ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 26/4/2014

Έφτασε η ώρα της αλήθειας για την επίπονη «σοδειά» των υποψηφίων Δημάρχων και Περιφερειαρχών. Οσονούπω (αύριο Κυριακή) κατατίθενται όλα τα ψηφοδέλτια στα Πρωτοδικεία και μαθαίνουμε ακριβώς ποιος ή ποια έχει ταχθεί πού(κάποια τοπικά ήδη δημοσιεύουμε στο σημερινό φύλλο). Προσωπικά πιστεύω, αλλά και όσοι ζουν τις εκλογές από κοντά, ότι με την κατάθεση των ψηφοδελτίων, το 80 – 90% της προεκλογικής περιόδου έχει ολοκληρωθεί. Καθώς επίσης, ότι με τη δημοσιοποίησή τους, μειώνεται ραγδαία και το ποσοστό των αναποφάσιστων, διότι πλέον ο πολίτης επιλέγει πιο εύκολα πού θα δώσει την ψήφο του.

Κι απάνω που πλησίαζε η μεγάλη μέρα της κατάθεσης των ψηφοδελτίων, να σου και σκάει ο νέος νόμος που επιτρέπει (δυνητικά) το διπλασιασμό των υποψηφίων Συμβούλων. Άντε πάλι, βάλ’ τα απ’ την αρχή, να τ’ …αρμέξουμε. Κάποιοι υποψήφιοι Δήμαρχοι, που είχαν την «πολυτέλεια» να γεμίσουν κι άλλο το ψηφοδέλτιό τους, έκαναν «μαύρο» Πάσχα.

Αυτό το ξαφνικό συμπλήρωμα των ψηφοδελτίων πάντως, θα κατεβάσει μοιραία και το μέτρο εκλογιμότητας των Συμβούλων και θα «συνωστίσει» περισσότερο τον ανταγωνισμό τους. Προβλέπω πως θα υπάρξουν περιπτώσεις που το «εκλέγομαι – δεν εκλέγομαι» θα παιχθεί στην ψήφο. Οχουού, βάσανα.

Με τόσα ονόματα γνωστών, συγγενών και φίλων στα ψηφοδέλτια και …έξι σταυρούς (αντί των τριών) να είχαμε το δικαίωμα να βάλουμε, πάλι δεν θα μας έφταναν. Αυστηρή επιλογή, παρακαλώ, και όχι «εκπτώσεις» με τη συνείδησή μας. Τους ικανότερους, σταυρώστε.

Να γράψουμε κάτι και για τους «ανόρεχτους» υποψηφίους… Είναι αρκετοί και πιέστηκαν αφόρητα από ορισμένους υποψηφίους Δημάρχους, προκειμένου να μπουν στα ψηφοδέλτια, είτε από προσωπική φιλία ή συγγένεια είτε από κάποια προσωπική υποχρέωση. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα, το απολογητικό ύφος με το οποίο ανακοινώνουν την υποψηφιότητά τους στον κάθε συνομιλητή τους, σπεύδοντας να τονίσουν: «Εγώ δεν ήθελα να μπω, αλλά με πίεσε πολύ ο τάδε, στον οποίο έχω μεγάλη υποχρέωση, αλλά δεν μ’ ενδιαφέρει (τάχα;) να εκλεγώ, απλά το συνδυασμό θέλω να βοηθήσω κτλ. κτλ.»

Κι όμως… Υπάρχουν ορισμένοι συμπολίτες που αυτο-προσφέρονται, για τη συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια. Για τους δικούς τους λόγους, όμως, οι αρχηγοί διαβλέπουν κάποια ακαταλληλότητα και …σφυρίζουν κλέφτικα, στις περισσότερες τέτοιων περιπτώσεων.

Έχουν ήδη γίνει δημοσκοπήσεις για τους υποψηφίους Δημάρχους τον Αλμυρό. Και λέγεται ότι κρύβουν εκπλήξεις. Την τελευταία βδομάδα περιμένετε κι άλλες. Πιο σίγουρες.

Οι πατεντάτοι των ψηφοδελτίων της Περιφέρειας Θεσσαλίας, εκμεταλλευόμενοι την πιο χαλαρή επιλογή των ψηφοφόρων (δηλαδή, για πολλούς, άλλο ποιον ψηφίζω για Δήμαρχο και τελείως άλλο για Περιφερειάρχη)  έριξαν και ρίχνουν «δίχτυα» σε όλους τους συνδυασμούς για το Δήμο. Εξ ου και κάποιες περίεργες συναντήσεις τους με δικούς μας υποψήφιους Δημάρχους ή στελέχη τους.

Σε άλλα αυτοδιοικητικά ψηφοδέλτια του Αλμυρού παρατηρείται έλλειψη γυναικών και σ’ άλλα …πλεόνασμα. Η ποσόστωση, βλέπετε, του 1/3 σε γυναίκες, έκανε κάποιους υποψήφιους Δημάρχους να φυσάνε και το …γιαούρτι, ενώ άλλοι ζορίστηκαν πολύ στο ψάξιμο και φαίνεται πως δεν είχαν τα αποτελέσματα που αρχικά προσδοκούσαν.

Ο …ρίξας του ρίξαντος αναμένεται να συμβεί, σε όσους επιχειρούν να ψηφοθηρίσουν σαν «ζευγαράκια». Και είναι λογικό… Άλλο να ζητάς ψήφο για τον εαυτό σου κι άλλο να ζητάς ταυτόχρονα και για συνυποψήφιό σου. Εγγίζει τα όρια του …θράσους. Μόνο στην Αριστερά συνηθίζεται διατεταγμένη σταυροδοσία. Και πάλι παρατηρούνται πολλές διαρροές.

Είναι και κάτι τύποι, υποψήφιοι, που φερμάρουν γύρω – γύρω από την Πλατεία, από το πρωί ως το βράδυ, σαν λαγωνικά. Αλίμονο στο δύστυχο διαβάτη που θα πέσει πάνω τους. Αυτή δεν είναι πια πλατεία… Περισσότερο μοιάζει με ναρκοπέδιο. Υπομονή… Τρεις βδομάδες έμειναν.

Μαθαίνω ότι παραγγέλθηκαν μεγάλες ποσότητες …κιλιμιών. Τα πιο βαριά κιλίμια προορίζονται για τους μπλοφαδόρους εκείνους, που τώρα εμφανίζονται υπερ-σίγουροι για την επιτυχία τους.

Πώς να το παραβλέψει κανείς και να μη το σχολιάσει; Γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι, την Κυριακή του Πάσχα, κάποιοι υποψήφιοι απόλαυσαν την πατροπαράδοτη φιλοξενία της ημέρας, ποτά και μεζεδάκια. Δηλαδή, έφαγαν …τσάμπα.

Πλάκα είχε για κάποιους αντιπάλους στις εκλογές, που βρέθηκαν περιστασιακά γύρω από το ίδιο γιορτινό τραπέζι. Αμηχανίας το ανάγνωσμα… Από τη μια πλευρά τους «έκαιγε» το προεκλογικό κους – κους και, από την άλλη, σεβόμενοι το οικογενειακό της ημέρας, έκαναν συζητήσεις «προσεχτικές», μη και φουντώσει η «φωτιά» και «αρπάξει» ο ξένος οβελίας.

Εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι αιτήσεις που είχαν υποβληθεί μέχρι στιγμής στον δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων (www.gsis.gr) για τη χορήγηση του κοινωνικού μερίσματος. Από την πρώτη επεξεργασία των αιτήσεων προκύπτει ότι περίπου το 30% έχουν υποβληθεί από μη δικαιούχους και ως εκ τούτου απορρίφθηκαν, ενώ όλες οι άλλες έχουν υποβληθεί από νοικοκυριά τα οποία δικαιούνται το επίδομα και θα λάβουν συνολικά 13,5 εκατ. ευρώ. Θυμίζουμε, ότι το κοινωνικό μέρισμα αρχίζει από 500 ευρώ (με προσαύξηση ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση) και θα πιστωθεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων έως 10 Μαΐου, για τις αιτήσεις που θα υποβληθούν έως 30 Απριλίου.

«H καλύτερη υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν κόμματα και υποψήφιοι εν όψει των εκλογών», γράφει η «Καθημερινή», «είναι να αποφύγουν τις ακρότητες και τις ανόητες υπερβολές. Η πολιτική ζωή του τόπου έχει εκφυλισθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Η ποιότητα των υποψηφίων, ειδικά εκείνων που χρησιμοποιούνται ως «κράχτες» από τα κόμματα, έχει πέσει αισθητά. Στον δημόσιο διάλογο κυριαρχούν οι κραυγές και οι ακρότητες. Τώρα, μάλιστα, που η χώρα σταθεροποιήθηκε, οι δυνάμεις που θέλουν την αποσταθεροποίησή της και την ανωμαλία σπρώχνουν με κάθε τρόπο προς τα «βράχια», γιατί καταλαβαίνουν πως σε μια κανονική, ευρωπαϊκή Ελλάδα δεν έχουν καμία τύχη. Οι υπεύθυνοι πολιτικοί ηγέτες ας αγνοήσουν τις σειρήνες του άκρατου λαϊκισμού, αλλά και τον πειρασμό της ακραίας πόλωσης. Αν πέσουν στην παγίδα, θα κάνουν κακό στον τόπο ο οποίος χρειάζεται τώρα σταθερότητα και, πάνω απ’ όλα, μια αίσθηση εθνικής συστράτευσης και συνεννόησης για να αφήσουμε πίσω μας την κρίση.»

«Όσο πληθαίνουν οι διαμάχες στον λεγόμενο χώρο της Κεντροαριστεράς τόσο περισσότερο στεριώνει στην κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία», ισχυρίζεται ο Σταύρος Ψυχάρης, σε κύριο άρθρο του «Βήματος». «Η ΝΔ, το κόμμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ενός πολιτικού ηγέτη που μοιάζει να γκρέμισε οριστικά τα σύνορα – ιδεολογικά, κοινωνικά, οικονομικά – που χώριζαν τους Έλληνες από την εποχή του… Κολοκοτρώνη. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Κ. Μητσοτάκης (κεντρώος εκ καταγωγής και δεξιός εκ μεταγραφής μετά την Αποστασία) μαζί με τον ηγέτη του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη και τον επικεφαλής του αποσχισθέντος το 1968 τμήματός του (ΚΚΕ Εσωτερικού) Λεωνίδα Κύρκο έστησαν μια κυβέρνηση δεξιο-κομμουνιστικής συνεργασίας που άφησε άναυδους όσους πίστευαν ότι υπήρχαν σοβαρές πολιτικές διαφορές μεταξύ των εν τω Κοινοβουλίω, όπως και στους δρόμους και στις πλατείες αλληλοϋβριζόμενων πολιτικών. Λέμε «Γέρος της Δημοκρατίας» αλλά ζώντες μαρτυρούν τη φράση προς τον τότε διπλωματικό του σύμβουλο «Tζώνη, παιδί μου, δεν καταλαβαίνεις ότι οι μόνοι εθνικόφρονες σε αυτή την κυβέρνηση είμαστε οι δυο μας;». Μετά τις βαθιές αλλαγές που έχουν επέλθει στην πολιτική ζωή της Ελλάδας κάθε ερμηνεία πράξεων και αποφάσεων, κάθε άμετρο «είπα» είναι πράγματα ευεξήγητα… Όσοι λ.χ. θεωρούν φανατικό τον κ. Λαφαζάνη, ας μη λησμονούν οι παλαιότεροι και ας πληροφορηθούν οι νεότεροι ότι ο σημερινός αρχηγός των ακραίων της Αριστεράς ήταν ένας από τους στενούς συνεργάτες του Χ. Φλωράκη που απεχώρησαν από το Ενα Είναι Το Κόμμα, μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού… Οι προσεχείς ευρωεκλογές έχουν χαρακτήρα αληθινής δημοσκόπησης. Αυτό που κρίνεται είναι αν θα γίνει μια από τις συνήθεις στην Ελλάδα αλλαγές ή αυτές οι κάλπες θα είναι η αφετηρία για πολιτικές εξελίξεις, για μια Νέα Ελλάδα.»

«Ωμές» και ψύχραιμες (;) αναλύσεις στην «Καθημερινή» (του Νίκου Μερεντζίδη): «Η κυβέρνηση θα πρέπει να ευγνωμονεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που φρόντισε να πριονίσει τους όποιους δεσμούς της με τη λογική και τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, θέτοντας ένα επιζήμιο δίλημμα: φθαρμένοι και λογικοί ή άφθαρτοι και αλλόφρονες;»

«Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές επιβεβαιώνεται η σοβούσα κοινωνική κινητικότητα που θέτει θέμα δημοκρατικής ανατροπής», γράφει η «Αυγή». «Μπορεί οι δημοσκοπήσεις να μην καταγράφουν ευκρινώς αυτή την τάση, καθώς το 40% των ερωτώμενων αρνείται να απαντήσει. Μπορεί να μην έχουμε έκρηξη κοινωνικών αγώνων, αλλά η κοινωνία, με την ψήφο της, επιφυλάσσεται να τιμωρήσει τους δήμιους των Μνημονίων.

Το καταρρέον πολιτικό κατεστημένο, με την αδίστακτη υποστήριξη των τραπεζιτών και της τηλεοπτικής διαπλοκής, με τις πλάτες της Μέρκελ, προβαίνει σε απονενοημένα διαβήματα. Διαφημίζει την έξοδο από το Μνημόνιο, αλλά διαψεύδεται από την τρόικα και την εφιαλτική πραγματικότητα της εφαρμογής των 400 μνημονιακών νόμων.»

Ξέρω ότι έχετε μεγάλη περιέργεια και αγωνία (τάχα μ’ – δήθεν) για το πού πέρασαν το Πάσχα οι πολιτικοί μας. Ιδού λοιπόν: Στη γενέτειρά του, τα Ιωάννινα, γιόρτασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας ιδιωτικά, χωρίς να ακολουθήσει επίσημο πρόγραμμα. Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πέρασε το Πάσχα στην ιδιαίτερη πατρίδα του Πύλο, ενώ το Μεγάλο Σάββατο βρέθηκε στο Ναύπλιο. Στη γενέτειρά του Θεσσαλονίκη, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας επισκέφτηκε οικογενειακά τη νότια Κρήτη με τη σύζυγό του και τα δυο τους παιδιά. Την Τρίτη του Πάσχα αναμενόταν να περιοδεύσει στο Ρέθυμνο και τα Χανιά, όπου το βράδυ μίλησε σε κεντρική συγκέντρωση. Στην Ικαρία γιόρτασε ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνος Καμμένος. Ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας πέρασε τις γιορτινές μέρες στη Λειβαδιά, ενώ πήγε και στη γενέτειρά του, Λαμία. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, Φώτης Κουβέλης, παρέμεινε και φέτος στην Αθήνα.

Πετυχημένο από τη συνάδελφο Σταυρούλα Παναγιωτάκη: «Πανίκας, Πολύδωρας, Νικολόπουλος. Το τρίο Στούτζες των εκλογών. Καλύτεροι κι από πενταήμερη.»

Πολύς κόσμος έμεινε μόνο με τα …ρέστα του στο πορτοφόλι, μετά από τα ψώνια για το πασχαλινό τραπέζι, τα δώρα για τα βαφτιστήρια κτλ. Γιορτάσαμε όμως… Ελληνικά, παραδοσιακά, έστω και κουτσά – στραβά για κάποιους. Και ο καιρός, ανήμερα της Πασχαλιάς, ήταν όσο καλός έπρεπε για το ψήσιμο του οβελία. Μοσχοβόλησαν οι γειτονιές…

Η αμορφωσιά σε όλο της το μεγαλείο και η αισθητική τους στο ναδίρ… Στους νεαρούς εκείνους αναφέρομαι, που διέτρεχαν επικίνδυνα την πόλη, όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα, με τσίτα τα γκάζια και τα κασετόφωνά τους με τα νταλγκαδιάρικα, στη διαπασών, ακόμα και τη Μεγάλη Παρασκευή. Φτηνό «καουμποϊλίκι», σε μέρες πένθιμες και σημαδιακές. Κρίμα και ντροπή τους…

Θυμηθείτε… Φέτος την Πρωτομαγιά (την προσεχή Πέμπτη) να εξαιρέσετε το Κουρί από τους τόπους προορισμού σας για το παραδοσιακό πικ – νικ, το ψήσιμο του οβελία κτλ. Προστατέψτε (δια της αποχής σας) το μοναδικό αυτό Δάσος. Μια απλή επίσκεψη εκεί, για καφέ, ποτό, παγωτό, αρκεί.

Από τους πρώτους συνδρομητές μας και φίλους στην εφημερίδα ο Γιάννης Κυριάκος, που «έφυγε» -πλήρης ημερών- για τους ουρανούς, Μεγαλοβδομαδιάτικα. Ήταν πάντοτε ενημερωμένος και καταγγελτικός για το κοινωνικό γίγνεσθαι… «Γράψε, γράψε, χτύπα», μου έλεγε, κάθε φορά που με συναντούσε. Στην ουσία, όμως, ήταν άκακος και αρχοντικός. Ελπίζω να μπήκε στον Παράδεισο με το ίδιο χαμόγελο, που «φορούσε» μόνιμα όσο ζούσε.