ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 30/12/2012

Με συγκινεί, κάθε φορά, η κοινωνική ευαισθησία και το φιλότιμο πολλών Αλμυριωτών, το οποίο φυσικά δεν προέρχεται από τους φερόμενους ως πλουσίους της πόλης και της περιοχής (να το τονίσουμε κι αυτό, για να μην …ξεχνιόμαστε), αλλά από φτωχούς ανθρώπους ή τη λεγόμενη μεσαία τάξη,  φαμελίτες και επαγγελματίες. Είναι χαρακτηριστικό, ότι π.χ. η εθελοντική ομάδα της «Αλληλεγγύης’ κατάφερε να βγάλει σε πέρας εύκολα το έργο της προμήθειας δεκάδων απόρων οικογενειών, προσφέροντας τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, ακόμη και τα παραδοσιακά των εορτών, όλα από προσφορές συμπολιτών μας. Μέσα στο κλίμα του ζόφου και της γενικότερης κατάθλιψης, είναι γεγονός ότι η κρίση μας φέρνει πιο κοντά και -πολλούς από μας- μας κάνει πιο ανθρώπινους.

Από την παραμονή των Χριστουγέννων έως προχθές Παρασκευή εκδόθηκαν τα εντάλματα πληρωμής για 1.100 άτομα που ανέμεναν το εφάπαξ τους, καθώς κατατέθηκαν στο Ταμείο Πρόνοιας των δημοσίων υπαλλήλων 40 εκατ. ευρώ. Στόχος είναι να καταβληθεί το εφάπαξ σε συνολικά 31.400 δικαιούχους εντός του 2013. Άντε, παιδιά, ν’ αρχίσουμε να «ζεσταινόμαστε»…

Το παρακάτω μήνυμα αναρτήθηκε από κάποιον λεβέντη ή λεβέντισσα στο διαδίκτυο και ήδη διατρέχει όλη την υφήλιο, σπάζοντας κόκαλα: «Ποιος νοιάζεται τι λένε οι Μάγια; Ο κόσμος δεν πρόκειται να τελειώσει, αν δεν το πούμε εμείς. Με εκτίμηση, οι Έλληνες».

Ο τωρινός «αντιγραφέας» του λαϊκισμού, Αλέξης Τσίπρας, αν κρίνει κανείς από το ταξίδι – ανδραγάθημά του στη Λατινική Αμερική, φαίνεται πως μιμείται τον μέντορά του Ανδρέα, ο οποίος -φευ- επέλεγε σταθερά να είναι θαυμαστής τριτοκοσμικών «παραδείσων», μηδέ και του Καντάφι εξαιρουμένου.

«Λεηλασίες σε καταστήματα σημάδεψαν την άφιξη Τσίπρα στην Αργεντινή. Ας μην σπεύσει η Νεολαία του ΣΥΝ να μιλήσει για …ενθουσιώδη υποδοχή.» («Νεόκοπος» στα «Νέα»).

Το είδαμε κι αυτό… παραμονιάτικα, Πρόεδρος τοπικού Συλλόγου ανάρτησε φαρδιά – πλατιά στο facebook διαφήμιση από Βολιώτικο κατάστημα ρούχων. Και η «αυλή» μας που διψάει, κύριε Πρόεδρε…

Κρίση – ξε-κρίση, εμείς δεν μασάμε… Πέντε ορχήστρες παίζουν, αυτές τις χρονιάρες μέρες, σε ταβέρνες της περιοχής. «Ο λαός τραγούδια θέλει – τέρμα τα προβλήματα. Χόρεψε το τσιφτετέλι κι ύστερα …βλαστήμα τα».

«Ήμουν δεν ήμουν πέντε ετών, όταν άρχισε η μητέρα μου να μου λέει ότι η ευτυχία είναι το νόημα της ζωής. Μετά, όταν πήγα σχολείο και η δασκάλα μου με ρώτησε τι θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, της είπα ευτυχισμένος. Με κοίταξε τότε και μου είπε: Δεν έχεις καταλάβει την ερώτηση. Κι εγώ της απάντησα: Δεν έχεις καταλάβει το νόημα της ζωής!» (Τζον Λένον)

Αυτοί που ξέρουν πως τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν κι εμάς που τα …ξέρουμε.

Ρε, ‘σείς…. Αυτό το 2013 τίνος είναι, ρε;…. (Κάτι μου λέει πάντως, ότι θα είναι η χρονιά της ΕΛΛΑΔΑΣ).