ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 16/6/2013

Ολοένα και περισσότερους άρχισε να πιάνει η προεκλογική …φαγούρα. Και ρωτάνε, ρωτάνε για ονόματα, υποψηφίους, σχηματισμούς, ψηφοδέλτια κτλ. Βιάζεστε, παιδιά, βιάζεστε…

Παρεμπιπτόντως, σε όλους αρέσει  ιδέα να υπάρξουν χωριστά ψηφοδέλτια για τους υποψηφίους Δημάρχους και τους υποψηφίους Δημοτικούς Συμβούλους. Ίσως αυτό να είναι και ένα σημάδι, ότι λίγοι θα νοιαστούν -ή θα πειθαρχήσουν- σε κομματικές στηρίξεις.

Και για όσους ονειρεύονται Δημαρχιλίκια φαντάζει πιο εύκολο ένα χωριστό ψηφοδέλτιο με υποψηφίους Δημάρχους. Ίσως γιατί υπερεκτιμούν τη δημοφιλία τους. Άσε που -εν πολλοίς- απαλλάσσονται και από την ψυχοφθόρο διαδικασία να γεμίσουν το ψηφοδέλτιό τους (ακόμη και με …μπάζα).

Δεν σας κρύβω, όμως, ότι διασκεδάζω με την αμηχανία και τη σιωπή των λεονταρήδων εκείνων, που γλυκοκοιτάζουν προς τις κομματικές στηρίξεις και τις περιμένουν ως μάννα εξ ουρανού, νομίζοντας ότι έτσι θα ψωνίσουν από …σβέρκο.

Όπως τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή, έτσι και τώρα που άρχισε να «μυρίζει» πάλι εκλογές, βγήκαν από τη ναφθαλίνη και κάποια αυτοδιοικητικά …φαντάσματα του παρελθόντος. Και άρχισαν πάλι να κάνουν «πιάτσα», με γαλιφιές, βολιδοσκοπώντας τους πολίτες, για το εάν προτίθενται να τους στηρίξουν, σε περίπτωση νέας υποψηφιότητας. Είναι αυτό που λέει -λοιδορώντας τους εν κρυπτώ- ο λαός: «Ακόμη κι αν βγαίνει η ψυχή, το χούι δεν βγαίνει».

Εξυπονοείται, ότι το «δούλεμα» στην πιάτσα πάει …σύννεφο.

Σοκάρισε ο «ξαφνικός θάνατος» της ΕΡΤ… Όχι τόσο για την ουσία και την ορθότητα της επιλογής, όσο για τον τρόπο (με μια απλή υπογραφή υπουργού – κατ’ απαίτηση της τρόικας). Ότι η Κρατική Τηλεόραση ήθελε εξυγίανση και γερό ξεσκαρτάρισμα από τους κηφηνοειδείς κομματικούς «στρατούς», που μαζεύτηκαν διαχρονικά εκεί -παχυλά αμειβόμενοι- ούτε λόγος… Αλλά εμείς οι παλιότεροι, που μεγαλώσαμε με τη ραδιοτηλεοπτική συντροφιά της, μελαγχολούμε (και για όσα παρόμοια και ξαφνικά έπονται).

Όσο για όλους εκείνους (τους εκτός ΕΡΤ) πολιτικούς – «αγωνιστές», που συνωθούνταν Τρίτη βράδυ στο Ραδιομέγαρο, για λίγα δευτερόλεπτα προβολής και δημοσιότητας, θυμήθηκα πάλι απόσπασμα από το ποίημα «Εστιάδες» του Γιάννη Γρυπάρη: «Έσβησε η άσβηστη φωτιά!» κι όλοι δρομούν φορά / τυφλοί μέσα στη νύχτα να προφτάσουν, / όχι μ’ ελπίδα πως μπορεί να ‘ν’ ψεύτρα η συμφορά, / παρά να δουν τα μάτια τους και τη χορτάσουν.

Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αναδιοργάνωση και την ανασυγκρότηση του δημοσίου τομέα και της τοπικής αυτοδιοίκησης, παρουσίασε πρόσφατα ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εξήγγειλε μάλιστα και την κατάργηση του «Καλλικράτη».

Έχει καταπιεί τη γλώσσα του ο «πολλά βαρύς» Ερντογάν, με τη λαϊκή εξέγερση στη χώρα του. Δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που τόλμησε να μας δίνει και «πατρικές» συμβουλές για την κρίση στη χώρα μας, ενώ δεν έπαψε να τη λοιδορεί και να τη χρησιμοποιεί στους λόγους του σαν παράδειγμα προς αποφυγή. Τώρα, που «τον ‘καψαν τα κρεμμύδια», τι έχει να πει;

Η Ένωση Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων Αλμυρού έχει νέα και ανανεωμένη Διοίκηση. Εκείνο που χρειάζεται τώρα είναι ενότητα, συνεργασία και σκληρή δουλειά, μήπως και περισωθεί κάτι από το «κουφάρι» της τοπικής αγοράς, που βρίσκεται σε τυμπανιαία σήψη.

Η ΕΥΔΑΠ έβγαλε σε πλειστηριασμό το σπίτι ενός συνταξιούχου από το Πέραμα, για οφειλή 733 ευρώ. Ευτυχώς ανεστάλη και ο διακανονισμός που έγινε με την εταιρεία ύδρευσης, ξεκινά από το μηδέν. Δηλαδή ο συνταξιούχος θα δίνει κάθε μήνα όσα χρήματα έχει, μέχρι να εξοφληθεί το χρέος.

Εδώ τι γίνεται; Γιατί δεν απαντάει η Δ.Ε.Υ.Α.ΑΛ. αν υπάρχουν μεγαλο-οφειλέτες της ή για την ποιότητα του νερού που πίνουμε;

Το Ράλι «Όθρυς» γίνεται πια θεσμός, για τους αγώνες αυτοκινήτου και την περιοχή μας. Το «κλειδί», όμως, να μεγιστοποιήσουμε τα τουριστικά μας κέρδη, δεν το βρήκαμε ακόμη…

Αν νομίζετε ότι η οικονομική κρίση ξεπεράστηκε κι ότι δεν υπάρχουν πολλά νοικοκυριά που υποφέρουν και πεινάνε, γελιέστε… Εμάς, που λόγω επαγγέλματος μας πλησιάζουν πολλοί και πολλές, παγώνουμε μπροστά σε συχνές αποκαλύψεις ανθρώπινης ανάγκης, δυστυχίας και απογοήτευσης. Και το χειρότερο είναι, ότι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε, όσο θα άξιζαν και όσο θα έπρεπε.

Αν και ακόμη ο μπερδεμένος καιρός καθυστερεί το καλοκαίρι, τα «τραπεζάκια έξω» ξαναγεμίζουν σιγά – σιγά και τα χαμόγελα επιστρέφουν στους καταστηματάρχες εστίασης και διασκέδασης. Αν και το …χαντάκι που άνοιξε η κρίση στις επιχειρήσεις τους είναι και παραμένει πολύ βαθύ.

Η φορομπηχτική πολιτική της κυβέρνησης δεν εξαιρεί ούτε τα σχολεία, αν και οι δαπάνες για τα λειτουργικά τους έξοδα έχουν περικοπεί δραματικά. Ούτε λίγο ούτε πολύ όμως, φορολογεί τώρα το 20% (και μάλιστα αναδρομικά από το 2012) στα ενοίκια που εισπράττει η Σχολική Επιτροπή από τα κυλικεία. Δηλαδή, ο κυλικειάρχης αποδίδει το ΦΠΑ της τυρόπιτας που πουλάει, συν φορολογείται συνολικά για το τζίρο του, αλλά και το σχολείο πληρώνει το 20% των ενοικίων που εισπράττει από τον ίδιο. Μεγαλείο…

Σαν μισητή αγγαρεία μοιάζουν τα συνέδρια που υλοποιούν καλοκαιριάτικα τα πολιτικά κόμματα. Και, πραγματικά, πόσοι πιστεύουν ότι θα αλλάξουν κάπως τα πράγματα, η λογική, η φιλοσοφία και η πρακτική τους; Άσε που οι πάλαι ποτέ κομματικοί «στρατοί», τώρα πλέον θυμίζουν περισσότερο συνονθύλευμα ..ατάκτων.

Απίστευτος ο …σκυλο-καυγάς, ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το ποιος φταίει περισσότερο ή λιγότερο, που ήταν λανθασμένη η αρχική «συνταγή» σωτηρίας της Ελλάδας. Κι οι Έλληνες παρακολουθούν με θυμηδία αυτήν την όψιμη «ειλικρίνεια» των …σοφών, για κάτι που φώναζε από την πρώτη στιγμή και ο πιο απλός πολίτης αυτής της χώρας.

Το ΔΝΤ φωνάζει πάλι ότι επιβάλλεται νέο «κούρεμα» του Ελληνικού χρέους, αλλά οι Γερμανοί και οι τσάτσοι τους κάνουν πως δεν ακούνε, γιατί το Βερολίνο το Σεπτέμβριο έχει εκλογές.

Προσυπογράφω κύριο άρθρο της «Καθημερινής»: Ο τόπος χρειάζεται μια καλή αντιπολίτευση όσο και μια καλή κυβέρνηση. Δυστυχώς, δεν τη διαθέτει. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δοκίμασε να κάνει μια στροφή προς τον ρεαλισμό, η οποία δεν είχε συνέχεια. Τελευταία, υιοθετεί όλο και πιο ακραίες θέσεις, τις οποίες, μάλιστα, εκφράζει κατά τρόπο εμπρηστικό. Η στάση του δεν βοηθάει την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση. Κάθε άλλο. Κανείς λογικός επενδυτής, Έλληνας ή ξένος, δεν θα βάλει τα λεφτά του στην Ελλάδα όταν ο εν δυνάμει επόμενος πρωθυπουργός απειλεί ότι θα ανατρέψει κάθε συμφωνία της σημερινής κυβέρνησης. Ο κ. Τσίπρας επενδύει στο αδιέξοδο για τη χώρα αντί να ετοιμάζει ένα πρακτικό, πειστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης. Η τρικομματική κυβέρνηση κάνει λάθη, επιδίδεται σε κομματικές τοποθετήσεις και καθυστερεί αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Πρέπει όμως όλοι -και ο κ. Τσίπρας- να ευχόμαστε να πετύχει τους βασικούς της στόχους, για να μη βρεθούμε σε επικίνδυνο κενό αέρος το φθινόπωρο. Συνεννόηση χρειάζεται και πιο χαμηλοί τόνοι, από όλες τις πλευρές.

Οι άνθρωποι της αγοράς ισχυρίζονται, ότι αν τολμήσει η Κυβέρνηση να «ξεπαγώσει» τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, μια ολόκληρη γενιά αστέγων βρίσκεται προ των πυλών. Επίσης, θα καταρρεύσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στον κλάδο των ακινήτων, καθώς οι τιμές θα πέσουν κατακόρυφα, με αποτέλεσμα το ελληνικό Δημόσιο να χάσει ακόμη περισσότερα από μια τέτοια απόφαση.

Η Πλατανιώτισσα Ντίνα Τσιρίλα -προσερχόμενη στα γραφεία μας- έφερε από την Αθήνα, για το Ειδικό Σχολείο Αλμυρού, περίπου 5.000 πλαστικά καπάκια από φιάλες νερού και αναψυκτικών, προκειμένου να δοθούν για την εξαγορά αναπηρικών αμαξιδίων και άλλων ιατρικών μηχανημάτων. Τα περισσότερα δηλώνει ότι προέρχονται από το τεχνικό γραφείο του κ. Θανάση Σκοτίδα (Νέα Ερυθραία). Βλέπετε λοιπόν, ότι αυτό το κίνημα συλλογής τέτοιων πωμάτων, που προορίζονται ανταλλακτικά να βοηθήσουν άτομα με αναπηρία, δεν διευρύνεται μόνο στην περιοχή μας, αλλά ευαισθητοποιεί και τους ξενιτεμένους Αλμυριώτες. Μπράβο σε όλους…

Αλλά και η έκκληση της στήλης, για νέες προσφορές τροφίμων στην εθελοντική ομάδα της «Αλληλεγγύης», δείχνει να πιάνει τόπο, γιατί πολλές νέες προσφορές υπήρξαν από συμπολίτες, μικρές και μεγάλες. Τα ράφια της «Αλληλεγγύης» ξαναγεμίζουν, ενώ οι πιο φτωχικές οικογένειες συνεχίζουν να λαμβάνουν κάθε 15 μέρες, σακούλες με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Άρα, σε κάποιους το φιλότιμο δεν εξαντλείται ποτέ…

Οπαδικό… Όταν, στο σημερινό Ελληνικό ποδόσφαιρο (της “παράγκας”, των “στημένων” παιχνιδιών και της πουλημένης διαιτησίας) βλέπεις επαγγελματίες προπονητές και παίκτες να κλαίνε από φιλότιμο (βλέπε φωτο Χαραλαμπίδης και Κυριακού της Νίκης Βόλου, μετά την εντός έδρας ήττα από τον Ηρακλή), τότε λες:

“Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, που με αξίωσες -με τις μικρές μου πλάτες- να ακολουθώ και να υπηρετώ για 50 χρόνια μια ομάδα, που περισσότερο μοιάζει με μια ΜΕΓΑΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ταγμένη να τιμά τις ρίζες της, αξίες και τα αθλητικά ιδανικά.”

Πόση σημασία θα είχε, άραγε, μια άνοδος στην Α’ Εθνική, βουτηγμένη στην ανυποληψία, στην παρανομία και στη λογική της λαμογιάς;

Η φετινή κοπιαστική ραψωδία έκανε τη Νικάρα μας πάλι μεγάλη, αξιοσέβαστη σε όλο το αθλητικό στερέωμα και στο χέρι μας είναι να μην ξαναγίνει ποτέ μικρή.

Το οφείλουμε στα παιδιά μας, που τώρα παίρνουν από μας μαθήματα αρχοντιάς και αξιοπρέπειας.

Έφτασε στα χέρια μου το 6^ο τεύχος της ετήσιας έκδοσης «Βίγλα – πλώρη», του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αλιέων Γατζέας «ο Τίμιος Σταυρός», που επιμελείται ο χαλκέντερος φίλος μου και σπουδαίος λαογράφος και συγγραφέας Κώστας Λιάπης (θα το βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία). Πρόκειται για ένα εκδοτικό «κόσμημα», από το οποίο ξεχωρίζω και αναδημοσιεύω το χρονογράφημα της πρώην συνεργάτιδάς μου Ελένης Συρίβελη, με τίτλο: Να γίνουμε το «ζήτημα».

Τα καλύτερα tweets της εβδομάδας, σταχυολογημένα από την Athens Voice:

-Με χτύπησες, σε χτύπησα. Είμαστε μπάτσοι.

-Τόσα ερωτικά μηνύματα σκαλισμένα πάνω σε δέντρα! Είναι άξιο απορίας πόσοι άνθρωποι βγαίνουν ραντεβού οπλισμένοι με μαχαίρια!

-Ούτε ξανθές, ούτε μελαχρινές. Οι πιο όμορφες γυναίκες είναι οι έξυπνες.

-Η καλύτερη γυμναστική είναι αυτή που προσπαθείς να βάλεις το περσινό παντελόνι σου και κοπανιέσαι, μια κρεβάτι μια πάτωμα

-Αγαπημένος καλοκαιρινός προορισμός για μένα, ε; Εύκολο… Η αγκαλιά σου.

-Αυτό που πέφτεις πάνω σε παλιό γκόμενο και τρομάζεις να τον γνωρίσεις.

Γνωστό και ως «Σοκ και Τέως».

-Έχω αυτοσαρκαστεί τόσες πολλές φορές, που έχω να μου μιλήσω από πέρσι.

-Η πιο πιστή ράτσα σκύλων είναι τα κομματόσκυλα!

– Που και που σε σκέφτομαι απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ.

-Έχω έλλειψη του ενζύμου «το βουλώνω όταν πρέπει».

-Θα πάω στο κομμωτήριο και θα πω στην κομμώτρια να μου τα κουρέψει γουρλή.