Το αυγουστιάτικο φεγγάρι στάθηκε για λίγο πάνω από το Γιαννοπούλειο Μουσείο

του Κώστα Γκουντάρα

 Μαγευτικό, ερωτικό έριξε το φως του την ωραιότερη νύχτα του χρόνου και μας έκανε να ταξιδέψουμε με οδηγό τη φαντασία μας σε μέρη που γεμίζουν χρώμα και νοσταλγία. Χιλιοτραγουδισμένο χορεύει πάνω σε νοσταλγικές νότες που τις νανουρίζουν απαλοί και ευώδεις  στίχοι με αποτέλεσμα να πλημμυρίζει με φως την ωραιότερη βραδιά του χρόνου, την πανσέληνο του Αυγούστου και τις καρδιές με ερωτική νοσταλγία. Έναν ερωτικό ύμνο που δεν μπορεί ο χρόνος να τον σταματήσει, αφού οι ακτίνες του  χαϊδεύουν και θερμαίνουν παντοτινά. Τούτο το παράθυρο της αιωνιότητας κρατήσαμε για λίγο ανοιχτό και γευθήκαμε τη γοητεία της νιότης, που κάποιοι χάσαμε στην απεραντοσύνη του χρόνου, αφού σε κάποιους άλλους καιρούς υπήρξαμε και μεις πρωταγωνιστές της προσδοκώμενης γοητείας και που σήμερα ωραίοι νέοι, είδωλα δικά μας, φέρνουν τα όνειρά μας κοντά στους δικούς τους στόχους. Ήτανε λένε τα φεγγάρια δώδεκα, ένα για κάθε μήνα, αλλά οι Θεοί αποφάσισαν να χαρίσουν στους ανθρώπους ακόμη ένα. Το δέκατο τρίτο φεγγάρι. Μια προσφορά σ’ αυτούς που ζουν έρωτες ανεκπλήρωτους.

Και βοήθησαν πολύ οι πρωταγωνιστές της βραδιάς προς την κατεύθυνση αυτή. Μπορεί βέβαια να βιαστήκαμε λίγο και να πήγαμε στο ραντεβού μας κατά τι νωρίτερα, αλλά αυτό δεν εμπόδισε και την Πανσέληνο του Αυγούστου να σταθεί εκεί πάνω από τους Δωρικούς κίονες, την πορφυρή είσοδο, το επιβλητικό του κλασικού κτιρίου και την αμήχανη προσμονή των ωραίων επισκεπτών και θαυμαστών του υπέροχου αυτού μνημείου της πόλης μας με τους ωραίους χώρους, εκθεσιακούς και μη. Μια ζωή γεμάτη ιστορία, ομορφιά και ηρωισμό. Στοιχεία και χαρακτηριστικά που αφήνονται σε όχι δύσκολους καιρούς και που τα τελευταία χρόνια επωάζονται και στη δική μας δοκιμασμένη Πατρίδα.

Σπάσαμε τα δεσμά της ευδαιμονίας του καναπέ και αφήσαμε το ταλέντο, τη φαντασία και την ανήσυχη διάθεση να δημιουργήσει. Και δημιούργησε χάρις στο Νίκο, το Γιώργο, τη Δήμητρα, τη Χαρά, τη Δέσποινα, το Δημήτρη, το Γιώργο, την Κατερίνα, το Στέργιο, τη Μαίρη, το Θάνο και φυσικά την ωραία Νάνσυ. Μαζί τους στην υποκριτική η Έφη, ο Δημήτρης, η Μαρία, η Εύη, ο Γιάννης, η Έλενα, η Μαρία, οι άνθρωποι του μουσείου Νίκος, Σοφοκλής, Ηλίας, Θεόδωρος, Ευαγγελή, Γιώργος και όλοι εμείς παρόντες στην αυγουστιάτικη τελετουργία, εμποδίζοντας το χρόνο να σακατέψει το ταλέντο, και τον κόπο να ραγίσει τη θέληση. Ρομαντικά και ειδυλλιακά όπου και αν βρίσκεται κάποιος το φεγγάρι τον ακολουθεί, σαν η υπέρτατη εκείνη υπενθύμιση που τον καλεί να υπερβεί την καθημερινότητά του. Γίνεται μια φορά το χρόνο αφορμή, για να εκφράσουν οι άνθρωποι μια υπερ-πολιτική αλήθεια: την ανάγκη τους για ομορφιά, την κλίση τους στην αυθεντικότητα, τη μοναδική υπενθύμιση ότι η ζωή είναι ωραία, έξω από τα ασφυκτικά συστήματα, στην απλότητά της και στο μεγαλείο της.

Το αυγουστιάτικο φεγγάρι είναι μια υπενθύμιση, για όλο τον υπόλοιπο χρόνο, λυτρωτική, και θέτει το ζήτημά του σ’ έναν κόσμο υπερφίαλο και πολύπλοκο, σε έναν κόσμο που προκαλεί πόνο, δυστυχία και κυρίως αδιέξοδα. Κάτω από τον ουρανό του Αυγούστου ο καθένας έχει τη μεγάλη ευκαιρία να κάνει τη δική του υπέρτατη επανάσταση, να ερωτευτεί τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο και σε όλο το φάσμα των αδυναμιών της. Και το πράξανε, το πετύχανε και το απολαύσαμε όσοι βρεθήκαμε στους φιλόξενους χώρους του Μουσείου μας παρέα με την παρέα των μουσικών, των καλλιτεχνών της υποκριτικής, τους ανθρώπους του χώρου, τους λάτρεις του ωραίου, του υπεύθυνου, του διαχρονικού. «Αρχόντισσα των ζαφειριών» η οικοδέσποινα, η αγαπητή και γλυκύτατης ψυχής Αργυρούλα μας καλωσόρισε στο χώρο του παντοτινού, προκαλώντας με τα λόγια της τη σύζευξη του ωραίου, του όμορφου, του φωτεινού, του μελωδικού. Η ζωή μας μπρος στην αιωνιότητα είναι όσο και ο ήχος μιας δική σας νότας. Στην παλίρροια αυτή των συναισθημάτων τη βραδιά που η κόρη του Δία και της Δήμητρας ή της Ήρας και του Περσέα, η Σελήνη, στάθηκε πάνω από το καύχημα της περιοχής μας, βοηθείστε να μας ταξιδεύει πάντα σε μαγικές λεωφόρους και τότε σίγουρα το πνεύμα και η διάθεση θα δώσουν τη θέση τους σε νέο Πραξιτέλη, Ελύτη, Ερμή και Απόλλωνα, νεράιδες, μάγισσες  και μούσες.  Και του χρόνου.