Στα πεταχτά – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 3/2/2013

Θεούλη μου, σ’ ευχαριστώ προσωπικά (όπως κι οι υπόλοιποι Έλληνες φαντάζομαι) για τον ήπιο χειμώνα που μας έστειλες φέτος…. Μη μας τον χαλάσεις, σε παρακαλώ, Ύψιστε, τους δυο μήνες που μας απομένουν μέχρι να φύγει.

Όσο κρατάς υψηλές τις θερμοκρασίες, Μεγαλοδύναμε, σκέψου μόνο πόσα δενδράκια θα γλιτώσουν το άγριο και παράνομο πελέκημα.

Χαρείτε, αδέρφια, την τρανή «γιορτή»… Δημοπρατήθηκε επιτέλους η Λιμνοδεξαμενή του Ξηριά. Αντέστε τώρα, να κάνουμε ξόρκια, μη γίνουν ενστάσεις από τεχνικές εταιρείες (φτου, κακά στη γλώσσα μου), που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, γιατί θα μιλάμε πάλι για …γιοφύρι της Άρτας.

Το 80% των Ελλήνων έχει καταφέρει να αποκτήσει «ένα κεραμίδι», ένα σπιτάκι για να στεγάσει την οικογένειά του. Οι περισσότεροι πληρώνουν μια ζωή τις τράπεζες, για να το εξοφλήσουν. Για να μαζέψουν φόρους, λέει, 3,2 δισ. ευρώ, έβαλαν τώρα στο στόχαστρο κι αυτή τη μικρή ιδιοκτησία. Σιγά μη τους μαζέψουν… Από πού; Έχουμε στραγγίσει πια…

Όχι, κύριε… Αφήστε κατά μέρος τις κακοήθειες… Το επόμενο ταξίδι του Τσίπρα δεν θα είναι στη …Σομαλία.

Η Σταυρούλα Παναγιωτάκη γράφει στην Athens Voice, ότι μέχρι και αποδείξεις κομμωτηρίων βρέθηκαν ανάμεσα στα έξοδα των συνδικαλιστών της ΔΕΗ. «Ε πώς; Να μην κάνει και ο συνδικαλιστής την περμανάντ του, το ντεκαπάζ του, τη χένα του;» Με άλλα λόγια, δηλαδή, εδώ ο κόσμος χάθηκε και η ΓΕΝΟΠ χτενίζεται.

Δεν είναι να πεις πως δεν τις ξέρουμε πια τις διασταυρώσεις – καρμανιόλες μέσα στον Αλμυρό. Είναι που, πολλά χρόνια τώρα, δεν έχει γίνει κάτι για να προειδοποιούν καλύτερα ή να προστατεύουν όσους κυκλοφορούν στην πόλη (ειδικότερα τους ξένους και τους …αφηρημένους). Και να πεις κανείς, ότι δεν κλάψαμε και θύματα; Ουκ ολίγα…

Όπως και να το δεις, πρέπει να ομολογήσεις, ότι αυτοί εκεί πάνω -στην Ευξεινούπολη- ξέρουν να γλεντάνε… Κι αυτά τα παρεΐστικα γλέντια είναι το καλύτερο «αντικαταθλιπτικό» των καιρών μας.

Αν τολμήσουν να φορολογήσουν την ομορφιά, την εξυπνάδα και τη …μετριοφροσύνη, «την έβαψα»…

Καλό (κουτσό) μήνα, αδέρφια… Κι «ο Φλεβάρης αν φλεβίσει…. κτλ.» Μακάρι…