Δεν μπορώ Μερκούλα μ’, δεν μπορώ, άει σύρε να φέρεις τον γιατρό

γράφει η Βιβή Τσιντσίνη

Το υπουργείο Υγείας Ελλάδος προκηρύσσει ανοικτό διαγωνισμό. Διαβάστε καλά την παρακάτω ερώτηση.

Το 184 άλλαξε και έγινε:

Α) 14884 (ραντεβού με γιατρούς ΕΟΠΥΥ)

Β) 14784 (γιατρούς και διαγνωστικά κέντρα ΕΟΠΥΥ)

Γ) 14900 (ραντεβού με γιατρούς ΕΟΠΥΥ)

Δ) 14554 (ραντεβού με γιατρούς και πληροφορίες ΕΟΠΥΥ, με φθηνή κλήση σε συγκεκριμένες εταιρίες)

Όποιος απαντήσει σωστά, κερδίζει …την υγεία του.

Τι ‘ναι αυτά Παναγία μου; Φώτισέ με να βρω το δρόμο μου… Ποιος Άγιος αναλαμβάνει τους τηλεφωνο-πολύ-παθούντες να προσευχηθώ;

Με πήρε τηλέφωνο η γιαγιά μου, «που να πάρω κόρη μου «τελέφωνο» για να με γράψει ο γιατρός τα φάρμακά μου;» ρώτησε. «Η μια διαφήμιση λέει, 14 900 ο γιατρός μας, το ραντεβού μας, α! μπράβο! Ξέρεις αυτή με τη γιαγιά και τον παππού, που σου δίνει συγχαρητήρια στο τέλος. Αν και αυτοί στη διαφήμιση κόρη μου, δε μου φαίνονταν και πολύ υγιείς, λέω να μη «τελεφωνήσω» εκεί.

Η άλλη, εκείνη που κάνεις γυμναστική πρώτα, που λέει, και 1 και 4 και 5, 5, 4, είναι φθηνή, λέει. Τι εννοεί φθηνή, αν τηλεφωνήσουμε σ’ αυτό τον αριθμό δε θα «πλερώσουμε» ακριβά τα φάρμακα ή ότι δε θα «πλερώσουμε» ακριβά το «τελέφωνο», αλλά για τα φάρμακα θα τα στάξουμε κανονικά;»

Η γιαγιά δεν θυμάται καλά – καλά τι φάρμακα να πάρει, αν συμβεί τίποτε στον παππού, τι θα πει στην εγγόνα; Πάρε το …και 1, και 4, και 5, 5, 4; Όταν κλέβουν, λες πάρε το 100, μια λέξη και τελειώνεις, το θυμάσαι.

Άσε που είναι «τση μοδός» και το φαρμακείο trip. Α, ναι, πρέπει να το προτείνω στη φίλη μου την Τελκή. Θα λέει «την επόμενη Παρασκευή θα πάμε στην Καρδίτσα να θαυμάσουμε τη λίμνη Πλαστήρα. Πρώτη στάση στο κέντρο της Καρδίτσας. Τα φαρμακεία θα είναι ανοικτά και θα δέχονται τις συνταγές όλων των ταμείων. Για τις θέσεις θα κρατηθεί σειρά προτεραιότητας. Όσοι θα έχουν μαζί τους φιάλες οξυγόνου να ενημερώσουν 2 μέρες πριν. Στο ζευγάρι ηλικιωμένων η αποκλειστική ταξιδεύει δωρεάν, με προϋπόθεση να αλλάζει τα αδιάβροχα στις θέσεις, όποτε… χρειάζεται.»

Όχι, που δεν θα βρίσκαμε τρόπο οι Έλληνες για να πάρουμε τα φάρμακά μας.

Τώρα που το σκέφτομαι, πιο εύκολα τηλεφωνείς στη Μέρκελ, παρά στον ΕΟΠΥΥ… Αυτήν θα πάρω. Θα την πάρω και θα της πω…

«Δεν μπορώ, Μερκούλα μ’, δεν μπορώ

άει, σύρε να φέρεις τον γιατρό.

Άει, σύρε να φέρεις τον γιατρό,

θα πεθάνω η μαύρη (από τις πολλές ώρες εργασίας) δε βαστώ,

την Ευρώπη αγάπησα…

αχ η δόλια το μετάνιωσα,

Αχ Αλέκα μου, δε σ’ άκουσα,

πίστεψα, Μέρκελ μ’, τον Σαμαρά

και τώρα είμαι άρρωστη βαριά.

Τώρα είμαι άρρωστη βαριά

θα πεθάνω, Μέρκελ μ’, κι είμαι νιά.

– Τσώπα, κόρη μ’, και μη κλαις εσύ,

θα σου φέρω Φούχτερ το πρωί,

να σου γιάνει(;) –τάχα- την πληγή.»

Υ.Γ. Είδε ότι τηλεφώνησα στη Γερμανία και με πήρε για πλούσια.

Υ.Γ.1 «Ανοί…χτε… τα… τρελά..δικα… να βγει ο κόσμος έξω (όπα!), την τρέλα πια των γνωστικών, δε γίνεται ν’ αντέξω! Βαρέθηκα, κουράστηκα, με πρήξανε, τα νιάτα μου στην κρίση τα μαυρίσανε» (ξανα-όπα).