ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 3/2/2013

Παράδοξο(;)

Φαινομενικά παράδοξο δείχνει το προβάδισμα του κυβερνώντος κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό της καταλληλότητας του Αντώνη Σαμαρά, ως πρωθυπουργού, έτσι όπως καταγράφηκαν σε 4 διαφορετικές δημοσκοπήσεις του Αθηναϊκού Τύπου, την περασμένη βδομάδα.

Το παράδοξο προκύπτει από το γεγονός, ότι όλη η Ελληνική κοινωνία στενάζει, κάτω από το βάρος επαχθών και αντιλαϊκών οικονομικών μέτρων, περικοπές μισθών και συντάξεων, διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, παράλογη και υπερβολική φορολογία στους ασθενέστερους, ανεργία και φτώχεια στο μεγαλύτερο ποσοστό του Ελληνικού λαού.

Για τρία και πλέον χρόνια, έχει αλλάξει δραματικά η ζωή των περισσοτέρων Ελλήνων, που υποχρεώθηκαν σε βίαιη και επαχθή αλλαγή της ζωής τους, της καθημερινότητάς τους, της ψυχολογίας τους. Όπου και να γυρίσεις το κεφάλι σου, με όποιον κι αν συνομιλήσεις, μόνο διαμαρτυρίες και φριχτά παράπονα θ’ ακούσεις, γκρίνια, απαισιοδοξία και κατάθλιψη. Πας να πεις το δικό σου πόνο και ακούς χειρότερα…

Κάποιοι Έλληνες ξεσπιτώθηκαν, άλλοι πεινούν και -από το φετινό χειμώνα, τον …αντιπετρελαϊκό- πολλοί είναι εκείνοι που κρυώνουν.

Πώς γίνεται λοιπόν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όταν τους τηλεφωνεί μια δημοσκοπική εταιρεία, να προκρίνουν την ίδια Κυβέρνηση και τον ίδιο πρωθυπουργό, που έχει πάρει το πολιτικό κόστος και την ευθύνη, να εφαρμόσει όλα αυτά τα εξοντωτικά μέτρα, τα οποία εισηγείται μια «γκαφατζού» τρόικα και οι συνεταίροι – δανειστές μας στο ΔΝΤ και στην Ευρώπη;

Οι πιο λογικές εξηγήσεις είναι δυο…

Πρώτον, η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού συνειδητοποιεί, ότι έξω από το άρμα της Ευρώπης και του ευρώ, το χάος σ’ αυτή τη χώρα θα είναι πολύ πιο οδυνηρό. Η επιστροφή στη δραχμή και η πορεία της χώρας προς μια γενικευμένη πτώχευση, θα καταστήσει την τωρινή κόλασή μας μη ανεστρέψιμη.

Δεύτερον, μετά από τόση λιτότητα και ύφεση, οι πολίτες συνειδητοποιούν, ότι τα βασικότερα αίτια της κακοδαιμονίας μας προέρχονται από το εσωτερικό της χώρας και όχι τάχα μόνο από τα συμφέροντα των ξένων. Πηγάζουν από το λάθος τρόπο που διαχειριστήκαμε την εποχή των «παχέων αγελάδων»,  τους ανίκανους και φαύλους που ψηφίζαμε να μας εκπροσωπούν, την ανοχή ή τη συμμετοχή μας στη φοροδιαφυγή, στη ρεμούλα, στη διαφθορά και στη σπατάλη, στο πελατειακό κράτος, που το αφήσαμε άθικτο να κυριαρχεί σ’ ένα υδροκέφαλο και αντιπαραγωγικό Δημόσιο, πνιγμένο στη μίζα και σε μια οκνηρή γραφειοκρατία.

Φυσικά, οι ευθύνες δεν επιμερίζονται σε όλους στα ίσια.

Η μεγάλη ζημιά για όλα τα παραπάνω έγινε από τους μεγαλόσχημους της πολιτικής, του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων, όλους εκείνους που συμπήσουν την άρχουσα τάξη και εκπροσωπούν την πλουτοκρατία.

Ο απλός κοσμάκης ευθύνεται γιατί ανέχτηκε αυτήν παραλυτική κατάσταση και κάπου ενέδωσε, πουλώντας την ψήφο του ή μιζάροντας καρεκλοκένταυρους του Δημοσίου, για να κάνει τη δουλειά του, να βολέψει κάπου το παιδί του κτλ. Υπέκυψε στις «Σειρήνες» του τραπεζικού δανεισμού, του εύκολου χρήματος – τάχα- στο Χρηματιστήριο, σ’ όλους αυτούς που του έταζαν παραδείσους, την ώρα που οι ίδιοι καταλήστευαν τη χώρα και υποθήκευαν εγκληματικά το μέλλον των επερχόμενων γενεών.

Ο μέσος πολίτης συνειδητοποιεί πλέον, ότι η χώρα μας έχει επείγουσα ανάγκη από εκτεταμένες δομικές αλλαγές, κεντρική και θεαματική αλλαγή φιλοσοφίας και πρακτικής, νέους και άφθαρτους πολιτικούς, «χειρουργικό» συμμάζεμα στο Δημόσιο τομέα, ξεδόντιασμα κάποιων συντεχνιών και των σκανδαλωδών προνομίων τους, ξεσκαρτάρισμα της εθνικής μας οικονομίας, νέες ευκαιρίες για όλους και πολλές επενδύσεις, αποκρατικοποιήσεις, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, για να αναστραφεί τάχιστα η διογκούμενη ανεργία και να αναχαιτισθεί η μετανάστευση, κυρίως των νέων.

Με άλλα λόγια, ακόμη και για το ποια θα είναι η στάση μας έναντι των εταίρων, φίλων και εχθρών, «αυτός ο μικρός λαός, ο μέγας», ο βασανισμένος και χιλιο-προδομένος,  καταλαβαίνει πλέον πολύ καλά, ότι κρατάει πάλι τις τύχες στα χέρια του.

Κι αυτή η εθνική (όσο και οδυνηρή) αυτογνωσία, δεν μπορεί παρά να βγει σύντομα σε καλό μας.

Ξεκινήστε

Την απόλυτη πεποίθησή του ότι η ανάκαμψη θα έρθει το 2014 εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας σε συνέντευξή του στο βρετανικό δίκτυο BBC, βλέποντας αρκετούς λόγους για αισιοδοξία.

Ο υπουργός ανέφερε ότι η πιθανότητα εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη είναι πλέον «πολύ μικρή», απέκλεισε νέα πακέτα λιτότητας, εάν εφαρμοστεί πλήρως το πακέτο μεταρρυθμίσεων και σημείωσε το θετικό αντίκτυπο που θα είχε μείωση του βάρους του χρέους, λέγοντας, διπλωματικά, πως «υπάρχουν αρκετοί τρόποι για κάτι τέτοιο, αλλά θα έπρεπε να γίνει με ελαχιστοποίηση των ζημιών για τα υπόλοιπα εμπλεκόμενα μέρη».

«Σαφώς υπάρχει μία αχτίδα ελπίδας, φως στο τέλος του τούνελ», ανέφερε ο Γ. Στουρνάρας στη συνέντευξή του στο βρετανικό δίκτυο.

Από χρόνο σε χρόνο, μας πάτε (για το γλυκοχάραμα), κύριε Υπουργέ… Δεν αρχίζετε από φέτος την ανάκαμψη, να γελάσει κι εμάς λίγο το χειλάκι μας;

Για τα χειρότερα

Αισιόδοξος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας εμφανίστηκε και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος, μιλώντας στην τηλεοπτική υπηρεσία των Financial Times, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι «τα χειρότερα τελείωσαν».

Στην εκτίμηση αυτή, όπως είπε, συνηγορεί το γεγονός ότι έχουν ψηφισθεί όλοι οι νόμοι που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα και ότι η κυβέρνηση επιταχύνει τον βηματισμό της για την εφαρμογή όλων των επιμέρους τμημάτων του προγράμματος.

Αναφερόμενος στην επιστροφή των καταθέσεων ανέφερε, ότι από τον Ιούνιο μέχρι και το τέλος Δεκεμβρίου έχουν επιτρέψει στις τράπεζες (από τα στρώματα, όπου ήταν κρυμμένα μέχρι τότε), περί τα 15 δισ. ευρώ.

«Εμπνευσμένος»

Σε ομιλία του, στο πρόσφατο συνέδριο στη Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, με θέμα «Εκκλησία και Αριστερά», ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουράκης είπε και τα εξής:

«Προτείνουμε να καταργηθεί η μισθοδοσία των ιερέων από το κράτος. Είναι προφανές ότι, όταν ζητούμε τον διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, δεν νοείται μισθοδοσία ιερέων οποιασδήποτε θρησκείας ή δόγματος από την Πολιτεία. Θα έλεγα ότι εάν αυτό είναι δύσκολο να γίνει, θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μια εναλλακτική πρόταση.

Η εναλλακτική πρόταση είναι να επιβληθεί ειδικός φόρος σε όσους πολίτες δηλώνουν (κατά την υποβολή της φορολογικής τους δήλωσης) ότι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και ο οποίος θα αποδίδεται στην Εκκλησία. Σε αυτή την περίπτωση οι πολίτες θα πρέπει να είναι απολύτως ενημερωμένοι ότι η δήλωσή τους ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι συνεπάγεται την επιβολή αυτού του φόρου».

Σωστός… Κι όσοι δηλώνουν π.χ. άθεοι, να πληρώνουν κάποιους σαν τον κ. Κουράκη, για τις φαεινές τους α-κακίες…

Ανακλαστικά

Για τα ανακλαστικά της κοινωνίας σε κάποια επαχθή μέτρα αναφέρεται στο editorial του ο Φώτης Γεωργελές της Athens Voice και, ανάμεσα στα άλλα, τονίζει:

«Η μετακύλιση της χρεοκοπίας του κράτους στην κοινωνία έφτασε στα όριά της. Τρία χρόνια προσπαθούν να κρατήσουν όσο το δυνατόν ανέγγιχτες τις δομές του χρεοκοπημένου Δημοσίου, μεγαλώνοντας την ύφεση, διαλύοντας την οικονομία.

Τώρα δεν γίνεται άλλο. Βάζουν φόρους στο πετρέλαιο, 70% των πολυκατοικιών της Αθήνας δεν ανάβει καλοριφέρ. Αυξάνουν τα τέλη κυκλοφορίας, 100άδες χιλιάδες παραδίδουν τις πινακίδες.

Αυξάνουν τους φόρους στα καύσιμα, είναι άδειες οι εθνικές οδοί, χάνουν κι από τα διόδια. Αυξάνουν τους φόρους στα τσιγάρα, εκτινάσσεται το λαθρεμπόριο. Μεγαλώνει ο αριθμός όσων δεν μπορούν να πληρώσουν τους φόρους τους. Ανεβαίνουν κάθε μήνα 1 δις οι ανείσπρακτοι φόροι. Οι μισθοί των εργαζομένων στις συγκοινωνίες μειώνονται, γιατί δεν υπάρχουν λεφτά να τους πληρώσουν.

Τώρα κανείς πια δεν μπορεί να πει «η κρίση είναι παραμύθι χωρίς δράκο».

Τα ψέματα τελείωσαν. Από δω και πέρα θα μιλάμε με αριθμούς.»

Τα τζάκια

Κάθε χρόνο τα ίδια, αλλά φέτος χειρότερα…

Πληθαίνουν οι απρόσεκτες «νοικοκυρές», που πετάνε τις στάχτες από τα τζάκια τους μισο-αναμμένες μέσα στους κάδους απορριμμάτων.

Τόσο δύσκολο είναι, δηλαδή, να αφήνουν σε κάποιον παλιό κουβά τις στάχτες να «χωνέψουν» πρώτα καλά, ώστε να μη βάζουν μπουρλότο σε δημοτική περιουσία και να τρέχουν …πυροσβεστικά οι γείτονες;

Παράλληλα φέτος, που καυσόξυλα και άλλα συναφή έχουν την τιμητική τους, συχνότερες είναι και οι πυρκαγιές (προχθές έγινε στάχτη από το τζάκι αγροτόσπιτο στα Μελισσιάτικα).

Το «μπουμπούνισμα» του τζακιού ή της ξυλόσομπας προϋποθέτει και κάποια μέριμνα για συχνούς καθαρισμούς στους σωλήνες, στα φουγάρα, στις καμινάδες κτλ.

Αλλιώς αφήνουμε τις περιουσίες μας (και τις ζωές μας;) στην τύχη και αν προλάβει (πού να πρωτο-πάει;) η Πυροσβεστική.

Το ίντερνετ

Στις τελευταίες θέσεις -ανάμεσα στους 27 της Ευρώπης- εξακολουθεί να παραμένει η Ελλάδα, σε ότι αφορά τη χρήση του ίντερνετ.

Το διαδίκτυο χρησιμοποιεί μόλις ένας στους δύο Έλληνες. Ωστόσο, ακόμα και από εκείνους που σερφάρουν στο ίντερνετ μόνο το 13% κάνει χρήση των υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Την ίδια στιγμή, στην υπόλοιπη Ευρώπη των 27, η χρήση του διαδικτύου ανέρχεται κατά μέσο όρο στο 73%, με το 32% των Ευρωπαίων χρηστών να συναλλάσσεται πλέον ηλεκτρονικά με τις δημόσιες υπηρεσίες.