Στα πεταχτά – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 13/01/2013

Αν παρακολουθείς διαρκώς τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, τελικά σε πιάνει μια …νύστα Λαγκάρντ.

Μακάρι τα καλά λόγια που μάζεψαν στο Βερολίνο, Παπούλιας και Σαμαράς, να ήταν κάτι σαν τους …πέντε άρτους που ευλόγησε κάποτε ο Χριστός, αλλά κι ακόμη λιγότερο… Να μπορούσαν, δηλαδή, τα λόγια να χορτάσουν έστω μια Ελληνική οικογένεια που πεινάει.

Πόσα κομμάτια …περίσσεψαν, άραγε, από τη βασιλόπιτα που έκοψαν φέτος στο ΠΑΣΟΚ;

Η δυστυχία του Τσίπρα είναι, ότι εμείς -οι παλιότεροι τουλάχιστον- έχουμε «σπουδάσει» το λαϊκισμό με καλύτερο δάσκαλο από αυτόν. Τον Αντρέα…

Από 200 έως 1.000 ευρώ το… κεφάλι πουλούσε τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων στη Δάφνη, που έπεσε τελικά στα δίχτυα της αστυνομίας. Με κριτήριο κυρίως την οικονομική δυνατότητα των προσώπων ή των επιχειρήσεων που ήθελαν να μάθουν τις απόρρητες πληροφορίες, για συγκεκριμένα πρόσωπα ή ομάδες υποψήφιων πελατών, τα στελέχη της εταιρείας διέθεταν σε πολλαπλούς αποδέκτες τις «υπηρεσίες» τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο τζίρος από την παράνομη διακίνηση των δεδομένων ξεπερνούσε τα 4-5 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Σίγουρα τα πλοκάμια τους έφταναν μέχρι Υπουργεία και Τράπεζες, από τις οποίες άρπαξαν τα δεδομένα. Η μαφιόζικη λαμογιά σε όλο της το μεγαλείο…

Παναγιώτης Ψωμιάδης: Δεν έμεινε ούτε …ψίχουλο από δαύτον.

2013: Η Οδύσσεια του …καταστήματος.

Αυτό δεν είναι πια Κοινοβούλιο. Είναι η βίλα Α-μυαλία.

Νέο ερμηνευτικό λεξικό (από τον Μιχάλη Τσιντσίνη στο facebook): «στικάκιας (ο). Ανήκει στην οικογένεια των ουσιαστικών που δηλώνουν μανία (ψυχάκιας, παρτάκιας) ή/και εξάρτηση (ουισκάκιας, μαμάκιας, ρουλετάκιας). Πολιτικός ή -το συνηθέστερον- δημοσιογράφος, ο στικάκιας έχει πάθει έρωτα με την Αλήθεια και για να Την κατακτήσει απασφαλίζει αποκαλύψεις – βόμβες, μπήγει μαχαίρια στα κόκκαλα και σκίζει πέπλα σιωπής. Απαντά και ως φλασάκιας ή λιστάκιας και διαπρέπει διαψεύδοντας τις θεωρίες συνωμοσίας, που ο ίδιος έχει προηγουμένως λανσάρει.»

Της ψυχής τους τον τάραχο βιώνουν φέτος οι βενζινοπώλες με το πετρέλαιο θέρμανσης. Μικρές και λίγες οι παραγγελίες, μέχρι να φτάνουν στο σημείο (όπως π.χ. για 500 λίτρα σε σχολείο απομακρυσμένου χωριού), να θεωρούνται ασύμφορες και να αρνούνται τελικά να παραδώσουν το πετρέλαιο. Άσε που, όταν πρόκειται για φορείς του Δημοσίου ή του Δήμου, τρέμουν για το πότε (μεταχρονολογημένα) θα πληρωθούν.

Ενεργειακά τζάκια… Άλλο ένα εύρημα για να ξαναβάλουν τα βρωμόχερά τους στις τσέπες μας.

Πολύ χαμηλά η αισθητική κάποιων διαφημίσεων… Όπως π.χ. η τηλεοπτική του «Τζάμπα», με την ανεκδιήγητη μανούλα του ή μια άλλη, ιντερνετική κινητής τηλεφωνίας, που κοτσάρει μπροστά στα μάτια σου ένα ποντίκι να πηγαινοέρχεται αηδιαστικά, γύρω από μια φάκα και να σε καλεί να κάνεις κλικ και να το πιάσεις. Απορώ ποιοι να είναι οι «φωτεινοί» νόες που τις σκαρφίζονται…

Παντός καιρού οι εθελοντές της «Αλληλεγγύης», έτρεξαν πάλι μεθεόρτια, μέσα στη νύχτα και στην παγωνιά και προμήθευσαν με τρόφιμα ουκ ολίγες χειμαζόμενες οικογένειες της περιοχής μας. Όσο οι προσφορές και το φιλότιμο των συμπολιτών μας συνεχίζονται αδιάπτωτα, τόσο ο χειμώνας δεν θα μας τρομάζει.

Δεν μπορεί να είσαι Σύλλογος που εκπροσωπεί την παράδοση και να αναρτάς σχόλια στο διαδίκτυο, γραμμένα σε …greeklish. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε τη γλώσσα μας, σε κάθε ευκαιρία. Πολλώ μάλλον όσοι πασχίζουμε να διατηρήσουμε επαφή με τις ρίζες μας και να τις προβάλουμε.

«Ορέ, Γιώργη….», με αποκαλεί σε θερμό του γράμμα, ο συνδρομητής μας Δημήτρης Γιαννακόπουλος, που μου έστειλε και πεσκέσι λουκούμια και χαλβαδόπιτες από τη Σύρο. Ο -93χρονος παρακαλώ!!!- πρεσβύτης ζει μόνιμα στο Κυκλαδίτικο νησί, αλλά έλκει την καταγωγή από τη Βρύναινα και ομολογεί πως η τοπική εφημερίδα είναι το μοναδικό μέσο που τον κρατάει σε διαρκή επαφή με το γενέθλιο τόπο του. Τον ευχαριστούμε για τα δωράκια και για τα άλλα καλά λόγια που μας γράφει, «με τρεμάμενο χέρι», όπως ομολογεί.

Τον μπελά του βρήκε ο Βέργας, επειδή έγραψα ότι φέτος μου έκανε ποδαρικό. Όλο το καφενειακό κατεστημένο του Αλμυρού, πέρα από τα πειράγματα, έχει στηθεί και περιμένει να δει αν -στο τέλος της χρονιάς- αποδειχτεί γουρλής. Μη μασάς, Κώστα… Άσ’ τους να λένε. Όλα καλά θα πάνε, αλλά καλού – κακού κράτα ζωντανό και το κοπάδι, γιατί μπορεί να χρειαστεί να …συνεταιριστούμε.

«Ευτυχισμένος δεν είναι αυτός που έχει ό,τι θέλει, αλλά εκείνος που θέλει ό,τι έχει».

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.» (Σωκράτης)

Σκεφτήκατε ποτέ, ότι το άλφα και το ωμέγα είναι η αρχή και το τέλος της λέξης «αγαπώ»;