ΔΕΛΤΙΟ ΘΥΕΛΛΗΣ – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 25/11/2012

Σε κύριο άρθρό του το «Βήμα» δίνει την πεμπτουσία όσων ακολούθησαν την άκαρπη σύνοδο του Γιούρογκρουπ της περασμένης Τρίτης:

«Είχαμε προειδοποιήσει σε ανύποπτο χρόνο, ότι το πρόβλημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους είναι μείζον και ικανό να υπονομεύσει κι αυτή ακόμη την υπερπροσπάθεια του ελληνικού λαού.

Οι συζητήσεις στη σύνοδο των ευρωπαίων  υπουργών Οικονομικών στις Βρυξέλλες ήταν εμφανώς δύστοκες, με πολλές διαφωνίες και αδυναμία εξεύρεσης μιας απόλυτα καθαρής και οριστικής λύσης του ελληνικού προβλήματος.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δείχνει ακαμψία και οι Ευρωπαίοι εταίροι  παραμένουν καχύποπτοι απέναντί μας. Κατά τα φαινόμενα, η προωθούμενη λύση δεν θα είναι αντίστοιχη των προσπαθειών και των θυσιών του ελληνικού λαού.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αν όντως επιβεβαιωθεί ότι θα διατηρηθεί η ελληνική εκκρεμότητα, τότε η χώρα θα πρέπει να αρχίσει να προετοιμάζεται για πιο δραστικές λύσεις.

Τυχόν παράταση της εκκρεμότητας θα επιτείνει το κλίμα αμφισβήτησης, θα επιβαρύνει την πολιτική και οικονομική ατμόσφαιρα στη χώρα και βεβαίως θα καταρρίψει τις όποιες προσδοκίες σταθεροποίησης.

Στην περίπτωση αυτή τα ελληνικά κόμματα θα πρέπει να ανασκουμπωθούν και  να αρχίσουν να αναζητούν λύσεις πατριωτικές, με όρους εθνικού συμφέροντος και μόνο.»

Η ουσία της συνέχειας, που πρέπει να έχουμε όμως από δω και πέρα, ως άτομα και ως οργανωμένη κοινωνία και κράτος, αποδίδεται στην «Καθημερινή», σε άρθρο του Αλέξη Παπαχελά, με τίτλο «Να ξανακτίσουμε το κράτος μας»:

«Δεν μπορεί να είμαστε τόσο ανίκανοι. Είναι εξωφρενικό το ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν μπορεί επί τρία χρόνια να πάρει τις αποφάσεις του και να αναδιοργανώσει με γενναιότητα και κοινή λογική το κράτος. Σπαταλήσαμε πολύτιμο χρόνο στο «κλείσιμο οργανισμών και φορέων» και διάφορες άλλες ανοησίες, την περίοδο που οι αρμόδιοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ κορόιδευαν την τρόικα, αλλά και όλους εμάς.

Το πολιτικό μας σύστημα στάθηκε ανίκανο να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πει «αυτός ο οργανισμός και αυτοί οι υπάλληλοι δεν χρειάζονται, αυτοί πρέπει να πληρωθούν καλά και να προστατευθούν».

Έτσι φτάσαμε στον τωρινό παραλογισμό. Ο συντονιστής διευθυντής σε ένα νοσοκομείο να παίρνει κάπου 600 ευρώ παραπάνω από τον ειδικευόμενο γιατρό και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ περίπου τα ίδια παραπάνω από τον ανθυπολοχαγό. Πώς να λειτουργήσει αυτό το κράτος, να δώσει κίνητρα σε ανθρώπους να ανέβουν με την αξία τους και να διεκδικήσουν θέσεις ευθύνης;

Τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα διπλό αδιέξοδο. Από τη μια, δεν επιτύχαμε την… επανίδρυση του κράτους, κάθε άλλο. Από την άλλη, έχουμε καταφέρει να αφαιρέσουμε από την κορυφή της πυραμίδας κάθε κίνητρο για να βοηθήσει στον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης και έχουμε βάλει «απέναντι» γιατρούς, δασκάλους, καθηγητές ΑΕΙ, αστυνομικούς και άλλους χαμηλότερων βαθμίδων, γιατί απλώς δεν βγαίνουν με τα λεφτά που παίρνουν.

Δεν ξέρω πώς θα ξεφύγουμε από το σημερινό αδιέξοδο, γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Και η ίδια η τρόικα έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, καθώς βλέπει ότι το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να βρει τρόπους αξιολόγησης και να πάρει αποφάσεις στην κατεύθυνση του εξορθολογισμού. Οπότε, όπως είναι φυσικό, πιέζει για το οριζόντιο τσεκούρωμα.

Αυτό, όμως, το ζήτημα είναι δικό μας και αφορά το μέλλον της χώρας. Είτε τώρα είτε όταν τελειώσουμε κάποτε με την τρόικα και τα Μνημόνια, θα πρέπει να διορθώσουμε τις απίστευτες αδικίες και να ξανακτίσουμε το κράτος μας. Καμία χώρα δεν έχει μέλλον χωρίς μια γερή ραχοκοκκαλιά κράτους.

Είναι, άλλωστε, εντυπωσιακό πώς αυτό το κράτος μένει όρθιο ακόμη, με κακοπληρωμένους γιατρούς που κάνουν τη δουλειά τους σε δύσκολες συνθήκες, δασκάλους που πληρώνονται λίγα και κυριολεκτικά ξεπαγώνουν, αστυνομικούς που ξενυχτάνε με ρίσκο για ελάχιστα χρήματα.

Ίσως είναι αυτό το περίφημο ελληνικό «φιλότιμο», που δεν κατάφερε να ξεριζώσει εντελώς από το DNA μας η μακρά νεοελληνική περίοδος της πλαστής ευμάρειας, του κυνισμού και της καλοπέρασης…»

Ώχ…

Αν κατάλαβα καλά, στο εξής οι δημότες θα πληρώνουν τα σπασμένα… Δηλαδή, θα επιβάλλονται επιπλέον δημοτικά τέλη, σε περίπτωση κακοδιαχείρισης των Δήμων.

Έτσι προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο και οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Δηλαδή, εκτός από το πλήθος των κρατικών χαρατσιών, θα έχουμε και νέα, αξιοπρόσεχτα ΔΗΜΟΤΙΚΑ χαράτσια.

Οι πολίτες ενδέχεται για παράδειγμα να δουν το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) ακόμη και να διπλασιάζεται, σε περίπτωση που διαπιστωθεί απόκλιση της τήρησης του προϋπολογισμού ενός Δήμου.

Σε περίπτωση σημαντικής απόκλισης, κατά 10% στους τριμηνιαίους δημοσιονομικούς στόχους και εφόσον δεν συμμορφωθεί ο Δήμος εντός εξαμήνου, τότε θα υπάγεται αυτομάτως και υποχρεωτικά σε πρόγραμμα εξυγίανσης.

Υπάρχει το ενδεχόμενο να απαιτηθεί επιβολή επιπλέον τοπικών φόρων και τελών, ενώ προβλέπεται και αύξηση σε ήδη υφιστάμενους.

Δηλαδή αν, για παράδειγμα, ο δικός μας Δήμος είναι υπερχρεωμένος, σπάταλος ή κακοδιαχειριζόμενος, μπορεί σε λίγους μήνες να τραγουδάμε «πάρ’ το στεφάνι μας, πάρ’ το γεράνι μας, στον Αλμυρό μας πια δεν έχουμε ζωή»; Και να ψάχνουμε άλλη πόλη, με πιο φιλική διαβίωση και χαμηλότερο κόστος σε ΤΑΠ, λογαριασμούς νερού και άλλα δημοτικά τέλη;

Ωχ… Τις βλέπω από τώρα τις προεκλογικές δεσμεύσεις των Δημοτικών εκλογών του 2014: «Δεν ΘΑ αυξήσω κανέναν Δημοτικό φόρο, κανένα τέλος, στη διάρκεια της 5ετούς θητείας μου».

Και μετά τις εκλογές, ο εκλεγμένος θα δικαιολογεί την ασυνέπειά του με μισόλογα του τύπου: «όχι εγώ… ο αρμόδιος αντιδήμαρχος» ή «με υποχρεώνει το κράτος» κτλ.

Μάλλον είμαστε για να παίρνουμε τα …βουνά.

Οι πρώην

«Ευχές να είναι «καλορίζικο» και «καλοτάξιδο» δεχόταν πριν από λίγες μέρες ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Φ. Πετσάλνικος για το ολοκαίνουργιο αυτοκίνητο (με μόλις 5 χιλιόμετρα στο καντράν) που του παραχώρησε η Βουλή για τις μετακινήσεις του», όπως αποκαλύπτει το «Έθνος».

«Πρόκειται για ένα πολυτελές VOLVO S60, από εκείνα που έχει αποκτήσει το Κοινοβούλιο με τη μέθοδο του leasing.

Αυτό που, σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται βάσει εθιμικού δικαίου και σχέσεων… ευγενείας του νυν προέδρου της Βουλής προς τους προκατόχους του, αλλά και μια σειρά άλλων σημαντικών προνομίων, όπως η λειτουργία γραφείου εντός του κεντρικού κτιρίου της Βουλής ή σε κτίριο που ανήκει στη Βουλή, η δυνατότητα να απασχολούν μέχρι έξι μετακλητούς υπαλλήλους, οι οποίοι… απολαμβάνουν το προνόμιο να έχουν δουλειά μέχρι να πεθάνει ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, εκτός αν στην πορεία τα…. σπάσουν με εκείνον που τους διόρισε και δεν ανανεωθεί η θητεία τους μετά κάποια εκλογική αναμέτρηση, απολαμβάνουν οι πρώην πρόεδροι του Κοινοβουλίου. Είτε αυτοί που έχουν εκλεγεί βουλευτές, όπως είναι ο Απ. Κακλαμάνης και ο Β. Πολύδωρας, είτε αυτοί που έχουν αποχωρήσει από την πολιτική, όπως ο Φ. Πετσάλνικος, ο Δ. Σιούφας και η Αννα Ψαρούδα – Μπενάκη.

Ειδικότερα το κόστος των προνομίων των τριών πρώην προέδρων της Βουλής που δεν έχουν εκλεγεί ξεπερνά τα 100.000 ευρώ ετησίως (πέρα από τη συνταξή τους), αν συνυπολογιστεί το κόστος των μετακλητών που απασχολούν -αν κάνουν πλήρη χρήση του δικαιώματός τους- καθώς και το κόστος του αυτοκινήτου που τους έχει παραχωρηθεί, χωρίς σε αυτό να υπολογίζονται τα έξοδα για τη λειτουργία του γραφείου που διατηρούν.»

Κατάλαβες τώρα, μάνα, γιατί σου πετσόκοψαν τη σύνταξη, τα δώρα και το ΕΚΑΣ;

Πώς θα πληρωθούν οι 10 υπάλληλοι επιλογής π.χ. του Πολύδωρα (6 ως πρώην Πρόεδρος + 4 ως Βουλευτής), επειδή έγινε Πρόεδρος της Βουλής για 24 ώρες;

Κι εγώ, γιατί να μην έχω δηλαδή 4 άνεργους διαφόρων ηλικιών στην ευρύτερη οικογένειά μου; Αφού δεν γνωρίζω από κοντά κανέναν από τους …αγωνιστές τύπου Πετσάλνικου και Πολύδωρα.

Λιμνοδεξαμενή

Δυο αναβολές δημοπράτησης της Λιμνοδεξαμενής του Ξηριά, μέσα σε 20 μέρες, γιατί την πρώτη φορά απεργούσαν οι μηχανικοί του Δημοσίου και, τη δεύτερη προχθές, οι υπάλληλοι του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Και ναι μεν ο Δήμαρχος φέρεται να μην ανησυχεί για την τύχη εκτέλεσης του έργου (απλώς καθυστερούμε, είπε), αλλά εμένα αφήστε με να με ζώνουν μαύρα φίδια, γιατί έχω γνώση του …ατυχούς γεγονότος, ότι στη Ελλάδα ζω και ποτέ δεν γίνεται να ξέρω τι μου ξημερώνει.

Τώρα πια που όλη η χώρα ξεροσταλιάζει, περιμένοντας επενδύσεις, έργα, ανάπτυξη, αναθέρμανση της αγοράς και της οικονομίας, οι βολεμένοι δίνουν παντού μάχες οπισθοφυλακής, προκειμένου να μην χάσουν προνόμιά τους, μπλοκάροντας ταυτόχρονα -όπως στην περίπτωσή μας- ένα μεγάλο έργο, που όχι μόνο χρειάζεται η επαρχία μας, αλλά θα δώσει δουλειά, ζωή και κίνηση στην περιοχή μας.

Γιατί; θα μου πείτε… Γιατί, έτσι… Είναι βολεμένοι κι ό,τι θέλουν κάνουν, αδιαφορώντας για τον επαγγελματία ή τον εργατοτεχνίτη που περιμένει απεγνωσμένα δουλειά. Κι όσο κι αν τους περικόψουν μισθούς, επιδόματα και άλλα προνόμια, βολεμένοι θα’ ναι.

Η λύση για τη χώρα μας

μοιάζει με κυκεώνα.

Κι οι δανειστές σαν γάιδαροι

σε ξένο αχυρώνα.