Σακχαρώδης διαβήτης (ένας ύπουλος εχθρός)

γράφει η Ιωάννα Σεξαμπάνη

Διατροφολόγος – Διαιτολόγος

Ο  σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια από τις πιο συνηθισμένες παθήσεις  του ανθρώπου. Συγκαταλέγεται στην τρίτη στη σειρά αιτία θανάτων σε πολλές χώρες και μια από τις σπουδαιότερες για την πρόκληση αναπηρίας κάθε είδους, λόγω της χρονιότητας και σοβαρότητας των επιπλοκών. Σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας το 2000 ο αριθμός των διαβητικών ασθενών, παγκόσμια, ανήλθε σε 173 εκατομμύρια, ενώ το 2030 αναμένεται να εκτοξευθεί στα 380 εκατομμύρια. Θεωρείται σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από σχετική ή απόλυτη έλλειψη ινσουλίνης με αποτέλεσμα τη διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπών της διατροφής μας.

Ταξινομείται σε δυο κατηγορίες κυρίως:

Ινσουλινοεξαρτώμενος ( σακχαρώδης διαβήτης τύπου Ι)

Μη ινσουλινοεξαρτώμενος  διαβήτης ( σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙI)  και στις δύο περιπτώσεις η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο.

Ο απώτερος σκοπός της θεραπείας του διαβητικού είναι να του επιτρέπεται να ζήσει στο πραγματικό του περιβάλλον κατά το δυνατόν και σε καλή κατάσταση υγείας.  Ρυθμίζοντας το σάκχαρο μας αποτρέπουμε την εμφάνιση των διαβητικών επιπλοκών όπως την υποτροφία των ζωτικών  μας οργάνων (καρδιά, νεφρών κτλ). Ταυτόχρονα  και πολύ σημαντικό είναι να διατηρείται σε υψηλό επίπεδο το ηθικό των ασθενών.  Εξάλλου θα πρέπει να τονιστεί ότι οι βασικές διατροφικές απαιτήσεις των διαβητικών ασθενών είναι ίδιες με εκείνες του υπολοίπου πληθυσμού. Επίσης ότι τα υγιεινά μέτρα υγιεινής αφορούν τόσο τα διαβητικά όσο και τα μη διαβητικά άτομα .

Πολλοί διαβητικοί πιστεύουν εσφαλμένα  ότι οι ονομαζόμενες <<διαβητικές τροφές>> είναι απαραίτητες για τη διατροφή τους.  Μερικοί παραπονιούνται μάλιστα για το  υψηλό οικονομικό κόστος. Γενικά λοιπόν, οι τροφές αυτές αποτελούν έναν ακριβό τρόπο που επιτρέπει μια συμπληρωματική ποικιλία στη διατροφή των διαβητικών χωρίς ουσιώδη αποτελέσματα.

Η διατροφική αντιμετώπιση  και  των δυο τύπων διαβήτη επιβάλει εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφής για το κάθε άτομο ξεχωριστά από  εξειδικευμένο γιατρό και διαιτολόγο. Η απώλεια σωματικού βάρους περίπου 5%  εάν και εφόσον χρειάζεται,  τα  μικρά και συχνά γεύματα, η προσοχή μας στη σύνθεση τους και γενικότερα της διατροφής μας  καθώς επίσης η καθημερινή και μέτρια  ένταση και διάρκεια σωματικής άσκησης,  ο έλεγχος της κατανάλωσης αλκοόλης, η εκπαίδευση των ατόμων στη διαχείριση των διατροφικών οδηγιών αποτελούν το πιο σπουδαίο τμήμα της επιτυχημένης θεραπείας του διαβήτη τόσο σε παιδιά όσο και για ενήλικους.

Είναι γνωστό ότι κανένα φάρμακο δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη διατροφή και την άσκηση, τόσο στην πρόληψη, όσο και στη θεραπευτική αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη. Ιδιαίτερα στον πληθυσμό υψηλού κινδύνου, η υιοθέτηση των υγιεινο-διατροφολογικών οδηγιών μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση της νόσου.