«Παραινέσεις» του Κώστα Λούλη προς τον Μητροπολίτη Δημητριάδος (έκδοση 8/9/2013)

Σε ανακοίνωσή του ο κ. Κ. Λούλης, με αφορμή την υπόθεση αξιοποίησης της δωρεάς ύψους 300.000 ευρώ προς την Μητρόπολη Δημητριάδος -και σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Η Θεσσαλία»- τονίζει:

«Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γιατί με τη βοήθεια του Θεού η θλιβερή αυτή υπόθεση της αξιοποιήσεως της δωρεάς μου των 300.000 ευρώ προς την Μητρόπολη Δημητριάδος, για το γνωστό συγκεκριμένο τότε σκοπό, πήρε έστω με καθυστέρηση πολλών ετών, τέλος.

Σήμερα πλέον, υπάρχει ένα συμφωνητικό με υπογραφές και συγκεκριμένες εντολές. Τα 150.000 ευρώ θα δοθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς και τα 150.000 ευρώ σε συγκεκριμένα έργα.

Την ευθύνη της υλοποιήσεως όλων αυτών ανέλαβε η Μητρόπολη, γιατί δεν μπορεί να μου επιστρέψει τα χρήματα αυτά, όπως μου ανακοίνωσε για να κάνω μόνος μου την διαχείριση.

Καλοπροαίρετα επίσης δέχθηκα πως οι τόκοι του κεφαλαίου αυτού (άνω των 300.000 ευρώ) χρησιμοποιήθηκαν τα 13 χρόνια που πέρασαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Πιστεύω τώρα, με βάση τη γραπτή αυτή συμφωνία, όλα θα γίνουν όπως πρέπει. Είμαι πραγματικά χαρούμενος, γιατί από αυτό το μήνα τα χρήματα θα αρχίσουν να εκταμιεύονται σταδιακά μέχρι το 2015, όπως έχουμε συμφωνήσει.

Πιστεύω πως θα είναι σωστό, για να μην υπάρχουν κακόβουλες υποθέσεις, η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος να στείλει τον Ιανουάριο του 2014, 2015, 2016 στις τοπικές εφημερίδες το σχετικό απολογισμό.

Είναι επιβεβλημένο να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη ορισμένων, που αμφισβητούν τη χρηστή διαχείριση των οικονομικών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος  και την αποφυγή μελλοντικών σκανδαλισμών.

Σήμερα, μετά από όλη αυτή την πικρία και ταλαιπωρία μου, που ευτυχώς τελείωσε, σεβόμενος πάντοτε τους θεσμούς και τις επιλογές του Θεού, επιθυμώ να βαδίσω τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου με γαλήνη, κοντά στην εκκλησία του Χριστού, όμως μακριά και αγαπημένα από το ανώτερο Ιερατείο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος που δημιούργησε σε μένα και την οικογένεια μου τόσο πόνο με τη «δεσποτική» λογική και τις ενέργειές του.

Ειλικρινά όμως θα εύχομαι πάντοτε ο πανάγαθος Θεός και η Υπεραγία Θεοτόκος να φωτίζουν το δρόμο και τις πράξεις του».