Στα πεταχτά – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης – έκδοση 21/10/2012

Τώρα -μετά από σπατάλη και ανοργανωσιά τόσων χρόνων- αποφάσισε ο Δήμος Αλμυρού να καταγράψει και να αξιολογήσει την ακίνητη περιουσία του; «Κάλλιο αργά, παρά ποτέ», θα μου πείτε… Ειδικότερα όταν αυτή η ανάγκη προκύπτει και από τους τέως Δήμους που προστέθηκαν στα διοικητικά του όρια, λόγω Καλλικράτη. Στην έδρα, ωστόσο, υποπτεύομαι ότι γίνεται το μεγάλο μπάχαλο…

Μπορεί να ισχύει το αξίωμα, ότι «κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος», αλλά αυτές οι αποσπασματικές γενικές απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, κατά των μέτρων λιτότητας, της ανεργίας κτλ., με τη μικρή συμμετοχή και τις γεμάτες …καφετέριες, μάλλον πάνε στο βρόντο. Για να μην πω ότι μειώνουν ακόμη περισσότερο το εισόδημα των εργαζομένων, ενώ μυρίζουν από μακριά κομματικές σκοπιμότητες. Μέσα στη γενικότερη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, όσο στημένο είναι το διαχρονικό παιχνίδι της πολιτικής μας ηγεσίας, άλλο τόσο μοιάζει να είναι και η αγωνιστική φόρμουλα που σερβίρεται σε εργάτες και υπαλλήλους.

Ο Δημόσιος τομέας χρεοκόπησε… Χρειαζόταν 24 δισ. κάθε χρόνο δανεικά, που κανείς δεν μας δανείζει πια…Τι πρέπει να κοπεί και τι να αλλάξει; Τι λένε γι’ αυτό οι πάσης φύσεως διαδηλωτές;

«Είναι λίγο περίεργες αυτές οι διαδηλώσεις που συγκεντρώνουν θύτες και θύματα μαζί. Καμιά διαδήλωση δεν είναι ειλικρινής και προοδευτική, αν δεν περιλαμβάνει δίπλα στο «όχι στην εξόντωση της κοινωνίας» και το «ναι στη μείωση του πελατειακού κράτους». (Φώτης Γεωργελές)

Δεν ξέρουν τι να καλλιεργήσουν, ισχυρίζονται τώρα οι αγρότες, που μετρούν κόστος, έξοδα και κέρδη σε κάθε καλλιέργεια. Το «χρυσάφι» που έχουν στα χέρια τους, όμως (την αγροτική, εύφορη γη, σε καιρούς επισιτιστικής κρίσης), έπρεπε από καιρό να το αξιοποιήσουν, με μέθοδο, σχέδιο και υπομονή. Όχι μόνο σιτηρά και βαμβάκι… Ας αναδιαρθρώσουν λοιπόν τις καλλιέργειές τους, ας αφουγκραστούν τις ανάγκες της εγχώριας και της παγκόσμιας αγοράς και ας αλλάξουν σιγά – σιγά τη ρότα.

Ο καθένας μας μπορεί (έστω μ’ ένα πακέτο μακαρόνια, λίγα όσπρια ή ένα κουτί γάλα) να ενισχύσει την εθελοντική προσπάθεια της «Αλληλεγγύης» στον Αλμυρό, που κάθε Δευτέρα διανέμει τρόφιμα στις φτωχότερες οικογένειες της περιοχής μας. Βάλτε όλοι πλάτη, από το υστέρημά σας, να βγάλουμε το δύσκολο χειμώνα που έρχεται, χωρίς να πεινάσει κανείς. (Δείτε το κάλεσμα της «Αλληλεγγύης» στην 25^η σελίδα). Όλοι από λίγο, μπορούμε να κάνουμε πολλά…

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το 27,7% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ή είναι κοινωνικά αποκλεισμένο. Στοιχεία ανθρωπιστικών οργανώσεων, από το 2009 ως το 2011, δείχνουν ότι οι άστεγοι αυξήθηκαν κατά 25% και ανέρχονται πλέον σε 20.000, με το ήμισυ αυτών να εντοπίζεται στην Αθήνα και τον Πειραιά. Το ποσοστό των ανθρώπων που δεν μπορούν να πληρώσουν για ένα γεύμα φαγητού με κρέας, κοτόπουλο ή ψάρι κάθε δεύτερη μέρα αυξήθηκε στο 8% (από 6,5% το 2007).

Πήδηξε κι ο Αυστριακός από τα 39 χλμ. και το κάναμε παγκόσμιο θέαμα και θέμα… Εγώ, για να πηδήξω, ανέβηκα 220 χιλιόμετρα!!! (στη Θεσσαλονίκη).

Διάβασα κάπου, ότι τα φίδια κάνουν σεξ για 36 ώρες συνεχόμενα!! Εμ, πώς να μην σέρνονται μετά;!

Εκδικητικές κακιούλες στο διαδίκτυο: Μπορεί να μην πίνεις στην υγειά μου, αλλά θα σε κάνω να πίνεις εξαιτίας μου.

Όταν μια ερωτική τραγωδία επαναλαμβάνεται με τους ίδιους πρωταγωνιστές, μεταμορφώνεται σε …επιθεώρηση.

«Εκ γενετής αυτόνομοι, δια ζωής μαχόμενοι, Έλληνες μέχρι τέλους.»