Ένα θηλυκό ποδοσφαιρικό …φαινόμενο

Η 13χρονη Νικολέτα Λιάκου του Άθλου

Η μικρότερη παίκτρια στη Β’ Εθνική

Η θηλυκή εκδοχή του ποδοσφαιρικού …φαινομένου μετουσιώνεται στο πρόσωπο μιας 13χρονης από τον Αλμυρό. Η Νικολέτα (Νικόλ όπως τη φωνάζουν) δεν σκέφτηκε στιγμή τα τελευταία πέντε χρόνια (όταν άρχισε σε ακαδημία της Χαλκίδας) ότι το ποδόσφαιρο είναι ανδροκρατούμενο άθλημα. Η αλήθεια πάντως είναι –αν την παρακολουθήσει κανείς εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου- ότι δεν την ξεχωρίζεις εύκολα από τα αγόρια. Όχι λόγω εμφάνισης βέβαια, αλλά από τη δεξιοτεχνία με την οποία χειρίζεται την μπάλα, τα τάκλιν που επιχειρεί και το αδιάκοπο τρέξιμο.

Στις ακαδημίες του Άθλου προπονείται με απόλυτη συνέπεια τον τελευταίο χρόνο, κερδίζοντας τη συμπάθεια και την αναγνώριση προπονητών, συναθλητών και αντιπάλων. Δεν της έχει χαριστεί τίποτα, αλλά μέσα από τις προπονήσεις και τη συνεχή προσπάθεια έχει επιτύχει πολλά για την ηλικία της.

Τον τελευταίο χρόνο αγωνίζεται στη γυναικεία ομάδα του Μαγνησιακού στο Βόλο και έχει πετύχει τέσσερα γκολ, κατακτώντας τον τίτλο της μικρότερης σε ηλικία παίκτριας που αγωνίστηκε ποτέ στο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής του γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ελλάδα.

Η Νικόλ, τρέχει1.000 μέτραστο Στίβο, είναι μαθήτρια του 19, μαθαίνει ξένες γλώσσες, αγωνίζεται στα παιχνίδια του Μαγνησιακού αλλά και του Άθλου στα τμήματα ακαδημίας και σύμφωνα με έναν πρόχειρο υπολογισμό έχει δώσει πάνω από 50 παιχνίδια τη σεζόν που πέρασε, ενώ προπονήθηκε περισσότερες από 100 μέρες.

Κρυφό της όνειρο να μπορέσει κάποια στιγμή στο μέλλον να αγωνιστεί στη Γερμανία σε κάποια γυναικεία ομάδα, αφού έχει επισκεφθεί στο πρόσφατο παρελθόν γήπεδα της χώρας και έμεινε εντυπωσιασμένη.

Οι θέσεις που της αρέσει να αγωνίζεται είναι τόσο ως σέντερ φορ όσο και ως αριστερό χαφ, ενώ μπορεί να μην θέλει να αγωνίζεται στην άμυνα, όπως ο αδερφός της Σόλων που παίζει στην ανδρική ομάδα του Άθλου, αλλά το κάνει μιας και είναι εντολή του προπονητή, ορισμένες φορές.

Χρησιμοποιεί το αριστερό πόδι, είναι ακούραστη και τεχνίτρια με την μπάλα στα πόδια, έχει αυτοπεποίθηση και δεν συμβιβάζεται εύκολα με την ήττα. Αυτά είναι τα στοιχεία που της δίνουν μία θέση εντός του ιδιαίτερα δύσκολου τερέν. Άλλες κοπέλες στην ηλικία της ονειρεύονται να περπατήσουν κάποια στιγμή στο κόκκινο χαλί, αλλά η Νικόλ προτιμά να τρέχει πάνω στο αντίστοιχο …πράσινο ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα αγόρια της ηλικίας της ή ακόμα και από μεγαλύτερα και επιλέγει να δίνει τον καλύτερο εαυτό της, κερδίζοντας όλους όσους την έχουν δει να παίζει.

Αθλητικά φαινόμενα όπως η Νικόλ κέρδισαν το στοίχημα της καθιέρωσης και της αναγνώρισης, απλά επειδή δεν τα παράτησαν, αλλά συνέχισαν να κυνηγάν το όνειρο της ποδοσφαιρικής καταξίωσης.

Μοναδικά στηρίγματα της Νικόλ η οικογένειά της, με τον πατέρα της Γιώργο στο παρελθόν να αγωνίζεται σε τοπικές ομάδες, ενώ και ο αδερφός της αγωνίζεται στον Άθλο. Οι γονείς της παίρνουν κάθε μέρα μέρος στον αγώνα που δίνει για να είναι συνεπής με όλες τις δραστηριότητες που προσπαθεί να φέρει εις πέρας η κόρη τους.

Η 13χρονη παίκτρια του Άθλου και του Μαγνησιακού δεν γκρινιάζει όταν όλη η οικογένεια είναι μαζεμένη μπροστά από την τηλεόραση για να παρακολουθήσουν έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, αλλά είναι αυτή που θέλει να το δει μέχρι το τέλος, ενώ υποστηρίζει τον Ολυμπιακό Πειραιώς.

Όπως η ίδια τονίζει: «Θέλω να περάσω στη Γυμναστική Ακαδημία και να παίξω σε ομάδα της Γερμανίας».

Ο προπονητής στον Άθλο και ιδιοκτήτης της ομώνυμης Ακαδημίας Μπάμπης Ζέρβας βουρκώνει από περηφάνια όταν μιλάει για τη Νικόλ. «Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω το κορίτσι αυτό να πραγματοποιήσει το όνειρό της να παίξει ποδόσφαιρο στη Γερμανία» και προσθέτει: «Η παρουσία της Νικόλ στην ομάδα μας έχει βοηθήσει με το χαρακτήρα που ξεδιπλώνει στο γήπεδο αλλά και όχι μόνο. Δυστυχώς, στην Ελλάδα το γυναικείο ποδόσφαιρο είναι στα πρώτα του βήματα και θα δεν υπάρχουν οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται πιο συχνά στο αντίστοιχο ανδρικό».