Προς τους έχοντες και μη οικολογική συνείδηση

Ας ξεκαθαρίσουμε ευθέως το περιεχόμενο και το σκοπό του άρθρου. Πρόκειται για ένα άρθρο ευχαριστιών, άρθρο που μπορεί να αποτελεί τη μικρότερη μορφή διαφήμισης –σε κάθε περίπτωση αξίζει μεγαλύτερης. Τα εύσημα ας λάβει -αν και καθυστερημένα- η Περιβαλλοντική Οργάνωση του Αλμυρού, ‘‘Εν Δράσει”, που 8 χρόνια τώρα κινητοποιείται υπέρ του τόπου μας.

Εκ μέρους πολλών που υποστηρίζουν και επικροτούν, φανερά και μη, τη συχνή εμπλοκή της ”Εν δράσει” στα κοινά:

”Μπράβο στον πρόεδρο της ”Εν Δράσει” και την ομάδα του, που καιρό τώρα διαθέτουν ώρα από τον προσωπικό τους χρόνο για να ασχοληθούν με θέματα που θα’ πρεπε να απασχολούν όλους μας .Συγχαρητήρια για το πνεύμα και το αμείωτο αυτό ενδιαφέρον αρχικά να μάθουν και στη συνέχεια να αναδείξουν την πόλη μας τόσο για τις ομορφιές και τις περιβαλλοντικές – αρχαιολογικές αξίες της όσο και για το στοιχείο του εθελοντισμού (αξία ακόμα μεγαλύτερη). Αβίαστα κέρδισαν τον αμέριστο θαυμασμό πολλών που εκπορεύεται ακριβώς από το γεγονός ότι παρά τις οικονομικές δυσκολίες, σε πανελλαδικό και τοπικό επίπεδο, οι δράσεις και τα ”events” με πρωτοποριακές ιδέες (τελευταία: δραιζινοκίνητο ποδήλατο;!;!;!) δεν λείπουν. Αν μη τι άλλο, είναι οφθαλμοφανές πως κάθε τι που διοργανώνουν γίνεται με όρεξη και επιμέλεια.”

Η «ΑΛΗΘΙΝΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ…

Με ένα πιστόλι στον κρόταφο και ένα μαχαίρι στο λαιμό, μια από τις προηγούμενες μέρες -συγκεκριμένα στις 33/13/2023- ο πρόεδρος της ”Εν δράσει” και συγγενής μου εξ’ αγχιστείας, με ανάγκασε να συντάξω το παρόν άρθρο. Με τρεμάμενο χέρι και το άγχος της επιβίωσης λοιπόν, έτσι έπρεπε να συνταχθεί, μου είπε, ώστε να έχει τη μορφή επαινετικού εγκωμίου – διαφημίσεως (εξ’ ου και τα παραπάνω).

Επιδιώκοντας να σας συγκινήσω μέχρι αηδίας για τις μαρτυρικές αυτές -για μένα- στιγμές, θα’ θελα ακριβώς εδώ να συμπληρώσω ότι για τα συγκεκριμένα ακόλουθα λόγια –που φυσικά αποστήθισα- υπέμεινα το μαρτύριο της σταγόνας…

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ «ΨΕΥΤΙΚΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ…

”Συνοψίζοντας, την Κυριακή 9 Ιουνίου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, μαζευτήκαμε στο δάσος ”Κουρί” και με μια σειρά δραστηριοτήτων, που ήδη έχουν κοινοποιηθεί, ζωντάνεψε η πρόσφατα -και πρωτότυπα- στημένη σκακιέρα. Αξιωματικοί, πύργοι, άλογα, παιδιά και γονείς έδωσαν το παρόν τους κάνοντας φανερό πόσο ευχαριστούν όλους μας οι πρωτοβουλίες της ”Εν Δράσει”. Είμαστε σε αναμονή για την επόμενη συνάντηση, για να είμαστε όλοι εκεί και να φέρουμε τις προτάσεις και ιδέες μας. Γιατί όσοι μεγαλώσαμε ή μένουμε εδώ, το οφείλουμε. Μόνο έτσι δικαιώνεται η σοφή και απαραίτητη συνθήκη του ”δούναι και λαβείν”.

ΜΙΑ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΜΑΡΤΥΡΑΣ…

Β. Μόκα