ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 4/1/2014

Ως ευ παρέστητε, εξοχότατε Νέε Χρόνε 2014… Σύμπας ο Ελληνικός λαός και το Έθνος, σας υποδέχονται, με τα πατροπαράδοτα αισθήματα μεγαλοφροσύνης και φιλοξενίας, δίνοντάς σας το περιθώριο να ξεδιπλώσετε ευχάριστες εκπλήξεις για όλους μας, στο 12μηνο του σύντομου βίου σας.

Μην ξεγελιέσαι, ωστόσο, Νέε Χρόνε… Πίσω από τα «πατροπαράδοτα» και τις αβροφροσύνες, που προανέφερα, σου την έχουμε «στημένη», βρε παλιο-μπαγάσα, αν τολμήσεις να μας κάνεις κουτσουκέλες. Αμέσως μετά τα γεννητούρια σου, πρέπει να καταλάβεις και να το χωνέψεις πολύ καλά, ότι πλέον «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», σε όλα αυτά που απομυζούν αυτό το λαό επί χρόνια πριν, προκειμένου να συνέλθει η χώρα, από την οικονομική αιμορραγία που της προκάλεσαν τα ημεδαπά λαμόγια και οι ξένοι οικονομικοί δολοφόνοι.

Σε θέλουμε χουβαρντά, Νέε Χρόνε… Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με την αξιοπρεπή διαβίωσή μας και τις δαπάνες ειδών πρώτης ανάγκης. Γκέγκε;

Από το πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού: «Η Ελλάδα άντεξε, η δημοκρατία άντεξε και αντέχει. Εσείς το πετύχατε. Μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας. Νικάμε όταν είμαστε ενωμένοι, όχι διχασμένοι. Πλησιάζει η ώρα να ανταμειφθεί ο λαός. Υπάρχει πόνος, πάνω από όλα η ανεργία. Έγιναν λάθη, κι αυτά θα τα διορθώσουμε. Έγιναν κι αδικίες. Κι αυτές θα τις αποκαταστήσουμε. Αυτή είναι η δική μου αγωνία, το δικό μου μέλημα κι η δική μου ευθύνη. Τώρα μετατρέπουμε το φόβο σε ελπίδα. Και τη γκρίνια σε αυτοπεποίθηση. Τη διχόνοια σε ενότητα. Και τη μιζέρια σε δημιουργικότητα.» Άντε, να δούμε τι θα δούμε, κυρ-Αντώνη…

Mε τάσεις φυγής και αρκετή απαισιοδοξία αντιμετωπίζουν οι πολίτες το 2014, όπως προκύπτει από την έρευνα της Κάπα Research για το «Βήμα της Κυριακής». Το 55,6% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι θα έφευγε από τη χώρα, αν του δινόταν η ευκαιρία, ενώ το 45,9% δηλώνει ότι έχει σκεφτεί το ενδεχόμενο να εγκατασταθεί στην επαρχία. Το 68,6% εκτιμά ότι τα χειρότερα είναι ακόμα μπροστά μας, έναντι μόλις 25,1% που θεωρεί ότι τα χειρότερα πέρασαν.

Οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία θεωρούν ότι η κυβέρνηση (84,1%), ο ΣΥΡΙΖΑ (88,9%), οι επιχειρήσεις (89,8%) και τα συνδικάτα (95,2%) δεν κάνουν τίποτα ή ελάχιστα για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Σε αυτή την κατεύθυνση το 79,3% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η αντιμετώπιση της ανεργίας πρέπει να είναι προτεραιότητα για το 2014 και ακολουθεί η αντιμετώπιση της φτώχειας με 37,1%. Πάντως, ένα 51% των πολιτών εκτιμά ότι είναι δυνατή η αντιμετώπιση της ανεργίας την επόμενη πενταετία, ενώ ένα 63,9% βλέπει μέλλον για την επιχειρηματικότητα.

Τραγικά …παραστατικός, ο απολογισμός της εξαετίας που μόλις έκλεισε, από τον Κώστα Λαπαβίτσα, στην «Ελευθεροτυπία», που -μεταξύ άλλων- αναφέρει: «Η καταστροφή που επέφεραν τα Μνημόνια είναι φυσικά χωρίς προηγούμενο: συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 25%, ανεργία περίπου 28% και των νέων πάνω από 60%, συντριβή μισθών και συντάξεων, πτώση της βιομηχανικής παραγωγής κατά 30%, κατάρρευση των επενδύσεων, υποχώρηση της κατανάλωσης, συνεχής πτώση των λιανικών πωλήσεων, χλομές επιδόσεις εξαγωγών. Ούτε ένας -επαναλαμβάνω, ούτε ένας- δείκτης της πραγματικής οικονομίας δεν έχει ακόμη θετική δυναμική. Ο αντίκτυπος στην κοινωνία είναι εξίσου τρομακτικός: εκτόξευση των ποσοστών φτώχειας, μετανάστευση των καλύτερα εκπαιδευμένων, αποδιάρθρωση της παιδείας, επιδείνωση της δημόσιας υγείας, έξαρση των ψυχικών διαταραχών, επιδημία αυτοκτονιών. Τα εργατικά και μικρομεσαία στρώματα είναι βαρύτατα τραυματισμένα, ο κοινωνικός ιστός έχει διαρραγεί, κυριαρχεί η αίσθηση της ανησυχίας, της απογοήτευσης και της φυγής για όποιον μπορεί.»

Μετ’ εμποδίων οι συναλλαγές του κοινού (και στον Αλμυρό) με τις τράπεζες, όλες τις εργάσιμες μέρες της περιόδου των γιορτών και ειδικότερα τις τελευταίες του 2013. Ο κόσμος έτρεχε να προλάβει προθεσμίες, να πληρώσει χαράτσια και τέλη, έμπαινε σε ατέλειωτες ουρές αναμονής, αλλά πολλοί παραπονέθηκαν, ότι τα ΑΤΜ δεν είχαν πάντα χρήματα και για ώρες και μέρες το e-banking (συναλλαγές από τον υπολογιστή σου) δεν λειτουργούσε. Το μυαλό μου πάει σε κάποια τεχνητή έλλειψη ρευστότητας ίσως, πιθανόν μετά από κυβερνητικό «δάχτυλο», για να «χαϊδέψουν» περισσότερο τα πλεονάσματα και να στήσουν μεγαλύτερη ευημερία των …αριθμών, στο λογιστικό κλείσιμο της χρονιάς. Κατά τα άλλα; Ποιος νοιάζεται για την ταλαιπωρία του κοσμάκη;

Προεκλογικές αποχρώσεις είδα σε πολλά από τα γιορτινά μηνύματα των ντόπιων πολιτικών. Λογικό, αφού μόνο 133 μέρες απέμειναν από σήμερα, μέχρι να στηθούν οι κάλπες των Δημοτικών εκλογών.

Ένας 30χρονος που βγήκε για κυνήγι στην Οίτη, κοντά στη Λαμία, την περασμένη Κυριακή, είναι το νέο τραγικό θύμα που σκοτώθηκε από τα πυρά άλλου κυνηγού, ο οποίος είχε στήσει το δικό του καρτέρι για αγριογούρουνα, με φίλους του. Ο άτυχος ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, διέμενε τις μέρες των γιορτών σε αγροικία και ανέβηκε στο βουνό, για να φτάσει στην περιοχή όπου πήγαινε συνήθως για κυνήγι πουλιών. Βρέθηκε όμως στο μονοπάτι όπου περίμεναν άλλοι κυνηγοί και δέχτηκε πολλούς πυροβολισμούς. Ο κυνηγός που τον πυροβόλησε, 41 ετών, κατέθεσε αργότερα, ότι «τον πέρασε για θήραμα και πυροβόλησε εναντίον του».

Πόσους ακόμη χομπίστες του κυνηγιού πρέπει να θρηνήσουμε, αναρωτιέμαι; Κυνηγός δεν υπήρξα ποτέ, αλλά εύκολα μπορώ να καταλάβω, ότι σ’ αυτές τις ομάδες των 10 ή 15 ατόμων, που στήνονται στα καρτέρια για να κυνηγήσουν αγριογούρουνα, στατιστικά και μόνον δεν μπορεί παρά να υπάρχει ανάμεσά τους κι ένας ατζαμής ή απλά ένας σκέτος …βλάκας. Ατζαμής ή βλάκας, όμως, που κρατάει στα χέρια του ένα όπλο, με φονικά βόλια. Απορώ και εξίσταμαι, για το πώς τον εμπιστεύονται όλοι οι υπόλοιποι, αφού είναι έτοιμος να πυροβολήσει, έναντι π.χ. ενός θάμνου που σείεται, χωρίς να δει καν, αν όντως κρύβει πίσω του το θήραμα. Και δεν εξετάζω την περίπτωση ακόμη κι ενός έμπειρου και προσεκτικού κυνηγού, που κι αυτός μπορεί να κάνει το λάθος, από κούραση, νύστα, την κακιά στιγμή. Τι στο διάολο σπορ είναι αυτό, που για ένα γουρούνι αφαιρείς ανθρώπινες ζωές, ακόμη και φίλων σου; Κάτι δεν πρέπει ν’ αλλάξει σ’ αυτήν την ιστορία, που πάντοτε κρύβει πολλούς κινδύνους; Εμείς οι ψαράδες λέμε, ότι «ευκολότερα βρίσκεις γυναίκα να παντρευτείς ή συνεταίρο στη δουλειά, παρά σύντροφο μέσα στη βάρκα». Γιατί δεν μπορεί να εμπιστευτείς την υγεία και τη ζωή σου σε οποιονδήποτε …«φελλό», ικανό να κάνει μια μποσικάδα, που ίσως και να σε πνίξει.

Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς στην «Καθημερινή»: «Κοιτάω μερικές φορές πίσω και σκέπτομαι ποιοι μας κυβέρνησαν από ορισμένα κρίσιμα πόστα και ομολογώ ότι λέω «πάλι καλά, θα μπορούσαμε να είχαμε πάθει ακόμη πιο μεγάλη ζημιά». Ψηφίσαμε, ανεχθήκαμε, στηρίξαμε πολύ ελαφρείς ανθρώπους για πολύ βαριές θέσεις ευθύνης. Ειδικά η γενιά των πολιτικών που βγήκε μέσα από τα κομματικά αμφιθέατρα της χούντας και της μεταπολίτευσης ήταν απερίγραπτη. Έγιναν μαέστροι στην επικοινωνία και το παρασκηνιακό «μαγείρεμα», αλλά απεδείχθησαν άσχετοι ως κυβερνήτες και μάνατζερ. Στη θέση του Αβέρωφ, του Παπαληγούρα ή του Τρυπάνη μπήκαν καρικατούρες από νεοελληνική επιθεώρηση. Πώς να ξεχάσω τον υπουργό που μονίμως έπινε καφέ σε κάποιο στέκι, γιατί «βαριόταν να πάει στο υπουργείο» ή τον άλλον που όντας υπουργός περνούσε προκλητικά με κόκκινο το φανάρι, οδηγώντας τη μηχανή χωρίς κράνος. Το ζήτημα είναι πως αυτά τα πολλά επιφανειακά έκρυβαν πολύ βαθύτερες παθογένειες, γιατί οι άνθρωποι αυτοί υπήρχαν λόγω κομματικών μηχανισμών και προνομιακών σχέσεων με τα μέσα ενημέρωσης και τους ταγούς της χώρας. Και για να μην τα ρίχνουμε μόνο στο πολιτικό προσωπικό, θα πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε πως τεράστια ευθύνη για την παρακμή της χώρας έχει ένα ολόκληρο κατεστημένο –στον ιδιωτικό τομέα, τον πνευματικό κόσμο, σε εμάς τα μέσα ενημέρωσης– γιατί στήριξε ή ανέχθηκε τη σαπίλα της ελαφρότητας και του νεόπλουτου λαϊκισμού, για πάρα πολλά χρόνια.»

Του κακού τη σκάλα φαίνεται πως πήρε η Κυβέρνηση Ερντογάν (μας έδινε και συμβουλές πριν τρία χρόνια- τρομάρα του) και μαζί της ολόκληρη η Τουρκία, εξ αιτίας του μεγάλου σκανδάλου με τις μίζες Υπουργών κτλ. Όχι μόνο οι διαδηλώσεις και η κοινωνική αναταραχή, αλλά και οι κάθετες βουτιές στο χρηματιστήριό της, δείχνει τη σοβαρότητα της πολιτικής και οικονομικής περιδίνησης. Τώρα αν σας πω, ότι μυρίζομαι και κρίση σχέσεων της Τουρκίας με τη Ρωσία, προ των πυλών, ίσως με πείτε ευφάνταστο. Όμως, πίσω από τις πρόσφατες τρομοκρατικές ενέργειες των Τσετσένων μουσουλμάνων, είναι πιθανό να υπάρχει σύνδεση και με την Άγκυρα. (Κάπως έτσι αρχίζουν να επαληθεύονται και οι …προφητείες περί πολέμων).

Συνεχίζεται έως τις 10 Ιανουαρίου η απεργία των γιατρών του ΕΟΠΥΥ. Η Ομοσπονδία τους γνωστοποιεί ότι τα έκτακτα και επείγοντα περιστατικά θα αντιμετωπίζονται από το προσωπικό ασφαλείας. (Φέξε μου και ..γλίστρησα).

Τέθηκε σε ισχύ -όπως διαβάζω- το εισιτήριο των 25 ευρώ για την εισαγωγή ασθενών στα δημόσια Νοσοκομεία (θα πληρώνεται κατά την …έξοδο). Εξαιρούνται οι άποροι και οι χρόνια πάσχοντες. Σε λίγο θα εισπράττεται κι ένα ευρώ, με κάθε συνταγογράφηση. Άντε να δούμε πότε και πώς θα γίνει έστω μια «δειλή» αρχή, για να αναστραφεί η πολυ-επίπεδη υποβάθμιση της περίθαλψης του κοσμάκη.

Οι πάντες πανηγυρίζουν, γιατί απολογιστικά ο Ελληνικός τουρισμός, το 2013, κατέγραψε σημαντική ανάκαμψη. Στον ίδιο χώρο, υπογράφηκε και η πρώτη συλλογική σύμβαση μικρής αύξησης μισθών, μετά από έξι πικρά χρόνια. Πανηγυρίζουμε κι εμείς, αλλά και προτρέπουμε όλη την Ελληνική κοινωνία να προσέξει αυτή τη χρυσοφόρα εθνική πηγή. Χρειάζεται καλύτερη οργάνωση, περισσότερες υποδομές, ακόμη λιγότερη γραφειοκρατία, επιθετικό σχέδιο προσέλκυσης κι άλλων τουριστών, ηρεμία και αίσθημα ασφάλειας για τους επισκέπτες.

Αν εκμεταλλευτούμε στο έπακρο αυτό το γαλανόλευκο «παράθυρο», με θέα στον ήλιο και στη θάλασσα, αν οργανώσουμε επιτέλους την αγροτιά, με την προσαρμογή των καλλιεργειών στις ανάγκες των καιρών και προχωρήσουμε σε μια σοβαρή τυποποίηση των αγροτικών μας προϊόντων, τότε πραγματικά θα μεταμορφώσουμε θεματικά την εθνική οικονομία και θα φέρουμε ευημερία σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης. Αρκεί να δράσουμε άμεσα και συντονισμένα.

Σε ισχύ τέθηκε από την Πρωτοχρονιά, το ανταποδοτικό τέλος για τη ΝΕΡΙΤ και μάλιστα με …σκόντο. Πρόκειται για 3 ευρώ μηνιαίως (από 4,24 ευρώ που ήταν εκείνο της ΕΡΤ), που θα εισπράττεται μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ.

Εκεί που αναρωτιόμασταν αν μας ψεκάζουν, ήρθε η αιθαλομίχλη από τα τζάκια και μας έλυσε τέτοιου είδους «υπαρξιακές» απορίες. «Τι μπρόκολα, τι λάχανα», με άλλα λόγια…

Η φετινή ατραξιόν των Χριστουγέννων λεγόταν …Μιχάλης Λιάπης. Κάτι, δηλαδή, σαν ξωτικό του αη-Ρεζίλη.

Κοριτσο-χρονιά για την Ελλάδα το 2014, αφού η πρώτη γέννα του νέου έτους έφερε στο κόσμο ένα κοριτσάκι, βάρους 3 κιλών και 400 γραμμαρίων, ώρα 09:00 της Πρωτοχρονιάς, στη μαιευτική κλινική του νοσοκομείου Χανίων, όπου η μητέρα του είχε προσέλθει στις 05:00 τα ξημερώματα. Η νεογέννητη «τσούπρα» και η μητέρα της χαίρουν άκρας υγείας.

«Ωραία» γιόρτασα την είσοδο του νέου χρόνου…. Με στενή παρέα οικογενειακών φίλων, άντρες και γυναίκες της παρέας …μαλώναμε για τον Σαμαρά και τον Τσίπρα, τα μνημόνια και την επιστροφή στη δραχμή, τους ξένους νταβατζήδες και το σάπιο πολιτικό μας σύστημα. Η αγωνία όλου του Ελληνικού λαού, για το «τι τέξεται η επιούσα» (τι θα φέρει η επόμενη μέρα) «δηλητηριάζει» ακόμη και τις γιορτινές μας στιγμές. Και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, γιατί φάγαμε γερό «τράκο», όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Θεούλη μου, επειδή ίσως κάνεις κι εσύ …περικοπές και δεν θα προλάβεις να μας φωτίσεις όλους, μεθαύριο των Φώτων, φώτισε τουλάχιστον τον Στουρνάρα. Αρκεί…