Δελτίο Θυέλλης – (φύλλο εφημ. 9/9/2012) – γράφει ο Γιώργος Τσιντσίνης

Πεθαίνουμε…

Πραγματικά θανάσιμη είναι η καθημερινή αγωνία των φτωχών ανθρώπων, που ψάχνουν να βρουν τρόπο να εξασφαλίσουν τα φάρμακά τους, όσο συνεχίζεται η κόντρα μεταξύ του Κράτους, των φαρμακοποιών, των γιατρών κτλ.

Είναι γνωστό ήδη, ότι πολλοί που πάσχουν από χρόνιες παθήσεις παραμένουν χωρίς την καθημερινή τους δόση, με όσους κινδύνους αυτό συνεπάγεται για την επιβάρυνση της υγείας τους και την ίδια τους τη ζωή.

Έστω και ένας Έλληνας να χαθεί εξ αιτίας αυτής της κόντρας (και θα χαθούν – φοβάμαι- πολλοί περισσότεροι), είναι εγκληματική η αμέλεια ή και η πρόθεση όσων έσπρωξαν τα πράγματα μέχρις εδώ, στο ξεθεμελίωμα -δηλαδή- του Κράτους πρόνοιας και περίθαλψης.

Και, φυσικά, στην πρώτη γραμμή των ενόχων είναι συλλήβδην οι πολιτικοί μας, με αναλογική την ευθύνη τους, κυρίως για όσους διαχρονικά βρέθηκαν σε θέσεις Κυβερνητικές, αλλά κι όλους εκείνους που διαμορφώνουν τη παγκόσμια νέα τάξη πραγμάτων, στηριγμένοι στο παράνομο και τοκογλυφικό τους θησαύρισμα.

Το να χάνεις τον άνθρωπό σου, μόνο και μόνο γιατί δεν έχει – έχεις τα χρήματα να πληρωθεί μετρητοίς το φάρμακό του, είναι κάτι τραγικά απρόβλεπτο, που δεν το χωράει η κοινή λογική και ο ανθρώπινος νους.

Και μοιάζει με εμπαιγμό η υποκριτική διαπίστωση των Ευρωπαίων φίλων μας, όταν κάθε τόσο λένε πως δήθεν κατανοούν, ότι «οι Έλληνες περνάνε δύσκολα».

ΤΩΡΑ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ…

Τα σχολεία

Δύσκολη προοιωνίζεται η νέα σχολική χρονιά που αρχίζει μεθαύριο Τρίτη σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Η έλλειψη πόρων από πλευράς Δήμου άφησε τις ίδιες με πέρσι εκκρεμότητες επισκευών και συντηρήσεων στα σχολικά κτίρια της περιοχής Αλμυρού, ενώ πρέπει να θεωρείται βέβαιη η περικοπή πιστώσεων, μέσα στο χειμώνα που έρχεται και κάποιοι τον προβλέπουν ως ιδιαίτερα βαρύ. Οι Δήμοι πλέον (και όχι μόνο ο δικός μας) αντιμετωπίζουν πρόβλημα ύπαρξης, καθώς βλέπουν ολοένα και περισσότερο να μειώνονται οι Κρατικοί οικονομικοί πόροι που τους διατίθενται.

Θα υπάρξει, λοιπόν, επάρκεια θέρμανσης φέτος στις σχολικές αίθουσες; Θα μπορέσουν οι σχολικές μονάδες να ανταποκριθούν στα -απαραίτητα έστω- λειτουργικά τους έξοδα;

Οι Διευθυντές και όλοι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί -γενικότερα- δείχνουν ιδιαίτερα προβληματισμένοι. Συν το γεγονός ότι προβλέπονται νέες απεργιακές κινητοποιήσεις από την πλευρά τους, λόγω των νέων περικοπών στους μισθούς τους, αλλά και πολλά άλυτα οικονομικά και θεσμικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν.

Ας ευχηθούμε, ότι η εξέλιξη της νέας σχολικής χρονιάς θα είναι πιο «στρωτή» από τους φόβους που εγείρει η έναρξή της.

Καθαρές κουβέντες

Η «Καθημερινή» σε άρθρο της με τίτλο «Καθαρές κουβέντες», που υπογράφει ο Αλέξης Παπαχελάς, αποτυπώνει τη πιο στοιχειώδη απαίτηση του μέσου Έλληνα πολίτη σήμερα, από τους Κυβερνώντες, με δεδομένη τη νέα λαίλαπα οικονομικών μέτρων και αφαιμάξεων, που έρχεται:

«Οι Έλληνες πολίτες, και νοικοκύρηδες αν θέλετε, που ψήφισαν για να εκλεγεί η σημερινή κυβέρνηση, απαιτούν κάτι απολύτως λογικό αυτήν τη στιγμή. Θέλουν να ξέρουν πού ακριβώς βρίσκεται ο «πήχης», που πρέπει να υπερβεί η Ελλάδα για να παραμείνει στο ευρώ. Τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν «αλλού για αλλού» κατά την προεκλογική περίοδο και παρέμειναν «αλλού για αλλού» μετά τις εκλογές, με εκείνη την εντελώς αχρείαστη και μη εφαρμόσιμη προγραμματική συμφωνία.

Όλος ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται εδώ και μήνες «εν κενώ», χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αντιδράσεις και κινήσεις της τρόικας, που καταφθάνει.

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν μεγάλες προσδοκίες από την κοινή γνώμη, οι οποίες καθημερινά κατεδαφίζονται από τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Τώρα, όμως, φτάνει η στιγμή της αλήθειας. Νομίζω ότι οι πολίτες που ψήφισαν ρεαλιστικά περιμένουν καθαρές κουβέντες. Είναι αυτός ο τελευταίος γύρος περικοπών μισθών και συντάξεων; Θα υπάρξουν νέες, θεμελιώδεις αλλαγές στα εργασιακά, και αν ναι γιατί;

Το πολιτικό σύστημα υποφέρει από αναξιοπιστία. Ο κ. Παπανδρέου την πλήρωσε ακριβά, γιατί κανείς δεν ξέχασε ποτέ το «λεφτά υπάρχουν». Η αναξιοπιστία πολεμιέται μόνο με καθαρό πολιτικό λόγο. Ούτως ή άλλως, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης είναι χαμένο από χέρι για την κυβέρνηση. Η «τσέπη» του το ωθεί στην αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Είναι, όμως, κρίσιμο να μην αυξηθεί περαιτέρω το ποσοστό των Ελλήνων που πιστεύει ότι «και όλη η χώρα να γκρεμισθεί, και στην δραχμή να πάμε, εγώ προσωπικά δεν θα χάσω τίποτα περισσότερο απ’ όσα έχω ήδη χάσει».

Για να αποφύγουμε την ανεξέλεγκτη και βίαιη απελπισία, δύο πράγματα πρέπει να συμβούν: η τρόικα να «βάλει νερό στο κρασί της» και να ορίσει μια και έξω πού βάζει τον «πήχη» και οι κυβερνώντες, από τον πρωθυπουργό και κάτω, να μιλήσουν καθαρά στον λαό.»

Έχετε καμιά αντίρρηση, ότι αυτή πρέπει να είναι η απαίτηση όλων μας;

Το ρεκόρ

Ο θρίαμβος του εθελοντισμού και κάθε ευγενικής ιδέας ή διεκδίκησης, που μπορεί (και πάντοτε έτσι γίνεται) να συνεγείρει τους Έλληνες, καταγράφηκε πανηγυρικά και στο Βόλο, με το ρεκόρ Γκίνες στο μεγαλύτερο συρτάκι του κόσμου, που διεκδίκησαν 5.614 χορευτές, από ολόκληρη τη Θεσσαλία.

Σε καιρούς με μύρια όσα οικονομικά προβλήματα, ανεργία και φτώχεια, συμπατριώτες κάθε ηλικίας βρήκαν διέξοδο σ’ αυτήν τη χορευτική πρόκληση, έσπευσαν, συμμετείχαν, προπονήθηκαν και διαγωνίστηκαν με ενθουσιασμό και πίστη στο αποτέλεσμα.

Μια γλυκιά εμπειρία ζωής για όλους, αλλά και απροσμέτρητο το όφελος για την προβολή και τον τουρισμό της Μαγνησίας και ολόκληρης της Θεσσαλίας.

Η συμμετοχή των Αλμυριωτών πολυπρόσωπη και οι εμπειρίες που μας μετέφεραν, συγκινητικές, μοναδικές. (Στη φωτογραφία, οι Αλμυριώτισσες του Λυκείου Ελληνίδων).

Μπράβο σε όλους…