ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 31/3/2013

Μποϋκοτάζ

Το πρώτο αβίαστο συμπέρασμα που μπορεί να εξάγει κανείς από την Κυπριακή κρίση (επιβεβαιωτικό όσων κι εμείς οι Ελλαδίτες έχουμε υποστεί ίσαμε τώρα) είναι, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο ….Ένωση δεν είναι, αφού απροκάλυπτα πια έχει χωριστεί στα δυο, στους Βόρειους και στους Νότιους, στους δυνατούς οικονομικά -δηλαδή- και στους αδύναμους, στους δανειστές -αν θέλετε- και στους δανειζόμενους.

Αυτή η εκκωφαντική λαθροχειρία του «κουρέματος» των τραπεζικών καταθέσεων, όσο και η απειλή του Ολλανδού (του νέου «αφεντικού» στο Εurogroup), ότι ίσως να εφαρμοστεί τέτοιο «κούρεμα» και σε άλλες προβληματικές χώρες, δεν αποπειράται να «βάλει χέρι» μόνο στο χρήμα των Ρώσων μεγιστάνων. Θέλει να βάλει χέρι στις καταθέσεις όλων των Ευρωπαίων, εφόσον τους ωθεί να εμπιστεύονται μόνο τις ισχυρές τράπεζες του ευρωπαϊκού Βορρά και κυρίως τις Γερμανικές.

Οίκοθεν νοείται, ότι ακόμη και αν φτάσουν εκεί, είναι απίθανο να έχει να κερδίσει κάτι απ’ αυτό ο απλός Ευρωπαίος πολίτης. Ούτε το μεροκάματο και ο μισθός του Έλληνα π.χ. θα γυρίσει πίσω στις καλές εποχές, ούτε θα επανέλθουν ποτέ τα κατακρεουργημένα εργασιακά του δικαιώματα.

Οι Γερμανοί έχουν αρχίσει ήδη τον Γ’ Παγκόσμιο πόλεμο, όχι πλέον με τους στρατούς του Κάιζερ ή τα πάντσερς του Χίτλερ, αλλά με τις οικονομικές «αρπαχτές» του δίδυμου Μέρκελ και Σόιμπλε.

Γύρω από αυτό το δίδυμο συνωθούνται Ολλανδοί, Φιλανδοί, Αυστριακοί και άλλοι τσανακογλείφτες, ενώ οι αμήχανοι και άτολμοι Γάλλοι προσποιούνται τους συνδιαχειριστές της Ευρωπαϊκής εξουσίας, ενώ κατά βάση τρέμουν κι αυτοί το Γερμανικό «θεριό».

Το χειρότερο εξ όλων όμως είναι, ότι είναι δύσκολο για μια χώρα σαν τη δική μας ή την Κύπρο, να αναζητήσει και να βρει συμμάχους έξω από αυτή την κερδοσκοπική παλιανθρωπιά που επιβάλλουν οι Γερμανοί.

Οι Αμερικανοί έχουν τα δικά τους τεράστια οικονομικά προβλήματα. Οι Κινέζοι έχουν καβούρια στις τσέπες τους και οι Ρώσοι κοιτούν μόνο το δικό τους …κώλο και καλά κάνουν, ενώ οι Άραβες, αντί να μας στείλουν τον Εμίρη για επενδύσεις, μας στέλνουνε τον …Τσάκα, για να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα.

Δεν θα αντισταθούμε λοιπόν;

Φυσικά και ναι… Η αντίσταση είναι απλή, αυτονόητη και …δύσκολη.

Ο απελευθερωτικός μας αγώνας κόντρα στους Γερμανούς κατακτητές περνάει μόνο μέσα από την εξυγίανση της Ελλάδας και τη βαθμιαία έξοδό της από την κρίση. Πρέπει όλοι να δουλέψουμε συνειδητά και φιλότιμα πάνω σ’ αυτόν τον εθνικό στόχο και -εν τω μεταξύ- να αξιοποιήσουμε και το τελευταίο ευρώ για Ελληνικά κεφάλια, Ελληνικές θέσεις εργασίας και κατανάλωση μόνο Ελληνικών προϊόντων.

Κάθε ευρώ που δίνουμε σε ξένους, αξιοποιείται από εκείνους τοκογλυφικά και μας επιστρέφεται μετά σαν δάνειο, αποθηριώνοντας τους ίδιους και την κερδοσκοπία τους.

Συνεπώς, μποϋκοτάρουμε φανατικά κάθε τι που προσπαθούν να μας πουλήσουν οι Ευρω-νταβατζήδες του Βορρά.

Και καλό είναι αυτό το μποϋκοτάζ να σφηνωθεί γερά στο μυαλό μας ως καθημερινή πρακτική.

Αιρετικό

Ένας αιρετικός πρόλογος από το νέο editorial του Φώτη Γεωργελέ:

«Η Κύπρος είναι το Βατερλό όλων των ελληνικών δημαγωγικών μύθων. Και ΑΟΖ είχαν ανακηρύξει και τα πετρέλαια διαπραγματεύονταν και Ρώσους φίλους και καταθέτες διέθεταν και αριστερό πρόεδρο είχαν, όχι «δοσίλογους» όπως εμείς. Κι όμως, ούτε ο συχωρεμένος ο Τσάβες τους έστειλε δωρεάν πετρέλαιο, ούτε οι Ρώσοι και οι Κινέζοι τους δάνεισαν. Και ο Χριστόφιας κλαίγοντας τους ανακοίνωσε τη χρεοκοπία και τα μνημόνια.

Το ’χουν αυτό οι συμπατριώτες μας, όταν χρεοκοπούν οι πολιτικές τους, κλαίνε.

Πριν 9 χρόνια ένας άλλος εξίσου μεγάλος πατριώτης τορπίλισε το όνειρο δεκαετιών, την επανένωση του νησιού, τον τερματισμό της κατοχής. Για να μη μοιραστεί την ευημερία της η πλουσιότερη κοινότητα με την πιο φτωχή. Κλαίγοντας κι αυτός. Η ιστορία εκδικείται.»

Και παρακάτω:

«Όσοι έχουν δανείσει την Ελλάδα είναι «τοκογλύφοι», που πρέπει να αναλάβουν το επενδυτικό ρίσκο και να χάσουν τα λεφτά τους. Εκτός αν είναι Έλληνες και Κύπριοι, οπότε ονομάζονται καταθέτες, αντί επενδυτές και πρέπει να μη χάσουν τίποτα. Ποιος θα πληρώσει; Κανείς, οι Γερμανοί, οποιοσδήποτε εκτός από μας. Αυτή είναι η νέα ελληνική μεγάλη ιδέα. Να πληρώνουν πάντα οι άλλοι.»

Η αντίσταση

Ως αντίλογο των παραπάνω, με τίτλο «ξεκινά μια νέα αντίσταση», στο enikos.gr, ο βετεράνος δημοσιογράφος Χρήστος Πασαλάρης, γράφει:

«Όπως έμεινε στην ιστορία ο μαύρος Απρίλιος του ΄41, έτσι θα μείνει και ο κατάμαυρος Μάρτιος του 2013. Είναι οι μήνες της βάρβαρης γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και όπως το ‘39 ο Χίτλερ ξεκίνησε από την Πολωνία το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έτσι το 2013 η καγκελάριος Μέρκελ, εξ ίσου αδίστακτη, ξεκινά από την Κύπρο, απροκάλυπτα πλέον, την οικονομική υποδούλωση ολόκληρης της Ευρώπης.

Οι πολίτες του ευρωπαϊκού νότου, χτυπημένοι άγρια από την παγκόσμια κρίση, βλέπουν να πλανώνται πάνω από τα κεφάλια τους (όπως τότε τα «στούκας» του Χίτλερ) τα αρπακτικά όρνεα του Βερολίνου με σάρκες της Κύπρου στο ράμφος τους, έτοιμα να εφορμήσουν και στις δικές τους καταθέσεις, για να τους υποδουλώσουν, εν ονόματι της «Γερμανικής Ευρώπης»!

Η ιστορία όμως γράφει επίσης ότι οι «νότιοι» της Ευρώπης, με πρωτοπόρους τους Ελληνες, τους Γάλλους και τους Γιουγκοσλάβους (λίγο αργότερα και τους Ιταλούς ), ξεκίνησαν εκείνα τα χρόνια την επική αντίσταση κατά της χιτλερικής κατοχής, πρώτα κουρελιάζοντας τις σημαίες της, όπως έκαναν ο Γλέζος με τον Σάντα, και αμέσως μετά οργανώνοντας πανεθνικά απελευθερωτικά κινήματα.

Τέτοια κινήματα θα νοιώσουν αργά ή γρήγορα στις πλάτες τους οι αφέντες του Βερολίνου και μάλιστα ξεκινημένα πάλι από την Ελλάδα και την Κύπρο. Η ματωμένη σημαία του Κολλάτου είναι ένα μικρό σημαδάκι μπροστά σε ό,τι αναμένεται… Ιδιαίτερα αν ο δικός μας υπουργός Οικονομικών τολμήσει να δεχθεί «κούρεμα» των καταθέσεων και στις ελληνικές τράπεζες. Θα είναι πράξη συνθηκολόγησης χειρότερη εκείνης του προδότη Τσολάκογλου…

Ας αναλάβει λοιπόν τις ευθύνες της η ελληνική κυβέρνηση! Οι κατάσταση είναι λίαν εκρηκτική. Οι σπίθες πλησιάζουν!»