- 7 Μαρτίου, 2013
Πολλά είπαμε για τη γενιά του Πολυτεχνείου, ας πούμε και τούτο…
Πολλά «σούραμε» στους πατεράδες και στις μανάδες μας, τελευταία… (μιλάω απ’ την ηλικία των 37 χρόνων). Πολλά τα αμαρτήματα της γενιάς του Πολυτεχνείου, που κληρονόμησε η γενιά της κρίσης και έκανε τη γενιά του internet, να πάρει τα …άκρα (αντί να πάρει τα βουνά), όπως έκαναν οι προ-Πολυτεχνείου γενιές.
Ας πούμε όμως και τούτο…
Κυρίες και κύριοι, σαραντα-κάτι-άρηδες και σαραντα-κάτι-άρες… Δεν νομίζω ακόμα να κάνατε κάτι παραπάνω προς τους γονείς σας, απ’ ό,τι κάνανε εκείνοι για σας. Στα καθημερινά τουλάχιστον… Δηλαδή μακράν ανώτερη – σωστότερη διατροφή, παιδεία, περίθαλψη, ένδυση, στέγη, διασκέδαση, γενικά ποιότητα ζωής, απ’ όσα παρείχαν σ’ εκείνους οι παππούδες σας.
Άθελά μας -και με νευριάζει λίγο που χρησιμοποιώ αυτή την έκφραση- «μαζί τα φάγαμε» και κάποιοι της γενιάς μας. Δέχθηκαν δηλαδή, τα τελευταία των ρουσφετιών ή επέτρεψαν οι κηδεμόνες τους να τα δώσουν ως «λάδωμα» της «μηχανής», για να πάρουμε μια από τις τελευταίες καρεκλίτσες της καταβόθρας του Δημοσίου.
Οπότε… respect (σεβασμός). Έκαναν λάθη… Έκαναν λιγότερα ίσως, απ’ όσα τα εγωϊστικά αυτά πλάσματα, που όλοι λέμε παιδιά, θα θέλαμε… Άλλα, όχι ότι δεν μας παρείχαν τίποτε, όχι ότι εμείς προλάβαμε να δώσουμε περισσότερα απ’ όσα πήραμε. Μέσα στα λάθος κίνητρα των παραστρατημάτων τους, ήταν με κάθε τρόπο να μας προσφέρουν όλα όσα δεν τους δόθηκαν.
Τι κάνουμε λοιπόν; Ανακύκλωση… Ναι, σαραντα-κάτι-άρηδές μου… Ανακύκλωση. Ας μας πουν, τώρα που ξέρουν, τώρα που πήζει το μυαλό και δεν «σκαμπανεβάζει» ιδέες, αλλά τις έχει σταθερές (ποιος αντέχει από δαύτους, πλέον, τα πολλά …χοροπηδήματα άλλωστε, 🙂 ), τι θα έκαναν διαφορετικά;
Ή τουλάχιστον, ας αποκτήσουν πάλι τα νοικοκυριά μας την οικιακή οικονομία του παρελθόντος. Γονείς και παιδιά, σε σύμπνοια και συνεργασία καθημερινή. Ας μας βοηθήσουν, να έχουμε το χρόνο να δουλέψουμε, για το μέλλον των εγγονιών τους. Ας γίνουν παππούδες καλοδεχούμενοι και όχι απορριπτέοι.
Εν ολίγοις: πρώτα, ρώτα… Τι έκανες εσύ. Και τώρα που απάντησες, γίνε καλύτερος, μάγκα μου, και δώσε την ίδια αγάπη αν βαστάς, σ’ αυτούς που σου έδωσαν, αλλά και σ’ αυτούς που ήρθαν μετά από σένα.
Τσιντσίνη Βιβή