ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 12/5/2013

Με ανοιξιάτικο καιρό βιώσαμε φέτος το Πάσχα και απολαύσαμε πιο φτηνό το πασχαλινό τραπέζι. Στις περισσότερες αυλές και υπόστεγα της περιοχής, οι σπεσιαλίστες αλλά και «νεοσσοί» του ψησίματος έδωσαν πάλι τα ρέστα τους, «βασανίζοντας» γευστικότατα τα εκλεκτής ποιότητας ντόπια αμνοερίφια, η σφαγή των οποίων πήρε διαστάσεις …γενοκτονίας, ενώ οι νοικοκυρές έβαλαν όλη την πείρα και τη μαεστρία τους, για τους παραδοσιακούς τερψιλαρύγγιους μεζέδες και γλυκίσματα, που -ομολογουμένως- βαρυστομάχιασαν αρκετούς.

Εχθρική η Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα για να μείνει κάποιος εκεί και να γιορτάσει Πασχαλιά. Έτσι, οι μεγαλοαστοί θυμήθηκαν τις ρίζες τους και εκστράτευσαν μαζικά στην Ελληνική ύπαιθρο. Γέμισαν ασφυκτικά από μουσαφιραίους τα σπίτια παππούδων, ξαδέρφων και κουμπάρων, ενώ η έξοδος δεν είχε ανάλογο αντίκρισμα στις ενοικιάσεις δωματίων και την πληρότητα των ξενοδοχείων, για λόγου λιτότητας. Ο κόσμος πάντως, που κατέκλυσε τα χωριά, ήταν πολύς.

Ιδού πώς αποτιμά το δείγματα που έδωσε το φετινό μαγιάτικο Πάσχα, ο Αντώνης Καρακούσης, στο «Βήμα»:

«Καιρού επιτρέποντος οι πολίτες ταξίδεψαν περισσότερο. Με λεωφορεία, τρένα, Ι.Χ. εγκατέλειψαν μαζικά τα αστικά κέντρα και κινήθηκαν προς την ύπαιθρο χώρα, επιλέγοντας κυρίως τους τόπους καταγωγής, αλλά και τουριστικούς προορισμούς.

Επίσης εφέτος φαίνεται να μπήκαν ευκολότερα σε πλοία, όπως μεταδίδεται από το Αρχιπέλαγος. Τα Κυκλαδονήσια βούλιαξαν από κόσμο. Και η Μύκονος, όπως μετέδωσαν οι επισκέπτες, είχε να δει 20 χρόνια τόσο κόσμο πασχαλιάτικα.

Υπερβολές, θα πείτε. Ωστόσο, κοινή είναι η πεποίθηση ότι οι Έλληνες τούτο το Πάσχα θέλησαν κατά κάποιον τρόπο να ξεπεράσουν την τρίχρονη μιζέρια της ύφεσης και της γενικής υποχώρησης.

Ίσως το πήραν απόφαση, ίσως προσαρμόστηκαν στη νέα πραγματικότητα, ίσως εν τέλει όντως να νιώθουν ότι οι μεγάλοι κίνδυνοι πέρασαν και πλέον με μεγαλύτερη ασφάλεια μπορούν να ξοδέψουν κάτι παραπάνω.

Είναι ακριβές πάντως ότι σιγά – σιγά το κλίμα αλλάζει, η ατμόσφαιρα και εδώ και στην Ευρώπη αλλάζει. Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται πιο θετικά από τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και από τον διεθνή Τύπο επίσης. Ακόμη, οι αγορές ξαναβάζουν την Ελλάδα στον χάρτη των επενδυτικών επιλογών τους, όλη η προηγούμενη απολύτως αρνητική διάθεση τείνει να εκλείψει.»

Σύμφωνα με τις προσωπικές τους κομματικές σκοπιμότητες έβαψαν -ο καθένας χωριστά- φέτος τα πασχαλινά τους …«αυγά», οι πολιτικοί μας ηγέτες. Άλλοι κόκκινα, άλλοι γκρίζα, κάποιοι μαύρα κι άραχλα. Τον οβελία και τα κοκορέτσια πάντως, τα τίμησαν δεόντως όλοι τους, πιστεύοντες και μη πιστεύοντες, ευρωλάγνοι και δραχμολιγούρια…

Μικρότερο, πιο συμμαζεμένο και πιο …προσεκτικό φέτος το αναστάσιμο κακό με τα βαρελότα και τα βεγγαλικά. Δεν είχαμε τα ατυχήματα του πρόσφατου παρελθόντος. Λίγο η καλύτερη και προληπτική αστυνόμευση (συνέλαβαν πολλούς εμπόρους του είδους, μεγαλοβδομαδιάτικα), λίγο η αυτοσυγκράτηση των τολμηρών, περιορίστηκε το φαινόμενο.

Η σχολική χρονιά βαίνει πλέον προς το τέλος της. Αρχίζουν σε λίγο οι Πανελλήνιες και οι κατατακτήριες εξετάσεις στα σχολεία. Ας στηρίξουμε όλα τα παιδιά που προσπαθούν, με κάθε πρόσφορο τρόπο και ας ευχηθούμε σε όλα καλή επιτυχία.

Μοιάζει λίγο με …επιδημία «ευσεβών» πόθων. Γνωστοί Αλμυριώτες (αυτοδιοικητικοί, κατά κανόνα) ετοιμάζονται να ρίξουν τους νεαρούς βλαστούς τους στον πολιτικό στίβο, για τη διεκδίκηση του Δημαρχιακού θώκου. Υπομονή… Θα ’χουμε να γράφουμε.

Θα μου πείτε: Δεν είναι «γούστο και …καπέλο» ορισμένων, να θεωρούν και το Δημαρχιλίκι …κληρονομικό δικαίωμα;

Για την παραπάνω κινητικότητα πάντως, ήδη εκδηλώθηκαν και τα πρώτα «παπαγαλάκια», κάποια από τα οποία είναι παλιές «καραβάνες» του αυτοδιοικητικού χώρου και ανέλαβαν εργολαβικά τη σχετική προπαγάνδα. (Εκείνο που έχει πλάκα είναι η διερευνητική προσέγγιση της τοπικής εφημερίδας).

Μόνο στον Αλμυρό θα μπορούσε να συμβεί… Αντί για ανανέωση, να κάνουμε ανα-γονέωση.

Δεν είναι, δηλαδή, που ωρίμασαν τάχα οι συνθήκες για τους νεοσσούς…. Είναι που παρα-ωρίμασαν οι γεννήτορες.

Εγώ πάλι είμαι σε δίλημμα… Ποιο από τα …εγγόνια μου να «σπρώξω» για τον θώκο; Τον Αποστόλη ή τον Γιώργο;

Έκαναν -απτόητοι και ασύλληπτοι- το δικό τους Πάσχα, ληστές και διαρρήκτες, που ρημάζουν σταθερά πόλεις και χωριά της Ελληνικής επικράτειας, με προφανή …προτίμηση στους ηλικιωμένους και στους μοναχικούς. Αυτή τη φορά, τα άδεια (λόγω πασχαλινών διακοπών) σπίτια είχαν τη δική τους «τιμητική».

«Με απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών κ. Γεωργίου Μαυραγάνη, η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 2013 για όλα τα υπόχρεα νομικά πρόσωπα της παρ. 1 του άρθρου 101 του Κ.Φ.Ε., παρατείνεται μέχρι και την 31η Μαΐου 2013, ανεξάρτητα από το τελευταίο ψηφίο του ΑΦΜ του νομικού προσώπου.» Αυτά, για εκείνους που δεν βλέπουν την ώρα να σπεύσουν στην εφορία και να υποβάλουν τη φορολογική τους δήλωση.

Ενός κακού τεκ-μήρια έπονται… Η εφορία κάνει σαρωτικές διασταυρώσεις στις δόσεις των στεγαστικών δανείων, για να δει αν δηλώθηκε το πραγματικό ποσό στην αγορά του ακινήτου. Ώχ, μανούλα μου…

Η Μητρόπολη Δημητριάδος εξακολουθεί, άραγε, να είναι «και Αλμυρού»; Αν ναι, γιατί εξαιρέθηκε από την Κοινωνική της Υπηρεσία η περιοχή μας, στη διανομή κουπονιών προς απόρους για τρόφιμα, μέσω γνωστής αλυσίδας σούπερ μάρκετ; Οι άποροι του Βόλου πήραν κουπόνια και τρόφιμα για το Πάσχα. Οι δικοί μας γιατί όχι;

Τσακισμένη από το κεσάτι, η εστίαση και η διασκέδαση, αναγκάζει τους επαγγελματίες του είδους να καταφεύγουν σε προσφορές και φτηνότερους τιμοκαταλόγους, ποιούντες την ανάγκη – φιλοτιμία, στην αγωνιώδη προσπάθειά τους να προσελκύσουν και να κρατήσουν τους λιγοστούς πελάτες που απέμειναν στα καταστήματά τους. Σε πολλές περιπτώσεις πλέον, η «λυπητερή» μοιάζει μα μια μικρή, ευχάριστη έκπληξη.

Το 70% των Σέρβων τουριστών, που θα παραθερίσουν φέτος στο εξωτερικό, επέλεξαν την Ελλάδα ως προορισμό τους, όπως καταδεικνύουν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της Ένωσης Ταξιδιωτικών Πρακτορείων Σερβίας. Ελλάς – Σερβία – Ορθοδοξία… Προσθέστε σε παρόμοιο σύνθημα και τους πολλούς Ρώσους που περιμένουμε.

Μήπως ήρθε η ώρα να μαζεύουμε και κανένα ξερόχορτο από τις αυλές μας και τη γειτονιά; Η παρατεταμένη ανομβρία φέρνει πιο κοντά (και πριν το καλοκαίρι) τον κίνδυνο για πυρκαγιές.

«Τι μας είχαν πει (οι ξένοι) το 2010; «Το χρέος δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά σας. Μάλλον δικό μας πρόβλημα είναι, μη μας παρασύρετε μαζί. Γι’ αυτό με έναν τρόπο θα το αναλάβουμε, θα διαγράψουμε όσο μπορούμε, θα μεταθέσουμε την πληρωμή του σε 40 χρόνια, θα βάλουμε επιτόκια μικρά, μικρότερα κι απ’ αυτά που δανειζόμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Το μεγάλο σας πρόβλημα όμως είναι ότι χρειάζεται το κράτος σας, έτσι όπως τα κάνατε, 24 δις το χρόνο δανεικά. Και κανείς πια δεν σας δανείζει.»

Κι επειδή είναι φίλοι και εταίροι, για να μη γίνει απότομο το σοκ, δέχτηκαν να συνεχίσουν να μας δανείζουν μέχρι σταδιακά να μειώσουμε το έλλειμμα, να γίνουμε αυτάρκεις, να ξοδεύουμε όσα έχουμε, να μη χρειαζόμαστε δανεικά. Κι αυτό γίνεται 4 χρόνια τώρα. Μέχρι που έφτασε η ώρα να τελειώσει η ροή χρήματος. Όπως ξέραμε από την αρχή. Αυτές οι δόσεις που παίρνουμε φέτος είναι οι τελευταίες. Λεφτά άλλα για την Ελλάδα, λένε σε όλους τους τόνους, δεν υπάρχουν.» (Φώτης Γεωργελές στην A.V.)

«Είναι η πολλοστή φορά που η συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών, επιλέγει να διεκδικήσει την ικανοποίηση κάποιων αιτημάτων της, με απειλές απεργιακών κινητοποιήσεων μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις. Την ώρα δηλαδή που δεκάδες χιλιάδες μαθητές και οι οικογένειες τους μαζί δίνουν μια σημαντική μάχη, οι δάσκαλοι τους, αυτοί που υποτίθεται ότι τους προετοιμάζουν, τους διαμορφώνουν σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον το χαρακτήρα τους, για να μπουν στον αγώνα της ζωής, να βρίσκονται απέναντί τους. Προφανώς δεν είναι και η καλύτερη παιδαγωγική μέθοδος, να διδάσκεις από τη μια ότι «πάν μέτρον άριστον» και από την άλλη, όταν θεωρείς ότι θίγονται κάποια προσωπικά σου συμφέροντα, να αδιαφορείς για τις επιπτώσεις των πράξεων σου στο κοινωνικό σύνολο.» (Από κύριο άρθρο του «Βήματος»)

Κάθε μέρα που περνάει στη χειμαζόμενη Ελλάδα ολοένα και μακραίνει ο μακάβριος κατάλογος των αυτοκτονιών. Νεόπτωχοι οι περισσότεροι από τους αυτόχειρες, άνθρωποι που δεν είχαν συνηθίσει στην απόγνωση, στη ντροπή, στην αναξιοπρέπεια και στην απαξίωση, που συνοδεύουν πάντοτε την ανέχεια.

Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν, ότι βρήκαν το κέντρο ελέγχου της γήρανσης και -στο εγγύς μέλλον- μ’ ένα χαπάκι θα την καθυστερούν. Για τα χρέη προς τις τράπεζες, την εφορία και το ΙΚΑ, μήπως βρέθηκε κανένα χαπάκι που να τα μειώνει;

Η μεγάλη ηλικία δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι άσχημο. Οι καλύτερες μελωδίες παίζονται από τα παλιότερα βιολιά…

Μόνο τρεις ήταν για μας οι εργάσιμες μέρες της βδομάδας που πέρασε και άντε τώρα να βγάλεις εφημερίδα. Για το μεταπασχαλινό φύλλο, που κρατάτε στα χέρια σας, «περίσσεψε» η αγωνία και το λαχάνιασμα.

Ευχαριστώ τους φίλους και τις φίλες που μου ευχήθηκαν για το Πάσχα και την ονομαστική μου γιορτή. Εύχομαι σε όλους υγεία, δύναμη και αισιοδοξία.

Αμάν και πότε, να έρθει το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος, να …ξεκουραστούμε λιγάκι.