Τεράστια δόντια …δράκου στην κορυφή της Όθρυος

Τεράστια δόντια δράκου, όπου το ένα εξ αυτών ζύγιζε πάνω από έντεκα κιλά (τέσσερις οκάδες), ανακαλύφθηκαν στην Όθρυ, στα τέλη του καλοκαιριού του 1852, όπως ενημερώνει ο Τύπος της εποχής, με σχετικά εκτενή δημοσιεύματα.

Μάλιστα, όπως αναφέρουν, το δόντι δράκου ανακάλυψε ο τότε Νομάρχης Φθιώτιδος και Φωκίδος, Κ.Α. Ζυγομαλάς.

Το άρθρο της εποχής ανέφερε ότι ο Νομάρχης ανακάλυψε τερατώδη απολιθωμένα δόντια, στην κορυφή της Όθρυς, και τα μετέφερε στο Νομαρχιακό κατάστημα όπου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ίδιου –κάτι που επιβεβαιώθηκε και αργότερα από Γάλλο επιστήμονα- ανήκουν σε αρχαία θηρία, τα οποία ονομαζόταν παλαιοθηρία ή μαστόδοντα, όπως προκύπτει από το σχήμα τους.

Τρεις μήνες αργότερα, περί τα τέλη Νοεμβρίου του ίδιου έτους, ύστερα από την ανακάλυψη των τεράστιων δοντιών, το θέμα τράβηξε την προσοχή του ισόβιου Γραμματέα της Ακαδημίας Επιστημών της Γαλλίας, Ραούλ Ροσιέτ, ο οποίος ανήγγειλε την ανακάλυψη του Νομάρχη, με αποτέλεσμα οι Γάλλοι να διορίσουν ειδική Επιτροπή, η οποία ασχολήθηκε με τη διερεύνηση του θέματος.

Μάλιστα, ο Νομάρχης Ζυγομαλάς, εκτός από το δόντι που προαναφέραμε και έναν απολιθωμένο βόα, κοντά στο κυκλωπικό φρούριο –όπως αναφέρει σε σχετικό έγγραφο που απέστειλε στο Υπουργείο Εσωτερικών στις 6 Οκτωβρίου 1852- πλησίον της Κρεμαστής Λαρίσσης (σ.σ. κοντά στη σημερινή Γλύφα).

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ίδιο έγγραφο ο Νομάρχης Φθιώτιδας και Φωκίδας, ανακάλυψε το απολίθωμα ανάμεσα σε πεσμένες πέτρες και είκασε ότι ο κατακλυσμός που απολίθωσε το φίδι, ακολούθησε της εποχής των Παλαιοθηρίων, τονίζοντας ότι «καθόσον δύναμαι να συμπεράνω εις μεταγενέστερον κατακλυσμόν του των Παλαιοθηρίων, καθότι, εκτός της κεφαλής και των δύο τρίτων του μήκους του εαυτού σώματος, διετηρήθη το κυλινδροειδές σχήμα του».

«Η γνώμη αυτή» συνεχίζει ο Ζυγομαλάς «υποστηρίζεται εκ του ότι άπασα η εξωτερική επιφάνεια του όφεως υπάρχει περικεκαλυμμένη από σταλακτίτες, αποδεικνύοντας ότι τα νερά του κατακλυσμού κάλυψαν τα βουνά και τις πεδιάδες της Θεσσαλίας, το φίδι μπήκε στο σπήλαιο, προκειμένου να βρει καταφύγιο, όπου όμως πνίγηκε και καλύφθηκε από τους σταλακτίτες του σπηλαίου, μόλις αποσύρθηκαν τα νερά του κατακλυσμού. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το φίδι βρέθηκε με υψωμένο το κεφάλι προς τα πάνω, στην προσπάθεια του να σωθεί από το νερό, η στάθμη του οποίου συνεχώς ανέβαινε».

Τέλος, ζητάει από το Υπουργείο Εσωτερικών, να διατάξει τη δημοσίευση και των δύο ανακαλύψεων (του τεράστιου δοντιού και του απολιθωμένου φιδιού), στην γαλλόφωνη εφημερίδα Αθηναϊκός Παρατηρητής, που εκδιδόταν στην πρωτεύουσα, ώστε να λάβουν γνώση οι γεωλόγοι της Ευρώπης, όπου και αυτοί ήταν οι αρμόδιοι για να δώσουν τις απαντήσεις.

(Στοιχεία για το ρεπορτάζ αντλήθηκαν από το προσωπικό αρχείο του Αντιδημάρχου Δημήτρη Τσούτσα).

Μπάμπης Παπαρρίζος