Επιστολές αναγνωστών – Η θέρμανση των Σχολείων

Από τον καθηγητή Κωνσταντίνο Πριάκο λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή:

«Αισθάνομαι την ανάγκη να παρέμβω δημοσίως και να τοποθετηθώ σχετικά με το θέμα της θέρμανσης των σχολικών κτηρίων. Αφορμή αποτελεί η αναφορά που έγινε στο φύλλο της προηγούμενης εβδομάδας για το ότι θα είναι δύσκολος ο φετινός χειμώνας για τα σχολεία.

Πριν από δύο χρόνια ως διευθυντής του 2^ου Γυμνασίου Αλμυρού είχα συζητήσει με τον αντιδήμαρχο Ηλία Τσαμπίρα το πρόβλημα που θα προέκυπτε με τη θέρμανση των σχολικών κτηρίων, λόγω της αύξησης της τιμής του πετρελαίου. Είχα προτείνει –τότε- στον κ. Τσαμπίρα να εγκατασταθεί στο κτήριο του 2^ου Γυμνασίου Αλμυρού, παράλληλα με τον λέβητα πετρελαίου, ένας λέβητας βιομάζας που να έκαιγε πυρήνα, πέλετς ή ξύλα. Ο λέβητας αυτός θα λειτουργούσε πιλοτικά για μία χρονιά στο 2^ο Γυμνάσιο και αφού αποκτούσαμε την σχετική εμπειρία, θα ήταν στη συνέχεια δυνατή η εγκατάσταση και σε άλλα σχολεία όπου βέβαια αυτό θα ήταν εφικτό. Του είχα μάλιστα επισημάνει ότι είχα και την διάθεση αλλά και τις γνώσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα που θα μείωνε σημαντικά τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων.

Την ίδια πρόταση κατέθεσα τον περασμένο Σεπτέμβριο ως καθηγητής του 1^ου Γυμνασίου Αλμυρού σε συνάντηση που είχε ο σύλλογος των καθηγητών και εκπρόσωποι των γονέων και των μαθητών με τον πρόεδρο της σχολικής επιτροπής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Φώτη Χατζηδημητρίου. Στη συνάντηση αυτή εξήγησα με αριθμούς ότι μία πιθανή αύξηση της τιμής του πετρελαίου στα 1,40 ευρώ θα απορροφούσε ουσιαστικά όλη την επιχορήγηση και τα σχολεία δεν θα είχαν χρήματα να αγοράσουν ούτε τα βασικά. Τότε ο κ. Χατζηδημητρίου δεσμεύτηκε να ερευνήσει το θέμα της εγκατάστασης λέβητα βιομάζας στο 1ο Γυμνάσιο, συμβουλευόμενος, όπως μας είπε, τον δημοτικό σύμβουλο Ηλία Δαλακούρα.

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν προχώρησε τίποτα και είναι πράγματι πλέον ορατός ο κίνδυνος να έχουν τα σχολεία πολύ «δύσκολο» χειμώνα. Αν βέβαια συμβεί κάτι τέτοιο, το οποίο φυσικά απευχόμαστε, δεν θα πρέπει να αναζητήσουμε ευθύνες πάλι στην κεντρική διοίκηση, γιατί το ελληνικό κράτος έδινε την δυνατότητα στην τοπική αυτοδιοίκηση να υλοποιεί προγράμματα με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Μπορούσε δηλαδή ο Δήμος Αλμυρού να εντάξει τη θέρμανση των σχολείων σε κάποιο πρόγραμμα εξοικονόμησης ενεργείας και να βρεθεί επιτέλους μπροστά από τις εξελίξεις, επιβεβαιώνοντας την παροιμία που λέει ότι των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν.

Μετά τιμής

Πριάκος Κωνσταντίνος

Καθηγητής»