Στον απόηχο των προγραμματικών δηλώσεων

του Χρήστου Ξύδη, συνταξιούχου εκπαιδευτικού

Παρακολούθησα σοβαρά και αδιάλειπτα την τριήμερη συζήτηση, καθώς και την υπερψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Διαφαίνεται -κατά τη γνώμη μου-, ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι, να λάβει άμεσα αποτελεσματικά μέτρα, προκειμένου να κάμψει τη δυσπιστία που υπάρχει διεθνώς, για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Σχημάτισα τη γνώμη πως τα πρώτα μέτρα θα είναι: α) Αναδιοργάνωση του Δημοσίου Τομέα, β) Δημοσιονομική εξυγίανση, γ) Αυστηρά δραστικά μέτρα για την εδραίωση της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, και δ) Σταθεροποίηση και ανάπτυξη της οικονομίας (περιορισμός της ανεργίας).

Αν τα παραπάνω υλοποιηθούν, ίσως φανεί κάποιο αμυδρό φως στην άκρη του τούνελ, έστω και για μικρή, προς στιγμήν, ανακούφιση των ασθενέστερων, τουλάχιστον, τάξεων. Τους ευχόμαστε μια ειλικρινή συνεργασία, αλληλοκατανόηση και προπαντός, αποτελεσματικό έργο. Καλή επιτυχία.

Ως, απλός, όμως, πολίτης με κοινό νου, με αντικειμενικότητα και ορθή κρίση, θα ήθελα να διατυπώσω καλοπροαίρετα, ορισμένα ερωτήματα, που πιστεύω πως είναι εξίσου ερωτήματα του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού λαού. Επιπλέον, ορισμένες παραινέσεις προς μερικούς Ευρωπαίους, που κρατούν αδιάλλακτη στάση έναντι του ελληνικού, γνωστού προβλήματος.

Πρώτα – πρώτα, τι είναι αυτό καθεαυτό το Μνημόνιο; (Το μόνο που γνωρίζω είναι ο ορισμός του Μνημονίου: επίσημη γραπτή έκθεση). Ποιοι το συνέταξαν, ποιο είναι το περιεχόμενό του και που αποβλέπει, δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα. Η σημερινή κακοδαιμονία (οικονομική κρίση, κοινωνική εξαθλίωση, ανεργία, εγκληματικότητα, μεταναστευτικό, έκλυση ηθών) οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στο Μνημόνιο ή υπάρχουν κι άλλες παράμετροι που δεν αποκαλύφθηκαν ή τουλάχιστον δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμα;

Ο ελληνικός λαός δεν έχει ενημερωθεί σοβαρά, αληθινά και υπεύθυνα για το τι θα συνέβαινε με τη μη αποδοχή της υπογραφής του Μνημονίου. Ποιες θα ήταν οι άμεσες συνέπειες, στις διάφορες κοινωνικές τάξεις.

Ειδικότερα:

Α. Τρόικα: Ο ελληνικός λαός έχει παντελή άγνοια για το τι είναι η Τρόικα. Ποιος την ορίζει, από ποιους αποτελείται και ποια είναι η αποστολή της. Λειτουργεί κατά τον ίδιο τρόπο για όλα τα κράτη – μέλη που αντιμετωπίζουν το φάσμα της πτώχευσης ή υπάρχουν εξαιρέσεις;

Β. Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών: Θα πρέπει να υπάρξει ακριβής και σαφής ενημέρωση για το περιεχόμενο του όρου: «Ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών» και ποιοι ωφελούνται από αυτήν.

Γ. Πως εκδίδονται τα ελληνικά και ευρωπαϊκά ομόλογα και ποια η σημασία τους για τον ελληνικό λαό;

Δ. Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: Τι μας συνδέει με το ΔΝΤ και ποιες ακριβώς υποχρεώσεις έχει η Ελλάδα απέναντί του; (Χρωστάμε;)

Ε. Υπάρχει περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης; Και αν επιτευχθεί, τι θα σημαίνει αυτό για τον Έλληνα πολίτη και γενικότερα για την ελληνική κοινωνία;

Οι περισσότεροι Έλληνες γνωρίζουν πολύ λίγα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ακόμα λιγότερα για την Ευρωζώνη. Τι προβλέπει η ιδρυτική τους διακήρυξη; Ποια τα δικαιώματα και ποιες οι υποχρεώσεις των κρατών – μελών; Είναι ίσα προς όλες τις χώρες που συμμετέχουν; Πρέπει οι Έλληνες πολίτες να μάθουν, επιτέλους, ποιοι Ευρωπαίοι είναι με το μέρος μας και κοιτάζουν το πρόβλημά μας με συμπάθεια και διάθεση ηθικής και υλικής στήριξης. Ποιοι είναι χαλαροί, αδιάφοροι και ανάλγητοι; (Γνωρίζουμε μερικούς που έχουν λάβει τελείως αρνητική έως ανθελληνική θέση για την αντιμετώπιση του οδυνηρού προβλήματος, που ταλαιπωρεί και βασανίζει ολόκληρο τον ελληνικό λαό.

Μιλάμε, βέβαια, για την Μέρκελ και τον Υπουργό Οικονομικών της, για τον Υπουργό Οικονομικών της Ολλανδίας και εν μέρει για τον Πρωθυπουργό της Αγγλίας.

Ιδιαίτερα, ωστόσο, θυμίζω στη Μέρκελ (που έχει καβαλήσει καλάμι) τα εξής περιστατικά:

Κάποτε, ο βασιλιάς της Λυδίας, Κροίσος, θεωρούσε τον εαυτό του, ως τον πιο πλούσιο βασιλιά του κόσμου. Κάλεσε, λοιπόν, στο παλάτι του, το μεγαλύτερο σοφό της Ελλάδας, τον Σόλωνα, να επισκεφτεί τα ανάκτορά του, για να δει και να θαυμάσει τα πλούτη και την ευδαιμονία του. Ο Σόλων τον επισκέφτηκε. Είδε τα πλούτη του. Κατόπιν, ο Κροίσος με υπεροπτικό ύφος ρώτησε τον Σόλωνα: «Ε, λοιπόν, τι λες Σόλωνα; Γνωρίζεις άλλον άνθρωπο στη γη, πιο ευτυχισμένο από εμένα;» Τότε ο Σόλων, κοιτάζοντάς τον επιτιμητικά, απάντησε: «Βασιλιά μου, μηδένα προ του τέλους μακάριζε!» Δηλαδή, κανέναν δεν πρέπει να θεωρούμε ευτυχισμένο προτού τον δούμε να πεθαίνει ευτυχισμένος. Ύστερα από χρόνια, ο Κροίσος, αιχμαλωτίστηκε από τον βασιλιά της Περσίας και καταδικάστηκε στον διά πυράς θάνατο. Ενώ δε, βρισκόταν πάνω στο σωρό των ξύλων, αναφώνησε τρις: «Σόλων! Σόλων! Σόλων!» Ο Πέρσης βασιλιάς τον ρώτησε, το εννοούσε. Ο Κροίσος, αποκρινόμενος, διηγήθηκε την ιστορία. Ο Πέρσης βασιλιάς, την άκουσε με προσοχή και του χάρισε τη ζωή, φοβούμενος μήπως κάποτε βρεθεί στη θέση του Κροίσου.

Και αυτό για τη Μέρκελ: Κάποτε, σ’ ένα λιβάδι, έβοσκε ένας περήφανος πελαργός. Δίπλα του πέρασε ένα μικρό σκουλήκι. «Καλημέρα, άρχοντά μου», του λέει φοβισμένα το σκουλήκι. «Μπορώ να σου πω ένα λόγο; Κάτω από το σπίτι που έχεις τη φωλιά με τα παιδιά σου, εμείς τα σκουλήκια, έχουμε ανοίξει πάρα πολλές τρύπες. Μπορεί το σπίτι μαζί με τη φωλιά και τα παιδιά σου, να γκρεμιστεί». «Εξαφανίσου από μπροστά μου, βρομερό σκουλήκι! Θέλεις να μου κάνεις και υποδείξεις!» του είπε ο πελαργός. Το σκουλήκι, τρέμοντας, σύρθηκε ως την τρύπα του. Ο πελαργός πέταξε ως τη φωλιά του. Έπειτα από λίγες μέρες, ο πελαργός άκουσε κάτι περίεργους τριγμούς και το σπίτι σωριάστηκε μαζί με τα παιδιά του. Τότε συνήλθε εις εαυτόν και έδωσε όρκο πως θ’ ακούει τις συμβουλές όλων, όσο μικροί κι αν είναι.

Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, ο Κωνσταντίνος Κανάρης μ’ ένα ιστιοφόρο της κακιάς ώρας, όργωνε τις θάλασσες και πυρπολούσε μικρά και μεγάλα τουρκικά καράβια. Ακόμα και ναυαρχίδες. Κάποια στιγμή, το καράβι του και το πλήρωμα αυτού, έμειναν χωρίς τρόφιμα και νερό. Βρίσκονταν σε απόγνωση, όταν ένας ναύτης είδε μακριά ένα καράβι. Οι ναύτες του Κανάρη, μπουκάρουν και διαπιστώνουν πως είναι αυστριακό. Ζητούν τρόφιμα και νερό. Όταν τα πήραν, ο Κανάρης έβγαλε από την τσέπη του ένα χαρτί και το έδωσε στον αυστριακό πλοίαρχο, λέγοντας: «Το Έθνος μας θα σε πληρώσει». «Μα εσείς, δεν έχετε Έθνος!», τόλμησε να πει ο αυστριακός πλοίαρχος. Και ο Κανάρης, σε έντονο ύφος, αποκρίθηκε:

«Κι αν δεν έχουμε, θα κάνουμε…»

Πέρασαν πολλά χρόνια, η Ελλάδα απελευθερώθηκε και ο Κανάρης έγινε Υπουργός Στρατιωτικών. Μια μέρα δέχτηκε μια ξαφνική επίσκεψη. Αναγνώρισε αμέσως τον αυστριακό πλοίαρχο. Του ζήτησε την απόδειξη, ο πλοίαρχος πληρώθηκε και φεύγοντας μονολόγησε: «Πόσο θα ήθελα να μοιάζω στους Έλληνες!»

Για τον Υπουργό Οικονομικών της Ολλανδίας, το λιγότερο που μπορώ να τον χαρακτηρίσω είναι: προκλητικός, αναιδής και μισέλληνας. Η πατρίδα του, κατά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο, δήλωσε υποτέλεια. Ουδετερότητα! Καλό το κόλπο! Ούτε γάτος, ούτε ζημιά!

Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας, τηρεί σιγήν ιχθύος. Λίγη ιστορία δεν βλάπει… Ας θυμηθεί λοιπόν, τα λόγια του αείμνηστου Πρωθυπουργού της Αγγλίας, Τσώρτσιλ, του «πατέρα της Νίκης» του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος μετά τον πόλεμο, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τους Έλληνες, λέγοντας: «Μέχρι τώρα λέγαμε ότι οι Έλληνες μάχονται σαν ήρωες. Από δω και πέρα, θα λέμε ότι οι ήρωες μάχονται σαν Έλληνες». Έκανε δε, και την παρακάτω ραδιοφωνική δήλωση: «Ιστορική ανάγκη με υποχρεώνει να ομολογήσω πως η μικρή Ελλάδα, με τη σθεναρή της αντίσταση κατά του Άξονα, έσωσε την Ευρώπη».

Τέλος, ν’ απαντηθεί το ερώτημα για τις κρατικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, εκχωρήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων. Τα θέματα είναι κρίσιμα και πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν με σοβαρότητα, σύνεση και αίσθημα εθνικής ευθύνης.

Έρχομαι τώρα, στο ρόλο, το έργο και την αποστολή της μείζονος αντιπολίτευσης και όλων των κομμάτων που εκπροσωπούνται στην Ελληνική Βουλή. Εύχομαι να μην ακολουθήσουν την ολέθρια και στείρα συνήθεια, να καταπολεμούν με πείσμα, κάθε πράξη και ενέργεια της κυβέρνησης, επιδιώκοντας την ανατροπή της με κάθε τρόπο. Και όχι σπάνια, με ταπεινή δημαγωγία. Από τώρα, ας κάνουν μια καλή αρχή. Ας δώσουν το καλό παράδειγμα. Ας δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να επιτελέσει έργο δημιουργικό για να βγούμε από το τέλμα και να σώσουμε την πατρίδα. Οι Έλληνες ενωμένοι κάνουν θαύματα.

Ας δείξουμε ομοψυχία, αγάπη και ομόνοια. Κυβέρνηση, αντιπολίτευση και λαός, αδελφωμένοι να διατρανώσουμε και να διακηρύξουμε σε όλο τον κόσμο ότι η Ελλάδα θα εκπληρώσει στο ακέραιο όλες τις υποχρεώσεις της, γιατί οφείλει να σωθεί και να ζήσει.

Και θα σωθεί. Και θα ζήσει.

ΥΓ: Περιμένουμε υλοποίηση της ρητής υπόσχεσης του Πρωθυπουργού περί καταλογισμού ευθυνών -εάν διαπιστωθεί ότι υπάρχουν- και εν συνεχεία τη δήμευση των περιουσιών των ενόχων.