- 13 Μαρτίου, 2013
Στα πεταχτά – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 17/3/2013
Δημοσιεύματα της περασμένης Κυριακής σε Βολιώτικες εφημερίδες, μου φαίνεται πως δυνάμωσαν αρκετά τη φωτιά στην προεκλογική χύτρα του Αλμυρού, εν όψει Δημοτικών εκλογών. Η «σούπα» πια ανακατεύεται για τα καλά και ήδη πήρε την πρώτη βράση.
Ένα είναι βέβαιο: Όσοι ενδιαφέρονται άρχισαν ήδη να καταστρώνουν τα σχέδια τους σε πιο εντατικούς ρυθμούς και -με τα μέχρι στιγμής γνωστά- ένα νέο «άρωμα» διαχέεται στην προεκλογική μάχη, η οποία δεν θα έχει εξ αρχής μόνο δυο …μονομάχους αυτή τη φορά.
Αποφεύγω να αναφερθώ σ’ εκείνους που πιθανόν να έχουν χάσει από τώρα τον ύπνο τους ή ίσως να έρχονται αντιμέτωποι με συμπτώματα πανικού, ακόμη – ακόμη και κρούσματα εσωτερικής διάσπασης. Αυτά -αν όντως ισχύουν- είναι προσωπικά προβλήματα και δεν αφορούν τον τόπο και τους πολίτες.
Τουλάχιστον δυο αυτοδιοικητικοί παράγοντες από την περιφέρεια (τα χωριά) και όχι τον ίδιο τον Αλμυρό «ψάχνονται» για τη διεκδίκηση του Δημαρχιακού θώκου. Δεν γράφω ακόμη ονόματα, γιατί βαριέμαι αφόρητα τις υποκριτικές διαψεύσεις.
Ακόμη και «φαντάσματα» λιγουρεύονται να ξαναδοκιμάσουν…
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές τις γραμμές, τον αέρα βρίσκεται προς το παρόν η διαπραγμάτευση με την τρόικα και η εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ, καθώς οι δανειστές μας δεν έχουν καλυφθεί από τον μέχρι στιγμής σχεδιασμό για τις απολύσεις στο Δημόσιο, ενώ εκφράζουν τη διαφωνία τους σε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης για συμφωνία σχετικά με τη μείωση φόρων. Υποθέσεις και μέτρα, που από χρόνια έπρεπε να έχουμε λύσει από μόνοι μας, τ’ αφήσαμε να μας τα επιβάλει τώρα η τρόικα, ακόμη και με τις λάθος συνταγές της.
Θλιβερό…. Αντί οι αγχόνες να στηθούν για όσους εξαπάτησαν αυτόν τον λαό, στήνονται από και για απλούς, απελπισμένους πολίτες, που δεν αντέχουν άλλο αυτήν τη χαμοζωή.
Αναζωπυρώθηκε -λέει- το ενδιαφέρον του Κατάρ για επενδύσεις στη χώρα μας. Ε, μα, σ’ έναν καταραμένο τόπο, μόνο το ….Κατάρ μπορούσε να έρθει.
Αυτός ο ορυμαγδός που έχει ενσκήψει στην τηλεόραση, με τις κουζίνες, τις συνταγές και τα μαγειρέματα, είναι για να σπάσουν τα νεύρα όσων δεν έχουν να μαγειρέψουν ούτε μια μακαρονάδα;
Η Νέμεσις έπιασε δουλειά κι ένας – ένας οι κατεργαρέοι πάνε στο πάγκο τους (στο σκαμνί και μετά στο κελί, δηλαδή). Το «θηρίο» της Ελληνικής Δικαιοσύνης επιτέλους βρυχάται και όχι κατά του φτωχού λαουτζίκου.