Αποφασισμένος να ιδιωτεύσει ο Πρόεδρος των Κοκκωτών – έκδοση 15/3/2014

Από τον αναγνώστη μας και Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητος Κοκκωτών Ευστάθιο Πολυμέρου, λάβαμε την παρακάτω επιστολή με την οποία μας γνωστοποιεί την αμετάκλητη απόφασή του να μην είναι εκ νέου υποψήφιος Πρόεδρος στις επερχόμενες Δημοτικές Εκλογές του Μαΐου. Ο λόγος που τον οδήγησε στην απόφαση αυτή προήλθε μετά τις επικρίσεις που δέχθηκε από συγχωριανούς του διότι δεν συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο μόνιμων κατοίκων του χωριού και έτσι δεν δικαιούνταν καυσόξυλα. Αναλυτικά η επιστολή του κ. Πολυμέρου έχει ως εξής:

«Ως πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Κοκκωτών με υψηλό αίσθημα ευθύνης δεν  μπορώ να μείνω αδιάφορος, σχετικά με τη χορήγηση καυσόξυλων χρήσεως 2013-2014, για τις ατομικές ανάγκες των μονίμων κατοίκων του χωριού μου και στη διαμαρτυρία ορισμένων, ίσως και αρκετών συγχωριανών μου μη μονίμων κατοίκων, επειδή δεν τους χορηγήθηκαν καυσόξυλα.

Αν και ημερολογιακά ο χειμώνας πέρασε και τα παρακάτω θα έπρεπε να γραφούν νωρίτερα, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ και εν πάσει περιπτώσει να καταστεί σαφές ποιοι δικαιούνται καυσόξυλα και ποιοι όχι. Ξεκινώντας από το δάσος Κοκκωτών.

Για όσους δεν γνωρίζουν, το δάσος Κοκκωτών είναι από τα καλύτερα δάση της Ελλάδος και δεν είναι του Δημοσίου. Είναι κοινοτικό και κατ΄επέκταση του Δήμου Αλμυρού. Εν ολίγοις, είναι περιουσία του Δήμου. Επί κοινότητας, την προστασία του δάσους την  παρείχαν δασοφύλακες της Κοινότητας και ένας δασοφύλακας του Δασαρχείου Αλμυρού. Σήμερα την προστασία του την έχει αναλάβει η Δασική Υπηρεσία του Αλμυρού.

Η χορήγηση καυσόξυλων για τις ατομικές ανάγκες των μονίμων και μη μονίμων κατοίκων μέχρι πέρυσι (2012-2013) κατανέμονταν συνοπτικά ως εξής: Μια μερίδα (πέντε τόνους καυσόξυλα) λάμβαναν οι μόνιμοι κάτοικοι και μισή μερίδα οι μη μόνιμοι κάτοικοι ανεξαρτήτου χρόνου διαμονής. Τούτο εγένετω και επί των ημερών μου -από αναλήψεως των καθηκόντων μου ως πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας από 1-1-2011. Υποβάλλαμε ως τοπικό Συμβούλιο κάθε χρόνο στο Δασαρχείο Αλμυρού με κοινοποίηση στη Δημοτική Αρχή Αλμυρού, πίνακα στον οποίο αναγράφονταν τόσο οι μόνιμοι κάτοικοι περίπου 40 όσο και οι μη μόνιμοι περίπου 55 και λαμβάνανε τα καυσόξυλα όπως προαναφέραμε.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν αρχές Οκτωβρίου 2013 μάς εγνώρισε το Δασαρχείο Αλμυρού ότι σύμφωνα με την αριθμ. 125817/1031/12-4-2013 απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Ειδική Γραμματεία Δασών, Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και προστασίας Δασών και Φ.Π. Διεύθυνση Διαχείρισης Δασών και Δ.Π. τμήμα Διαχείρισης Δημόσιων Δασών. Διεύθυνση προστασίας Δασών και Φ.Π. τμήμα πρόληψης και καταστολής Πυρκαγιών και Λοιπών Κινδύνων που στάλθηκε σε όλες τις δασικές αρχές του κράτους θα πρέπει να χορηγηθούν καυσόξυλα μόνο στους μόνιμους κατοίκους των Κοκκωτών, χρήσεως 2013-2014.

Επομένως, ως τοπικό Συμβούλιο, ομόφωνα υπογράψαμε και υποβάλαμε με τον αριθμό 21008/10-10-2013 έγγραφο μας στο Δασαρχείο Αλμυρού με κοινοποίηση στη Δημοτική Αρχή Αλμυρού, πίνακα μονίμων κατοίκων για τη χορήγηση καυσόξυλων για τις ατομικές ανάγκες χρήσεως 2013-2014. Πράξαμε το αυτονόητο.

Αποτέλεσμα. Ορισμένοι -ίσως και αρκετοί μη μόνιμοι συγχωριανοί μας- διαμαρτυρήθηκαν, γιατί δεν τους συμπεριλάβαμε στον πίνακα χορηγήσεως καυσόξυλων (ενδεχομένως επειδή ορισμένοι έρχονται στο χωριό πιο τακτικά έναντι άλλων. Τούτο δεν σημαίνει και μονιμότητα) και ιδιαίτερα άνθρωποι που όχι μόνο εκ της θέσεως τους, αλλά και από συγκεκριμένο χώρο μας κατηγόρησαν ευθέως, ότι δεν τους συμπεριλάβαμε στον πίνακα χορηγήσεως καυσόξυλων, πράγμα όχι ανεπίτρεπτο αλλά τελείως απαράδεκτο κατά τη δική μας κρίση και επί αυτού δεν προβαίνω σε κανένα σχόλιο. Πρέπει όμως να γνωρίζουν οι πάντες, ότι το δάσος δεν είναι δικό μας ούτε του πατέρα μας, για να το χειριζόμεθα όπως μας εξυπηρετεί, αλλά είναι του Δήμου και οφείλουμε να κάνουμε χρηστή διαχείριση.

Ως πρόεδρος δεν αποδέχομαι καμία κατηγορία. Έπραξα αυτό που όριζε η παραπάνω απόφαση, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο και πρέπει όλοι να γνωρίζουμε ότι οι Διαταγές του Κράτους δεν ερμηνεύονται κατά το δοκούν. Επί πλέον δε και το βασικότερο, στην ίδια απόφαση αναγράφεται ρητά και κατηγορηματικότητα, ότι αν κάποιος θεωρεί τον εαυτό του αδικημένο, ως προς τη μονιμότητα της κατοικίας του, μπορεί να προσφύγει στο Δασαρχείο Αλμυρού, το οποίο έχει και τον έλεγχο και τούτο αποφαίνεται θετικά ή αρνητικά. Επίορκος δεν υπήρξα και δεν θα υπάρξω ποτέ. Το ήθος μου και την εντιμότητα μου τα γνωρίζουν πολύ καλύτερα οι συνάδελφοί μου, γενικά, από το Δήμο Αλμυρού με τους οποίους υπηρέτησα στο Σώμα των φυλακών επί τριάντα και πλέον έτη. Κάνω, δε, σαφές προς όλους ότι αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά, με ένα στόχο, με ένα όραμα, την ανάδειξη και ανάπτυξη του χωριού μου. Τούτο έπραξα προς κάθε κατεύθυνση και με κάθε νόμιμο μέσο και, αν στο χωριό μου σήμερα δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθεί το παραμικρό, τούτο οφείλεται στην οικονομική κρίση του Δήμου Αλμυρού και κατ΄επέκταση όλης της χώρας.

Ύστερα από τα παραπάνω και κατόπιν ωρίμου σκέψεως, αποφάσισα οριστικά και αμετάκλητα να μην είμαι εκ νέου υποψήφιος Πρόεδρος στις προσεχείς εκλογές, γιατί αν υπάρξει επανεκλογή μου θα είχε σαν αποτέλεσμα α) την φθορά του εαυτού μου και β) να στεναχωρώ τους συγχωριανούς μου, όπως τώρα με τα καυσόξυλα και στην πορεία ίσως με κάτι άλλο.

Εύχομαι το χωριό μου να πάει μπροστά και οι επικριτές μου να μην μετανοήσουν ποτέ».

Ευστάθιος Πολυμέρου

Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Κοκκωτών