράττει το ενοίκιο από το λούνα παρκ αλλά δεν ενδιαφέρεται να το ελέγξει. Η χώρα της ταμπέλας.»

Και παρακάτω: «Αυτή η Ελλάδα των «ηρωικών αγώνων» χρεοκόπησε. Η πολιτική που παραβλέπει τις ευθύνες γιατί ο υπαίτιος είναι «δικός μας», είναι η πολιτική που χρεοκόπησε. Η πολιτική που αναζητάει άλλοθι στη Μέρκελ για να συνεχίσει τα ίδια, να διατηρήσει το σύστημα που κατέρρευσε, είναι η πιο συντηρητική πολιτική. Καθώς άρχισε η προεκλογική περίοδος, κάθε μέρα στα τηλεοπτικά παράθυρα ηρωικοί εκπρόσωποι του έθνους θα σκίζουν τα μνημόνια, θα τα διαπραγματεύονται σκληρά, θα διαγράφουν τα χρέη, θα διώχνουν τις τρόικες. Αλλά δεν θα λένε τίποτα για το πραγματικό πρόβλημα. Δεν θα λένε γιατί δεν κάνουν τη δουλειά τους. Γιατί τα παιδάκια πεθαίνουν στις πλατείες. Γιατί η πολιτεία, γιατί η πολιτική, ξέρει να «εισπράττει» τα ενοίκια αλλά «αμελεί» να κάνει τον έλεγχο του κάθε λούνα παρκ.»

Πολύ ακριβά πληρώνουν καθημερινά οι Αλμυριώτες, αλλά και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, την υποβάθμιση που υπέστη ο τόπος με τη φυγή τόσων Δημοσίων Υπηρεσιών από την πόλη. Καθημερινή ταλαιπωρία και έξοδα, μετακινήσεις 90 χιλιομέτρων για το Βόλο, χάσιμο εργάσιμου χρόνου, έστω και για τη διεκπεραίωση μιας απλής υπόθεσης, στις συναλλαγές μας με το Δημόσιο. Παράλληλα, περνούν πολλές μέρες, για την αποκατάσταση μιας απλής τηλεφωνικής βλάβης ή μιας αντίστοιχης στο ηλεκτροδοτικό δίκτυο. Αυτή τη σταδιακή υποβάθμιση που δεχτήκαμε -σχεδόν μοιρολατρικά- μέσα στην οικονομική κρίση, πρέπει να την αντιστρέψουμε, τώρα που καλυτερεύουν κάποια πράγματα στην οικονομία και στην κοινωνία και να ζητήσουμε με επιμονή την επιστροφή  κάποιων Υπηρεσιών που έφυγαν, στη βάση τους.

«Ποτέ δεν θα φτάσεις στον προορισμό σου, αν σταματάς για να ρίξεις πέτρα, σε κάθε σκυλί που σου γαβγίζει.» (Ουίνστον Τσόρτσιλ).