Προβληματισμοί σχετικά με το μέλλον της Παιδείας

Από την κα Ευμορφία Κωνσταντέλια, φιλόλογο του 1^ου Γυμνασίου Αλμυρού, λάβαμε την παρακάτω επιστολή, σχετικά με προβλήματα της Παιδείας. Αναλυτικά σε αυτή αναφέρονται τα εξής:

«Πρώτη μέρα του σχολικού έτους και χαρούμενες παιδικές φωνές γέμισαν τα προαύλια των σχολείων. Εύχομαι σε όλους τους μαθητές και τους γονείς τους καλή και δημιουργική σχολική χρονιά!!! Προσωπικά χάρηκα πάρα πολύ που είδα ξανά τους αγαπημένους μου μαθητές καθώς θεωρώ πως αυτοί μου δίνουν τη δύναμη για να συνεχίσω να ασκώ το επάγγελμα αυτό που το λατρεύω.

Όμως ταυτόχρονα μια πικρή γεύση απογοήτευσης η οποία μετατρέπεται σιγά – σιγά σε θυμό, σε οργή για τα τεκταινόμενα στο χώρο της παιδείας και όχι μόνο. Δεν έχουν τελειωμό οι επαίσχυντες ενέργειες των ιθυνόντων στην εκπαίδευση. Από πού να αρχίσει κανείς. Το κουβάρι που ξετυλίγεται δεν έχει τελειωμό. Διαλύονται τα πάντα στο χώρο αυτό. Καταργούνται ολόκληροι τομείς στην Τεχνική Εκπαίδευση, μαθητές μένουν μετέωροι με μια αίσθηση απογοήτευσης διότι η πολιτεία τους ξεγέλασε υποσχόμενη την επαγγελματική τους αποκατάσταση, συνάδελφοι που πεταχτήκανε εν μία νυκτί στο δρόμο, άνθρωποι που έχτισαν τη ζωή τους, που επένδυσαν το μέλλον της οικογενείας τους στην εργασία τους. Δεν είναι νούμερα όλοι αυτοί, δεν είναι απλώς υπουργικές αποφάσεις.

Από την άλλη πλευρά, γι’ αυτούς που μένουν το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Άγνωστες οι βουλές των ανεγκέφαλων συμβουλατόρων του Υπουργείου «αμαθείας». Άλλοι κρίνονται υπεράριθμοι και μπορεί να βρεθούν την άλλη μέρα σε ένα νησί ή κάπου που δεν είναι καθόλου εύκολο να πάνε γιατί έχουν οικογένειες και το χειρότερο δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν ούτε καν μια αίτηση απόσπασης που θα τους δώσει τυπικά το δικαίωμα επιλογής. Άλλοι βγαίνουν άρον – άρον σε σύνταξη ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν ακόμη τις υπηρεσίες τους στην εκπαίδευση, άλλοι μετατάσσονται στην Πρωτοβάθμια όπου και εκεί δεν εξασφαλίζεται τίποτε το σίγουρο καθώς πολλά δημοτικά συγχωνεύονται, ολοήμερα κλείνουν. Συν τοις άλλοις οι παλινωδίες του υπουργείου όσον αφορά στα προγράμματα των μαθημάτων έχουν επιφέρει μια τεράστια σύγχυση. Το …κόψε – ράψε των ωρών και των ειδικοτήτων έχει καταντήσει γελοία υπόθεση. Επιπροσθέτως, θα αποτελούσε σοβαρή παράλειψη αν δεν αναφερθώ στο νομοσχέδιο για το νέο Λύκειο που ψηφίστηκε αυτές τις μέρες και το οποίο μετατρέπει το Λύκειο εμφανώς σε εξεταστικό κέντρο με πανελλαδικές εξετάσεις, ήδη από την Α’ τάξη, επιβαρύνοντας σημαντικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό.

Τέλος, με ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΘΥΜΟ αναλογίζομαι ποιό είναι το μέλλον των παιδιών μας που έχουν σπουδάσει, που κοπίασαν μέχρι τελικής πτώσεως για να επιτύχουν το στόχο τους βάζω στην άκρη τις θυσίες των γονέων, καθώς έχουμε την υποχρέωση αυτή, εφόσον βέβαια υπάρχει η οικονομική δυνατότητα. Οι νέοι αυτοί είναι εκ προοιμίου καταδικασμένοι στην ανεργία αποτελώντας ένα ακόμη νούμερο στο λεγόμενο επιστημονικό προλεταριάτο…

Η μόνη διέξοδος είναι η ημιαπασχόληση για ένα χαρτζιλίκι, η εργασιακή εκμετάλλευση χωρίς ένσημα με μισθούς των 480 ευρώ για πλήρη απασχόληση και …η μετανάστευσή τους στο εξωτερικό. Σαν τα αποδημητικά πουλιά εγκαταλείπουν την πατρίδα τους, που τόσο πολύ τους έχει πληγώσει αφήνοντας πίσω τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Σε λίγο καιρό θα είμαστε μια χώρα γερόντων.

Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους πολλούς επιβάλλεται πλέον να κινητοποιηθούμε, να ξεσηκωθούμε, να αφήσουμε κατά μέρος τον ανόητο εγωκεντρισμό μας και τον «ωχαδερφισμό» που μας διακατέχει. Δεν ξέρω αν η απεργία είναι η σωστή λύση, αλλά αυτή τη στιγμή ίσως είναι ένας τρόπος διαμαρτυρίας. Ελάτε όλοι να συμπορευτείτε μαζί μας, στον αγώνα που κάνουμε όχι μόνο ως επαγγελματικός κλάδος, αλλά ως πολίτες αυτής της χώρας…

ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΑ  ΤΥΧΗ  ΩΣ  ΛΑΟΣ!!!»

Ευμορφία Κωνσταντέλια

Φιλόλογος 1^ου Γυμνασίου Αλμυρού